Het eerste dat u moet proberen is zeevruchten, namelijk inktvis en octopussen. In Cyprus zijn ze het meest lekkere niet naar elke vergelijking met alles. Naar de PAFOS-dijk gaan, zal een eindeloze keten van restaurants en cafés verschijnen. Vorig jaar dacht ik dat je naar een van hen kon gaan - ik zou me niet vergissen, je zou niet teleurgesteld zijn. Maar slechts een paar dagen later liepen we eerder een walgelijk gekookt gerecht tegen, waarna de beslissing nam een beslissing niet langer aan deze uitdaging Mollusk. Voor mezelf berekenden we een klein restaurant op de kust genaamd Pelican. Onze bekende ober in Pelican heeft heilig verzekerd dat "meerdere gangsters", van hen geserveerd, gewoon in de mond smelten, we een inktvis bestelden, en octopus, waar ik geen seconde betreurde. Op de gelukzalige locatie van de Geest, geniet gewoon van het lawaai van de zee (letterlijk onder u) en voelt u volledige vrede. Chustry, vriendelijke obers. In die tijd werd de man uit Estland gewerkt op deze plek, Andrei, die graag met ons over alles chatte. Nu - Sorry, weet het niet.
Ook dicht bij Paphos is er een klein stadje / dorp Heroskipu. Cyprioten roepen hem een grapje, Lukumov. Lokale bewoners zijn al tientallen jaren verbeterd en actief geoefend in de bereiding van Rakhat Lukuma. Hier wordt dit zoet aangeboden in elke hoek - meestal Griekse grootmoeders. Voordat u een of andere verscheidenheid aan delicatesse kiest en koopt, is het mogelijk om genoeg te blijken, omdat de vrijgevigheid van lokale handelaren geen grenzen kent. Het is waarschijnlijk dat de ouderen Grechany u een geile siroop aanbiedt - een genezend product van een speciale Cypriotische hoornboom, vrij aangenaam om te proeven en vaak honing genaamd hier. Zoete tanden zullen ook komen proeven van de pastels van pinda's, sesamkorrel en siroop op een honingbasis en Glyco - lokale jam van walnoten. Ik wil een beetje zeggen over andere populaire Cypriotische Slavs. Persoonlijk hou ik van allerlei kozinaks met ingrediënten. Op de Aarde van Cyprus zijn ze gerelateerd aan de familie van Ptentenakov, en een onderscheidend kenmerk is het gebruik van niet-brandende suiker als een "bevestigingscement", maar een siroop op basis van honing. Zeer populair in Cyprus en allerlei noten, geglazuurd door dezelfde honingstroop. Sushukos, of rechters, vergelijkbaar met Georgisch Churchhel. Het is gelast aan dichtheidsdruivensap met de toevoeging van een kleine hoeveelheid meel. Terwijl het sap is gelast, verdampt, op de harde draad zoals kralen die amandelmoeren droeg. Studied Nuts dompelen verschillende keren in druivensap en elke keer dat je in de scheen in de wind drogen. Dientengevolge blijkt in 5-6 dagen en blijkt zo'n smakelijk zoet.
De meest voorkomende delicatesse in Cyprus - Pakhlava, of, wat is de naam van zijn Cypriots, Baklava. Het is bladerdeeltjes die zijn geïmpregneerd met honing of honingstroop. Baklava wordt hier traditioneel bereid met verschillende additieven, bijvoorbeeld met noten of kaneel.
Cyprus is erg geliefd bij brood en behoort tot hem met groot respect. Brood Eet hier veel en elke dag, van hier en een geweldige set bakkerijen, waarvan velen rond de klok werken en altijd vers brood en een prachtig bakken bieden.
En als laatste. Je hand op het hart zetten, in de baai van Aphrodite, worden we niet alleen een oprechte verlangen gereden om opnieuw de Aphrodite te buigen en bedanken voor de gunst. We hadden nog een reden, eerder geland: zo'n ijs, zoals in een lokaal café - hier, in de baai - ik had nergens iets anders in Cyprus. Ik beweer dat niet lang geleden, het Sovjet-ijs hield de palm van het kampioenschap en was het meest in de wereld - uniek, uniek, heerlijk, en dit was klaar om alle buitenlanders te bevestigen die het geluk hadden om hem te proeven. En op dit moment betwijfel ik of iemand in de steek zal komen uitdagend het onvolgbare en wereldkampioenschap van het echte Italiaanse ijs. Wie zou eraan twijfelen, zodra onze bus in de buurt van de baai vertraagde, op de parkeerplaats, we haastten achter het ijs, vestigden zich op een open veranda en eerlijk gezegd gepakt. Niets is hier veranderd van onze laatste aankomst: dezelfde Aziatische op een kassier, die geen Engels begrijpt, dezelfde grote vuile parasols en schommelbankentafels, geschilderd in een groene kleur. Misschien is de voorspelbaarheid soms niet zo slecht, want het garandeert stabiliteit, en de afwezigheid van onverwachte turpises kietelt het geheugen. Ik wilde niet zeggen, en we hebben stilletjes verrukkelijke gelato opgenomen.
