De eerste veertig waarvan mijn kennismaking met de Indiase architectuur begon, was Purana Kila, waarvan er in feite weinig is, wat overblijft. Tot op heden, Purana-Kila overleefde de muren, een moskee in de Afghaanse stijl, een bibliotheek en drie poorten: een grote poort (de hoofdingang), waardoor we binnenkwamen, Humayun's Gate (gebruikt als achtergrond voor 3D-lichtgeluid Shows) en de verboden poort (niet gebruikt, gesloten), dicht waarnaar niet te benaderen, de passage is geblokkeerd, zoals ik begrepen, allerlei kantoren bevinden zich daar.
De tweede veertig, schudde naar de diepten van de ziel, werd lal-kila, of een rood fort, de creatie van een haastig architectonisch genie van Shazhana. Lal-kila is een achthoek, omringd door de gracht, met paleizen, harem, paviljoens, parken. Op de noordelijke en zuidelijke muren, de beroemde inscriptie op Farsi "als er is waar hij de hemel op aarde is, dan is hij hier, alleen hier" (aanvankelijk werd de inscriptie in goud gemaakt, Shadjhan was over het algemeen verslaafd aan de schrijver van goud de steen, omdat in de Taj Mahahal dezelfde ambities worden getraceerd). De goede helft van het fort is gesloten - op de restauratie of gewoon instorten? .. Ik denk dat de tweede optie, omdat we erin geslaagd om nog steeds in het Shish-Mahal (spiegelpaleis) te kijken, op een roestig schuurkasteel (uniek is opgesloten Marmer heeft eenvoudig geboord en geschroefd aan hem deze nachtmerrie, die nam en geroeft). Leef op, maar de voormalige grootheid is nog steeds bewaard gebleven. Een geweldige indruk in het fort geproduceerde inlay-marmer met kostbare en semi-edelstenen - deze bloemen in de stijl van Shazhana, ik erin geslaagd om het kleinste detail te overwegen, nadat ik nauw benaderd.
Nu zijn ik Lal Kila rusteloze vrolijke chipmunks. In Fort bevinden zich ook allerlei winkels en souvenirwinkels.
Lotus Temple - Bahais's Prayer House, Bahai Temple - is een visitekaartje Delhi. Zevenentwintig concrete bloemblaadjes met witte marmeren tegels stijgen tot een hoogte van 35 meter en worden omringd door negen kleine vijvers. Als je naar de tempel van boven kijkt, lijkt het eruit als een lotusbloem met een diameter van ongeveer 70 meter groeien in een vijver.
De tempel werd alleen in 1986 gebouwd voor donaties en samen met het park bezet een enorm terrein. De tempel is geweldig. In de tempel van de rijen stenen banken. Geen schilderij, geen binnendraad, die op zichzelf erg verrassend en ongebruikelijk is voor de Indiase tempel. Het meisje dat de handen in Namaste heeft ontwikkeld - dit gebaar in alle oostelijke landen is de betekenis van "neiging vóór uw goddelijke essentie" - tekenen maken het duidelijk dat in de tempel het nodig is om de totale stilte te observeren. Mensen van verschillende nationaliteiten en religies zitten met gesloten ogen: sommige bidden tot hun goden, anderen mediteren, anderen denken gewoon aan het leven of een buzz-vangst. Eenmalig in de tempel kunnen er 1.300 mensen zijn. Goede plaats. Als de ziel nog niet bang is, niet versteend, blijft ze niet onverschillig.
Niemand laat onverschillig de majestueuze Akshardham - een modern tempelcomplex van roze en wit marmer aan de kust van Yamuna in Oost-Delhi. Roze kleur symboliseert de liefde van God, en het wit is de wereld en absolute zuiverheid. Achshardham is een uniek monument van de Indiase cultuur, gebouwd gedurende 5 jaar door de volgelingen van de leringen (sekten) van Svinatelayans en in 2005 geopend. In de bouw namen 7 duizend meesters deel, de bouw van het complex werd ongeveer 500 miljoen $ uitgegeven, verzameld vanwege vrijwillige donaties. Akskhardam ging het Guinness Book of Records in als de meest ambitieuze Hindoese tempel ter wereld. Tijdens de bouw werden marmer en rood zandsteen gebruikt, staal en beton werden uitgesloten. "De woning van God, die niet kan worden verplaatst" verspreid over 12 hectare. Het monument van drie zijden omringt het meer, dat water heeft gebracht uit 151 reservoirs uit heel India. De 42 meter Akshardham wordt gekroond met negen luxe koepels en vierentwintig-randen torentjes-Shahkar, in de decoratie van de tempel van 234 gebeeldhouwde kolommen, 20 duizend figuren (sculpturen) van goden, dieren, dansers, rond de omtrek van 148 olifanten; De hoogte van het standbeeld in het midden van de tempel 3m. Ik kan de overvloed aan cijfers niet uitstaan, maar in dit geval is het een behoefte aan jou om het nauwkeuriger te maken om je de grootheid en maten van de tempel voor te stellen. Natuurlijk produceert Acharadham een zeer sterke indruk, vooral als je alleen aan het begin van onze weg bent en het niet hebt gehad om te genieten van de pracht van Jaain-tempels, een alleen complexe snijwerk op kolommen, muren en plafond van iets! Het complex is te weinig bekend, omdat er een categorisch verbod op de foto en video erin is. Acharadham is meer als een gedenkteken, een gigantisch prachtig museum met religieus thema.
Laatste, wat ik wil vertellen, dit zijn twee grote en focus-moskee in Delhi Jama Masjid en Kutub Minar.
De Majestic Jama Masjid (Cathedral / Friday Mosque) is de belangrijkste moskee van de oude Delhi, een van de grootste moskeeën ter wereld. Voor gelovigen is deze moskee van bijzonder belang, omdat de onschatbare relikwieën van de moslimwereld hier worden bewaard: een kopie van de Koran geschreven op de huid van een hert, de sneakers van de profeet Mohammed, de afdruk van zijn voeten in de steen , Sura Koran, geschreven naar verluidt onder zijn dictaat, roodachtig haar van zijn baard en fragmenten grafstenen stonden ooit over zijn graf. De strikte energie van deze plek wordt gevoeld terwijl u 35 stappen die leidt naar de hoofdingang die LAL KILA leidt.
Kutub Minar / Kutub-Minar is een uniek monument van middeleeuwse Indo-islamitische architectuur. De hoogste toren in India, 's werelds hoogste bakstenen minaret, die een UNESCO-werelderfgoed is. In de Middeleeuwen werd Kutub-Minar beschouwd als een van de wonderen van de wereld. De makers van Kutb Minar waren ongetwijfeld ingenieuze wiskundigen, als ze de berekeningen van het zo chams produceerden. Ze bezitten de zeldzame artistieke smaak, dus de toren verbazen nog steeds de verbeelding van iemand, zonder een enkele kans op onverschilligheid te verlaten.
Nou, het laatste monument van het Kutub-Minar-complex, dat ik wil vertellen, is de mysterieuze ijzerkolom van Chandragoupe. Het raadsel is dat het bestaat uit 99,72% ijzer en staat al op deze plaats van anderhalve tot drieduizend jaar (informatie is zeer tegenstrijdig), en er is geen roest.
Ik zal niets meer vertellen, omdat we in een overspanning zijn met een modern deel van Delhi: het hele centrum werd gedurende meerdere dagen geblokkeerd vanwege de voorbereiding op de viering van de dag van de onafhankelijkheid en de parade-repetitie. Dus we zagen geen Rajpath noch het Nationaal Museum, noch de triomfantelijke boog, noemde India's poort met eeuwig vuur.