Barcelona is een geweldige stad, met zoveel plaatsen die ik wil zien dat het probleem van de eigen route rond de stad al lang voor de reis relevant is geworden. Op alle musea die ik wilde bezoeken, was de tijd volledig ontbrekend, en de architectonische meesterwerken van Gaudi, kathedralen, de straten, waarop ik wilde dwalen, ademben in de lucht van de stad, om zijn sfeer te voelen - ik had Om een lijst te maken, en dan, denk aan alle details, beslis wat je je twee dagen moet doorbrengen om je twee dagen door te brengen. Maar niet alles is zo eenvoudig in Barcelona.
Mad, ingenieus, surrealistisch Antonio Gaudi. Het was zijn werk dat ik het eerst wilde zien. Een van de gidsen, koos je route door "Gaudi Houses". Home - Casa Batllo.
Kosten - 18 euro, er is een goede Russische audiogids. Meer thuis, lees beoordelingen over enorme wachtrijen in het Box Office of Batlo, en ik wilde op dit moment geen tijd doorbrengen, er was een beetje op zijn plaats door tien uur 's ochtends, er waren maar weinig mensen, het ticket was gekocht over tien minuten. Gedurende deze tijd was het mogelijk om snel de gevel te overwegen.
In de lichte, ochtendzon leek het erop dat de muur glinsterend was met alle kleuren van de zee, maar ondanks de felle kleuren, en het turquoise mozaïek, het huis buiten, genaamd een serieuze indruk, enigszins beangstigend. Vanwege het enorme raam op de tweede verdieping wordt het gebouw, soms het "Yawning House" genoemd, inderdaad - het lijkt. Al deze botten, bogen onder de balkons, om de een of andere reden lijken ze op zere gewrichten, misschien omdat hij leest dat de architect leed aan een reumatische ziekte.
Binnen een ongewoon, vreemd, niets scherp, maar de sterkste indruk produceert een blauwe patio in het midden, met een lift en een glazen plafond en een dak met buizen - sculpturen.
Ik heb er geen spijt van dat ik hier kwam, maar het bleek te veel indrukken, inspecteren in de volgende van het jaar Gaudi - Casal Mila, niet langer kracht en verlangen.
Ik adviseer iedereen die twee van deze excursies wil bezoeken, niet om het op een dag te doen, na het huis van Balo, zelfs de gevel van het Mila-huis leek me niet erg interessant, niet zo helder. En waarschijnlijk moeten de tickets van tevoren worden besteld of kopen, want toen ik bij het Huis van Mila kwam, was er een indrukwekkende rij aan de kassier. Dit is een andere reden waarom ik besloot om daar niet heen te gaan. Hoewel ik wil zeggen dat de Garcia Boulevard zelf en, gelegen naast Aven Diagonal, is niet veel minder interessant dan de architectuur van Gaudi. Wandelen in de stad is een solide genot als het mogelijk was om niet moe te worden, ik zou dag zo graag lopen. Op deze dag dwaalde ik over de gotische wijk, het geplande museum van de geschiedenis van Catalonië, verdwenen door zichzelf - de avond begon.
Rekening houdend met al uw fouten, een ticket naar Sagrada Familia besteld via internet, op de officiële website, het voordeel dat in de stad er veel cafés is met een "Wi-Fi Free" -marge, waar de obers op aanvraag verstrekt een wachtwoord, of het bevindt zich al in de plaat op uw tafel. De prijs van een ticket met Audiogide is 19,3 euro. Wat kan gezegd worden over de kathedraal? Het kan postzegels zijn - monumentaal, ambitieus, fantastisch, ik ben het eens met al deze epithines. Maar al deze woorden beschrijven in feite de woorden van Sagrada - het is onmogelijk.
Elk detail van de interne en externe afwerking vereist een afzonderlijk rapport. Als je recht onder de gevel staat en je hoofd omhoog gaat, lijkt het erop dat de kathedraal recht op je valt, het gevoel is verschrikkelijk, ik had zelfs kippenvel. Nu werkt het werk, de Achternaam Sagrada is voltooid. Ik kan zeggen dat de kranen buiten staan zullen surrealisme in het algemene beeld toevoegen.
Ik heb meer dan vier uur binnengebracht, naast het algemene interieur, het vermogen van Gaudi bewonderen om innerlijke natuurverlichting te spelen, het creëren van een veelkleurige ruimte, dit is een onderscheidend kenmerk van zijn werken - om glas-in-loodramen te maken, verandert Licht en kleuren in kamers, afhankelijk van het tijdstip van dag en het weer.
Volgende - Guell Park, naar hem uit Sagrada Familia, is bereikbaar met de metro, met een transfer naar diagonale stations, naar de trein van de groene tak L3. De ingang is gratis. Aan het begin - de peperkoekhuizen, aan de linkerkant - het parkadministratie, rechts - de gids. Zorg ervoor dat u aandacht besteedt aan het gesmede hek - dun, mooi werk. Verder, de trap met de "Snake" -fonteinen en de "hagedis", die naar de panoramische hal steeg met kolommen en prachtige akoestiek, en van daar - naar het centrale plein, dat de bank omringt rond de perimeter. 'S Middags, veel toeristen, op de beroemde kronkelende bank van de buzz, vele drukke plaatsen, en ik wilde het woord "Maria" ondersteboven op haar omgekeerd, ergens in het zuidelijke deel. Ik heb het niet gevonden, maar het was behoorlijk beschouwd als patronen van een beetje keramiek. Ik heb ook geprobeerd om te zorgen, zeg, GAUDI vroeg de werknemers om zich uit te kleden en te gaan zitten bij het niet behoorlijk bevroren beton, zodat het handig voor hen was om een "anatomisch" effect te bereiken, maar het lijkt mij die rechtenversie nummer 2, waarop de cast was gemaakt, in de vorm van een zitpersoon, en van de gegoten reeds concrete blanks voor de bank zijn vervaardigd. De andere gebieden van het park leiden indoor tracks. Het park is verdeeld op een heuvel, die vóór die Bald Mountain werd genoemd, al uit de naam is het duidelijk dat het terrein niet iets aantrekkelijks voorstelde, maar nu is hier echt prachtige, groene tuin. Onder al deze bruine pracht, vond ik zelfs rozemarijn en een chabret. Veel ampel en krullende planten, onder hen - mijn favoriete billement, sorry dat ik niet op bloei kwam. Het huis - het Museum van Gaudi, gelegen op het grondgebied, zag alleen buiten, hij is natuurlijk niet zo fantastisch en ongebruikelijk, zoals Batlo en Mila thuis, maar ik wil op zo'n manier leven. Ik zou leven, zo'n klein kasteel, elegant, in de nationale stijl. Het huis werd gebouwd als een demonstratie, om investeerders aan te trekken naar de bouw van het park, de architect hierheen verhuisde om later te leven. Hierop moest de excursie worden voltooid, vanwege, niet in de tijd de komende zonsondergang. Het is tijd om terug te keren naar het hotel.
Dagen in Barcelona eindigt heel snel. Ik breng de resultaten naar voren: het grootste deel van het feit dat ik van plan was - ik had geen tijd om te doen. Ik heb de stad bijna niet gezien, was niet op de dijk, op de berg Tibidabo, kon niet naar het museum Dali in Fig. En ga daar minder dan twee uur van Barcelona, en ik wilde heel, "FLWW" met de Museum van de geschiedenis van Catalonië en de bankmarkt, ik aan het winkelen gebeurde niet, zelfs de souvenirs kochten een haast, voordat ze weggaan. Conclusie: ik kom opnieuw naar Barcelona, wees er zeker van. Ik hield van deze stad met heel mijn hart en ziel, ik wil hier terugkeren. Er is zo'n bord: in Guell Park moet je op de bank zitten en een verlangen maken - het zal zeker uitkomen. Raad eens wat ik heb geneukt?
