Toen ik naar de hoofdstad van Wit-Rusland werd gestuurd voor werk, verwachtte ik iets als Noord-Korea. Nou, althans van de media hoorde ik van onze buren-slavingen als mensen die verder leven dan het ijzeren gordijn, in het land van het eeuwige socialisme.
Mosterd, "Sovjet" gezichten, dezelfde grijze en saaie huizen, tekorten in winkels en nachtmerrie. In elke hoek is het zeker het monument waard voor Lenin met een politieagent die naast de politieagent staat, een wijdverspreide werkloosheid, prikkeldraad en knijpen over al deze schande van de ongebonden Batka! Nou, op de een of andere manier heb ik Minsk voorgesteld.
Het overhandigen van de stad, ik heb mezelf opgezet dat iemand van de KGB me waarschijnlijk zou ontmoeten, nou, of tenminste volg me om te worden geïnstalleerd. En al buiten het raam werden de gebouwen van het treinstation geblokkeerd en de trein begon te vertragen. Verpakking hopelijk van dieven (maar hoe zit het met het communisme, zonder hen?) Zijn spullen: iPad (interessant, Wit-Russiërs weten over het algemeen wat het is?), Documentatie en veranderlijk ondergoed, controleren de aanwezigheid van geld, ik ging naar buiten.
Schok die ik onmiddellijk verwachtte, op het station. Het station was chic! Hier is een paar van zijn foto's (niet van mij):
Ik ben nauwkeurig aangekomen in diezelfde Wit-Rusland, waarover ik in het nieuws werd verteld? Al daar, op het station voor mij begon het me te bereiken hoeveel ik had aangezien over Minsk! Het betreden van de foyer stond ik ongeveer vijf minuten en bewonderde me om te zien.
Is het de moeite waard om te zeggen over de 'grijze' gebouwen, ik, om het mild te zeggen, was erg vergist? Ik vergiste zich aan de bevolking - mensen waren behoorlijk geavanceerd. Waar, ze haastten ze allemaal ergens (nou ja, dus het treinstation!), En om te leren hoe ik naar een normaal hotel rijd, ging ik naar de politieagent om bij de uitgang te staan. Het evalueren van mijn uiterlijk, en blijkbaar mijn solvabiliteit, de voogdij van de bestelling aanbevolen mij het hotelcomplex "Jubileum". Hij legde in detail uit hoe het beter was om naar het hotel te rijden, en ik wens me veel geluk, nam zijn staatszaken op. Hem bedanken ging ik naar de stad.
Het eerste dat in de ogen komt, is schoon! Op voorhand kijk ik op dat in Minsk niet alleen schoon is in het stadscentrum, zoals het gebeurt in Rusland, maar ook op de achtertuinen van het kapitaal dezelfde zuiverheid. Waarom? Eerst, de mensen zelf, zoals ze zeggen - "verschuiven niet waar ze eten." Er zijn genoeg vuilniscontainers in de stad, en de mensen gebruiken ze actief. En ten tweede, in de hoofdstad genoeg werknemers die voortdurend de zuiverheid behouden.
Het hotel trof me niet minder station. Hier is het:
Hij is niet goedkoop (een van de duurste hotels in de stad), maar ik kon het zich veroorloven om in te leven in de tijd voor mij. Het is vermeldenswaard dat er voldoende hotels in de stad zijn met een verscheidenheid aan prijsklasse. Je hoeft geen miljonair te zijn om een fatsoenlijke accommodatie te vinden - er is veel smaak in de stad voor elke smaak en elke dikte van de portemonnee. Het hotel waar ik op een hoogte was geregeld - het was tevreden.
Na het diner, met bedrijfspartners, ging ik ronddwalen door de stad. Ik ging naar de winkels, naar het plaatselijke park van Gorky Park, bezocht de trots van Wit-Rusland - de bibliotheek.
Van mijn angsten en ervaringen over de "Sovka" Wit-Rusland, er is geen spoor.
Ja, niet allemaal rooskleurig, er zijn ook hun problemen. Het is genoeg om met de lokale bevolking te praten. Hun niveau van salarissen laat veel te wensen over, het aandeel van de leeuw in de werkbare bevolking van het land is op inkomsten in de Russische Federatie. En toch - de mensen zijn niet zo geïntimideerd, nee .... Maar de anekdotes over Loekashenko, praat beter niet op straat .
Wat betreft prijzen voor eten en kleding ... het is moeilijk voor mij om "bijten" te beoordelen als ze voor Wit-Russische wijze zijn, maar voor een inwoner van Rusland - zijn ze grappig! Waarschijnlijk, daarom kunt u steeds vaker in Wit-Rusland, vakantiegangers van de Russische Federatie zien.
De zakenreis wordt snel beëindigd en ik moest terugkeren naar huis. Ik zal eerlijk zeggen - ik heb spijt van dat ze zo kort was. Als alles in orde is, dan is het noodzakelijk om dit jaar met het gezin te rusten om een week te rusten voor Wit-Rusland, wat ik u adviseer!
Als kort - Minsk een pure stad van lichte mensen is!