Nog eens 300 jaar geleden op de plek waar het Bashkir-dorp Chelyabi vroeger was gevestigd, werd een fort gebouwd. Nou, al ergens in de negentiende eeuw, werd de stad die rond dit fort gradueel werd gegroeid, het meest succesvolle handelsknooppunt op de gehele transsib. Toen ontwikkelde Chelyabinsk en behoorlijk met succes in de Sovjet-periode en veranderde in een industrieel hart van het land. Tot op heden levert deze stad nog steeds de hele wereld met roestvrij staal en zink, machines en kranen, tractoren en pijpen, evenals grappen over de constante ernst van hun bewoners, die de moeilijke ecologische situatie verhardden en natuurlijk een scherp continentaal klimaat. Een van de belangrijkste helden in de nieuwste geschiedenis van de stad wordt beschouwd, misschien wel de beroemdste Chelyabinsk meteoriet, maar toch zijn er veel oude architecturale monumenten, hun toeristarbat en zeer uniek zelfs voor alle wereldwijde normen van structuren. Nou, aan alle kanten omringt de stad prachtige dennenbossen.
De allereerste stedelijke attractie - 12 meter steenmonument "Praat over de URALS" U zult onmiddellijk na aankomst rechtstreeks op het stationaire gebied zien. Het is een gebaarde stenen, gespannen door hetzelfde blok. In wezen is dit een sculpturaal visitekaartje van Chelyabinsk en een gegeneraliseerd beeld van rijkdom en kracht van de Bergen. In alle stadsgidsen wordt beschreven dat het idee om het belangrijkste monument van de stad van zijn auteur te creëren Vitaly Zykov ongetwijfeld geleend van de sprookjes van Pavel Bazhov over de stenen reus met een enorme riem gevuld met Ural-rijkdom. Maar in feite is er in de collectie van de werken van Bazhov helemaal geen sprookje. Maar er is echter de oude Bashkir Epic, die vertelt over de Ural-Bogatyr. Bovendien zijn deze plaatsen, of liever de Oerals, al lang de aardse riem genoemd. Dus het monumentale beeldhouwwerk van het "verhaal van de ural" kan worden beschouwd als het spirituele symbool van de Oeral.
Een van de belangrijkste plaatsen van de stad is het gebied van de revolutie, dat in principe, totdat het gebeurde, het was gewoon Zuidelijk genoemd en was een erg leuke plek, want er was een stadsbrouwerij, attracties, circus en gevangenis . Nou, nu is het belangrijkste plein van de stad streng en plechtig, van alle kanten door de omringde huizen van de stalinistische architectuur. Het standbeeld van Lenin is torens over het plein, en er is een ruim plein met een behoorlijk grote fontein eromheen. Op het plein is er een prachtige loopbaan en natuurlijk zijn er geliefden, vrienden en gewoon bekend. Natuurlijk gaan alle grote evenementen in de stad Chelyabinsk op het plein van de revolutie, goed, in de winter is er een ijsstad hier en de hoofdboom van de stad is geïnstalleerd.
Verplaatsen langs het gebied van de revolutie, kunt u onmerkbaar overschakelen naar theatraal gebied, waarop n
Arabische interesse is het ronde gebouw van het theater van het drama - de lokale bevolking noemt het de "drum". Naast de ongebruikelijke vorm, is het theater ook beroemd om zijn ingangen, ingericht door het beroemde kasteelgieten van Chelyabinsk. Om de eenvoudigste en meest leuke manier te bewijzen die je Chelyabinsk bezocht, is het feit van een gezamenlijke foto met een symbool van de stad - een bronzen kameel, die zich op het theatergebied bevindt. Terug in de achttiende eeuw werd hij hier geplaatst, de beroemde en officiële historicus Vasily Tatishchev, omdat Heraldiek van mening is dat de kameel een symbool is van handel en welvaart. Maar die kameel, die nu op het plein is, gegoten van Bronze in Italië in 2015. In zijn kanten kunt u historische evenementen zien, evenals personen die de stad hebben beïnvloed - Chelyabinsk meteoriet, tanks, tractor, Tsar Alexander III, per decreet dat door de stad werd uitgevoerd, enzovoort.
Niet iedereen weet dat er in Chelyabinsk zijn eigen arbat is, die molding wordt genoemd. Dit is de belangrijkste wandelpromenade voor voetgangers van de stad. Deze straat kan worden gezegd dat letterlijk alles is geïnstalleerd met vrolijke, serieuze, allay en vreemde sculpturen. Inclusief hier kun je een monument voor Onegin zien, wat moeilijk te onderscheiden is van Pushkin, een jongen met kamelen, een bedelaar, modnitsa, die naar de huidige spiegel kijkt, dan Chelyabinsk Hachiko en ook vele anderen. Op dezelfde straat zijn er veel verschillende cafés, boetieks en zeer oude gebouwen zoals de Merchant Mansion Akhmetov met twee verdiepingen. Over zijn zeer ontroerende houten krullen hangen letterlijk de ijzige romantiek van het enorme businesscentrum Chelyabinsk-City, dat wordt beschouwd als het hoogste gebouw in de stad.
Ook recht in de Chelyabinsk Arbat kun je een van de mooiste vintage gebouwen van de stad zien - het elegante handelshuis van Valeeva, gebouwd in de stijl van modern. In 1911 bouwde de Merchant PhaseYlzhan Valeyev (een leer van Bashkir-boeren) een echte pre-revolutionaire ike in Chelyabinsk, dat wil zeggen, een handelshuis met een eigen krachtcentrale in de kelder en met lichtgevende ramen, die grammofonen, koloniaal verkoopt, goederen, meubels enzovoort. De showcase van deze winkel bevond zich op het echte ijzer en de vogelverschrikker, de witte beer, die voorbijgangers-door laarzen uitgerekte. Tot op heden is dit gebouw nog steeds een soort winkelcentrum, omdat er verschillende dozijn winkels zijn, evenals een café met de ural dumplings, goed en andere verschillende instellingen.
Natuurlijk vertegenwoordigt ongetwijfelde interesse in Chelyabinsk de bouw van de Zuid-Ural State University, die wordt beschouwd als een van de grootste universiteiten van het land. Het is ook opmerkelijk niet alleen het gebouw zelf, maar ook zijn verbazingwekkende verhaal. Het begon in 1952 in 1952 te worden gebouwd als basis van de architectuur van de beroemde stalinistische hoogten van Moskou. Tegelijkertijd kwam Nikita Khrushchev echter om de leider te vervangen, die een actieve worsteling met architecturale excessen leidde en het project werd dus in een gewone doos gesneden. En slechts in 2004 werd deze 86 meter lange universiteitswolkkrabber afgerond door het eerste project met alle vermeende torens en zelfs gouden torenspits. Toeristen vestigen altijd eerst de aandacht op koperen vormen die zich bevinden aan zijtorens, die, zoals het ware, in de letterlijke zin, van het dak springen. Een van hen is een sculptuur van Prometheus, met het vuur van kennis, en de tweede is de godin van de overwinningsnick met een krans op het hoofd.
Van religieuze gebouwen, Alexander Nevsky-tempel, die in 1911 werd gebouwd door de beroemde architect Alexander Pomerantsev, die de auteur is van het gombuilding op het Rode plein in Moskou. Deze bakstenen tempel ingebouwd in een onvoorwaardelijke stijl met complexe vormen en ornamenten is ontworpen alsof ze lijken op de oude Russische en ook Byzantijnse kathedralen. Zoals gewoonlijk na de revolutie, werd deze kerk gedeeltelijk vernietigd en veranderd in huishouding. Maar in de jaren tachtig van de vorige eeuw werd het Chelyabinsk Philharmonisch zorgvuldig gerenoveerd door deze kerk, en in het Duitse orgel met unieke akoestiek geïnstalleerd. Hierdoor was de autoriteit in wezen een pijnlijk conflict, toen de tempel in 2010 werd teruggestuurd naar de Lohn van de Russische orthodoxe kerk. Volgens de resultaten van het conflict werd de autoriteit verplaatst naar de "moederland" -bioscoopzaal, maar in de tempel zelf is er lange tijd een moeilijke restauratie.
Ook in Chelyabinsk is het de moeite waard om aandacht te schenken aan het monument voor Igor Kurchatov - de academicus en inheemse van de Chelyabinsk-regio, die de vader is van de Sovjet-nucleaire, evenals waterstof en thermonucleaire bommen, en in de vreedzame kernmacht. Volgens het project van de beeldhouwer Vardkes Avakyan werden twee 11 meter granieten Stella geïnstalleerd en tussen hen, zoals het ware, werd de sfeer door de helft gebroken en bevroor de Kurchatov zelf met zijn beroemde baard en een vreemde zware vacht. 'S Avonds wordt het gescheurde atoom gemarkeerd, ziet er mooi symbolisch uit. Het is ook opmerkelijk dat met de hulp van beleggers de ruimte rond het monument zelf kan verbeteren.