Gorno-Altaisk is in wezen niet alleen de hoofdstad, maar ook de enige schikking met de status van de stad op het grondgebied van de Republiek Altai. Het bevindt zich respectievelijk in West-Siberië en de bevolking is iets meer dan 60.000 inwoners. In de afgelopen tijd is het in de afgelopen tijd aan de twintigste jaren van de XIX-eeuw op de plaats waar Gorno-Altaisk nu de Turkse nomadische stammen van de televisers ligt. En alleen in 1924 kwamen de eerste Russische kolonisten uit de stad Biysk hier aan, die hun plaats gaf aan hun verblijf.
Hier, zeer actief bezig met de missionaire priesters van de Russische orthodoxe kerk, die moeite had om het hoofdgedeelte van de heidenen en de innerians in Altai te veranderen in het christelijk geloof. Nou, nadat tal van handelaren uit Biysk zijn uitgerekt in het dorp, tot het einde van de 19e eeuw, is bijna de nederzetting behoorlijk een groot economisch centrum van Siberië geworden. In de jaren dertig van de XX eeuw heeft dit dorp de status van de stad al ontvangen en in 1948 heette hij Gorno-Altai. De belangrijkste industrie, dankzij de stad nu, is toerist. Nou, de plannen van lokale autoriteiten omvatten de organisatie van de bouw van een ski-complex met een kabelbaan, hotels en vele andere elementen van de relevante infrastructuur.
Een van de meest interessante plaatsen die je kunt bezoeken in Gorno-Altaisk is de Universiteit van Gorno-Altai Museum. In feite is dit een heel complex dat uit verschillende eenheden bestaat, en een van hen is volledig toegewijd aan de geschiedenis van de universiteit zelf, wel, de andere - archeologie, natuur en zoölogie van de berg Altai. Het is op basis van deze structuren die de universiteitsstudenten voornamelijk zijn en hun curriculum ondergaan, omdat het grootste deel van de exposities voor het museum tijdens hun studentenexpedities werd verzameld. Er zijn echter ook vaak quizzen en allerlei wetenschappelijke conferenties, zowel voor schoolkinderen en studenten en docenten, maar al van andere onderwijsinstellingen.
In 1918 werd een lokaal geschiedenismuseum geopend op het initiatief van de Altai-verlichters en de etnograaf Andrei Viktorovich Anokhina. Vervolgens kreeg het museum zijn naam toegewezen. De Museum Room is niet meteen gevonden, dus in de hele tijd van zijn werk verhuisde het museum twee keer van het ene gebouw naar de andere. In het begin bevond hij zich in het huis van Merchant Tobokova, en dan zelfs in de voormalige handelswinkel Bodununov. En slechts in 1989 werd een gebouw met drie verdiepingen gedaan voor de behoeften van het museum, een gebouw met drie verdiepingen werd gebouwd, waar nu u de enorme collectie schilderijen door schilder Grigory Choros Gurkina kunt bewonderen, gewijd aan de meeste Altai-landschappen.
Ook presenteert het museum een enorm aantal archeologische vondsten, die werden gevonden in het Altai-gebergte, vele materialen die het leven en tradities van Altai-nationaliteiten illustreren van de meest persende tijden en tot aan de XXI-eeuw, evenals etnografische kaarten. De meest opmerkelijke museumuitzendingen zijn gemummificeerde overblijfselen van het vrouwelijke lichaam, die werden gevonden tijdens archeologische opgravingen in een van de oude begraafplaatsen. Deze onbekende vrouw kreeg de naam "Princess Ukok" toegewezen, waaronder ze daadwerkelijk is opgeslagen in het Mausoleum van het Museum.
In het oostelijke deel van de stad direct aan de kust aan de oevers van de Ulalushushka-rivier is er een beschermd natuurlijk object. Het was hier in 1961 door een wetenschappelijke expeditie onder leiding van archeoloog Oklaynikov, de belangrijkste sporen van het verblijf van primitieve mensen werden nog steeds ontdekt door het Paleolithische tijdperk. Wetenschapper noemde deze plaats toen op de parkeerplaats van Troglodieten. Toen werden de oude arbeiders van arbeid gevonden, die zijn gemaakt van kwartzit. Tot op heden wordt de ulaline-parking erkend als een van de oudste monumenten van menselijk levenslichamen. Er zijn echter nu snelle geschillen over de tools - of ze nu de handen zijn van menselijke handen of het gevolg van natuurlijke veranderingen. Nou, op de site van de Paleolithische parking, wordt het Museum of Primitive Man nu geopend, waar je zijn woningen, wapens, huishoudelijke artikelen, gereedschappen en kleding van dierenhuiden kunt zien.
Van de religieuze gebouwen van Gorno-Altaisk, de Heilige Makarev-tempel, die in 2004 begon te bouwen, is de grootste interesse. De initiatiefnemers van zijn constructie waren de lokale parochianen zelf en wijdden deze tempel aan alle Russische zendelingen die in Altai predikten. Het gebouw werd gebouwd in de stijl van houten Russische architectuur en in twee jaar was volledig voltooid en toegewijd. Tegelijkertijd begon de Church Parish School bijna onmiddellijk te werken. Naast de tempel zijn een verlenging te zien, in één van een refectory en kapel met heilig water. Opgemerkt moet worden dat deze tempel erg lijkt op zijn uiterlijk, de kathedraal van Nicholas Wonderwerker in de stad Zenigorod.