Het dorp Bagripsh (in de letterlijke vertaling in het Russisch - de Koude Rivier) bevindt zich aan de voet van het GAGR-assortiment op een mooie, pittoreske plaats. Hier is alles bedekt met greens. Century Pines, Olendra, slanke cipressen, beuken Groves creëren onbeschrijfelijke schoonheid van verrassend maagdelijke natuur.
Prachtige berglucht, prachtige, warme zee - de natuur gaf deze rand alles, en zelfs met een overschot, alleen om het te gebruiken, is het noodzakelijk om competent te gebruiken, die nog steeds lokale aboriginals niet hebben geleerd. Het leven zit hier vast (of gestopt) aan het begin van de jaren 90. Alleen het resort-bedrijf - alleen begint te ontvouwen, maar deze "zaak" gebeurt zo langzaam en dwaas, soms ben je gewoon een diva - ze rekenen op dergelijke verdriet - zakenlieden. Lokale "Prince" Streel de prachtige hoeken van de unieke natuur aan de kust, eindelijk bereikte ze dat het resort-bedrijf geen slechte dividenden brengt.
Maar als je dit met de geest doet, natuurlijk. En dit in de nieuwgemaakte "resort tycologen" is dat niet. Er is een verlangen naar "Noteer meer geldborden - er is en bieden een comfortabel verblijf, zodat ik weer en opnieuw wilde komen - ze zijn ontslag. Ze hebben alles onmiddellijk nodig en meer. De mensen zijn brutaal, boos van hun armoede en helemaal niet goedaardig voor de rest. Het lijkt erop dat de gastvrijheid van de volkeren van de Kaukasus op het hoogste niveau moet zijn, maar bouwen geen regenboog illusies. De gastvrijheid blijft, het is in deze natie in het bloed, op het geniveau, het is jammer dat het alleen in de particuliere sector blijft. Wanneer u in het huis woont (appartement) naast de eigenaren - bent u een gast en de houding tegenover u respectvol. Het is nogal het tegenovergestelde om in het pension te wonen - de status verandert LightningRy - je bent al de "zuivelkoe", waarmee je zonder een tak van geweten meer moet trekken.
We reisden bijna alle belangrijke resorts van de Republiek ABKHAZIA, overal, met wat onderscheid ten goede aan de voormalige resorts van de Unie (Gagra, Pitsund, Sukhum). Een uitstekend voorbeeld is onze reis naar het pension "Bagripsh",
Wat zit er in het dorp van dezelfde naam. Er zijn pensioen, als je kunt zeggen, onlangs gerenoveerd (d.w.z. ',' undercaming 'enigszins), bleef het comfortniveau, je begrijpt - het moment van constructie. Kamers met een gecombineerde badkamer, waar in plaats van stroom - gat in de vloer. 'S Avonds komt zo'n ambre van haar, het was noodzakelijk om het cellofaanpakket te sluiten. Het is niet eens de moeite waard om te praten over meubels, oud maar nog steeds sterk (10 jaar oud in het pension). Kamers zijn twee typen. De eerste met uitzicht op de zee (als je 1-3 verdiepingen krijgt, dan met uitzicht op de geparkeerde auto's), de tweede - met uitzicht op de bergen (eigenlijk een dove muur).
Voeding verschrikking van gruwelen.
Bespaar op alles, het menu is schaars, hoewel op papier een verscheidenheid aan diversiteit is, maar er was niets geschreven in de eetkamer. Het buffet, in het begrip van de lokale administratie, is een kok, die onder een niet-grade controle is (waarschijnlijk een senior chef-kok of een heel oudere kok) geeft een stuk vlees of vis (ik noteer een stuk, meer dan Eén stuk is verboden). De garnering altijd hetzelfde type en volledig smakeloos. Het enige plus is veel salades en een grote variëteit. WAAR, het grootste deel van de mayonaise, met de hitte van +40 graden, hebben we op de een of andere manier gefascineerd om te eten. Er is geen drinkwater, dat wil zeggen, het is, maar als je niet wilt dat alle vakanties in een infectieus ziekenhuis moeten doorbrengen, koop het gebotteld en niet op het grondgebied van het pension (goedkoper bijna twee keer). Er is geen fruit in de eetkamer - en dit is in het land waar oranje en mandarijnplantages. Voor de hele periode (5 dagen) zagen ze slechts peren op een scheiding. Het meest interessant als ze in onze aankomst liggen en bleven in dezelfde hoeveelheid liggen toen (eindelijk) wegging. Ik wil niet veel over voeding, ik wil niet veel zeggen, over zijn kwaliteit kan worden beoordeeld aan de hand van massavergiftiging van vakantiegangers (en het werd niet gepasseerd, 2 dagen werden strak uit de rest gekruist).
En aangezien het medische centrum in het pension alleen voor het zicht is, zal de dokter de dokter niet vinden met vuur, ze werden voor zichzelf behandeld. Het voordeel van de resortervaring is rijk, medicijnen zijn altijd bij u.
Zeer "tevreden" Pensioenpersoneel. Hoe hoger de positie - hoe meer het spel en onbeschoftheid. Apogee onbeschoftheid - beheerder, jong persoon. Ooit gelopen gepaard met twee mannen. Het leek de indruk dat een persoon gewoon ontoereikend is, omdat hij niet alleen weet hoe te praten, woorden weten het niet. Altijd geschreeuwd en alles, inclusief toeristen, als ze een klacht of een probleem bezitten. Grappig. De echte 90 jaar, het gaat gepaard met alleen sportkostuums onder schoenen - de Kozakken misten.
Het grondgebied van het pension, geen woorden - vergroot.
Goed verzorgde groene aanplant, zonder overdrijving tevreden met het oog. Puur - geen woorden. De lucht rond is gewoon een sprookje. Gemengde aroma's van naalden en cipressen, gecombineerd met pure berglucht - adem een plezier. Vooral perfect in de avond. Uitzicht vanaf het balkon is gewoon fascinerend. Zo'n schoonheid van de natuur wordt eenvoudig overgedragen door woorden die je niet kunt, waardoor de horizon van de prachtige zee, verreweg wordt bang door de rook van de toppen van de majestueuze bergen, de lucht is om te ademen, niet te ademen. Maar hier is al zichtbaar de hand van een man. Pensioenbehandelingsfaciliteiten worden gedragen tot "schande". Vitale producten samenvoegen recht in een ritrit (de naam van deze rivier "Cold River"),
Die op zijn beurt in de zee stroomt.
Pebble-stranden. Ik adviseer u om speciale slippers te kopen om te zwemmen, om niet pijn te doen. Dan wennen, het is zelfs nuttig voor de benen. Pension Beach zelf was schoon, ingetrokken dagelijks, geen klachten. Anders geen service. Sunbeds zijn niet genoeg, er zijn helemaal geen paraplu's van de zon. Er is een minus dat de stranden door de pakken van honden zwerven. Natuurlijk zijn dicht bij mensen niet geschikt, maar nog steeds ongemak en sommige opheffing zijn. Wie kent hen, wilde dieren nog steeds.
Zee, goed, de situatie is dubbel. Bovendien is onreinheid van het pension, over de rivier de zee in de zee, nog steeds de zee is schoon.
Zelfs dolfijnen zagen.
Het enige minpuntje is de weg van het pension naar het strand. Ongeveer 145 steile stappen (als het geheugen niet verandert). Naar beneden is nog steeds goed, maar de weg is terug - het overwinnen van obstakels. Jong is een uitstekende sporten, alleen hier zijn kinderen en ouderen kunnen de nut van zo'n wandeling niet beoordelen. Ze zijn erg moeilijk.
Excursies bieden voor elke smaak, het hangt allemaal af van de prijs. Persoonlijk voor u, met een persoonlijke gids. Hier om je op te lossen.
Kortom, de natuur is gewoon charmant. Anders - Horror.