Op zich is het concept van de woestijn al fascinerend. Tegelijkertijd lijkt het erop dat er interessant, zand, zand en het zand kan zijn. Maar ondanks de mogelijke teleurstelling gingen we naar de tour naar de bedoeïenen naar de Negev-woestijn. Ze brachten ons naar de woestijn, toen al avond, dus we merkten niet meteen de prachtige landschappen, maar een waarschuwingsgids over warme kleding werd genoeg gevoeld. Zodra we het Sun Village, alle warme dingen aantrekken, omdat De temperatuur daalde sterk, bijna tot 0 ° C. Hoewel de dag 20-25 ° C bereikte, rustte ten einde van februari. Aankomst hebben we dingen achtergelaten in een onbegrijpelijke structuur die vergelijkbaar is met een enorme tent voor het leger. Op de vloer lag gerolde matrassen en slaapzakken, zoals het bleek waar we en brachten het grootste team (persoon 40) door. Het begin was weinig regenboog, maar aangenamere momenten verwacht. In een tent was niet minder dan een groot diner bedekt op de vloer op speciale nesten. De enorme plaat legt vlees, groenten. In de buurt van de pellets lag. Van één plaat gegeten 4 personen, dit is romantiek. Diner leek me waanzinnig heerlijk of, hoewel het was, of we hadden erg hongerig. Maar en toen werden we uitgenodigd voor de volgende tent voor entertainment. Daar, die wilde, was tot de ochtend, luisterde naar het zingen van bedoeïenen en het drinken van heerlijke thee, die voortdurend op trays werd uitgezonden. Doorgebracht zoals gedood, niet koud. De gids wakkerde ons, waarschijnlijk, uren om 3,30 en we zijn slaperig en volgden hem. Het leek de tijd lang pijnlijk uitgereikt, maar op een bepaald moment zijn we net bezig met zien hoe de scharlaken zon uit die rand van de aarde steeg. Ik heb ergens anders nergens anders voldaan. Toen hadden we in de buurt ontbijt, hygiënische procedures, alles is voorzien voor toeristen en zelfs douche met warm water. We rolden toen op kamelen ongeveer een uur, lunch en bus in Jeruzalem. Deze twee dagen vlogen op één adem, maar er zijn nog lang genoeg indrukken.
