Agia Pelagia is een klein badplaats, gelegen op ongeveer 20 kilometer ten westen van Heraklion, de hoofdstad van het eiland Kreta. Wij (we rustten de vierwegen - I, mijn man, twee kinderen) was een groepsoverdracht van het vliegveld van Heraklion, de weg duurde ongeveer een uur. De serpentine begint dichter bij Agia Pelagia, eerlijk gezegd, het was niet gewend om te gaan, zoals de weg smal is, meerdere keren ontstond dat het gevoel op de volgende steile beurt in de pauze zal vallen.
Het dorp zelf is een klein, toeristisch georiënteerd, is in de baai - aan de ene hand van de berg, met een andere zee. Er zijn geen grote winkels, maar er zijn veel souvenir-banken, bezienswaardigheden, autoverhuurpunten, watertransport, er is een duikclub. 'S Nachts valt het dorp in slaap, zodat liefhebbers van actief nachtleven ik hem niet zou adviseren om te rusten. Maar voor degenen die op zoek zijn naar rust, comfort, warmte en serene zee, is dit Cretan-resort de perfecte keuze.
Een apart gesprek verdient het strand Agia Pelagia. Hij is Sandy-Pebble en heel smal, zo smal dat er op sommige plaatsen slechts één reeks ligbedden moet zijn, zelfs met ongeveer een derde worden gewassen door de zee. Als we door de rechterkant gaan, breidt de strandstrip een beetje uit, je kunt al een paar rijen ligbedden zien en gemakkelijk de plek voor jezelf vinden. Zonnebedden en parasols in Agia Pelagia (evenals, en in alle andere Griekse stranden) betaald, ik herinner me niet de exacte prijs, maar het lijkt te betalen voor ongeveer 8 euro per dag. We deden geen ligbedden, terwijl ze bijna de hele tijd in de zee doorbrachten, en toen ze wilden zonnebaden, waren comfortabel en volledig gratis op hun opblaasbare matrassen en strandhanddoeken. De eerste keer werd ingenomen met een strandparaplu (het kan worden gekocht in elke winkel op de weg naar het strand voor 8-10 euro), maar toen besefte ik dat er geen behoefte aan is, betaalde strandparasols bevinden zich dicht bij elk andere en kan altijd in hen worden geregeld. Schaduw
De zee was rusteloos voor de eerste twee dagen, het was mogelijk om op de golven te springen. Maar toen werd het aanhankelijk, met kristalhelder water, en het allerbelangrijkste was het erg warm. Ik raakte bijna meteen aan het water gewend, hoewel ik meestal op de Middellandse Zee rust, ik sta al heel lang op mijn knie in het water en probeerde mezelf volledig te laten ondergedompeld.
Baden en zonnebaden op het strand, merkte dat aan de linkerkant van het strand in het gebied van het vrij duurste en beroemde hotel "Cape", dat zelfs eenmaal verscheen in een van de problemen van het programma "Eagle and Rusk" als de Hotel voor de Golden Card-eigenaar, constant die beweging, klimmen de mensen op de rotsen, dalen van hen af. We besloten om daarheen te gaan en we, gelukkig zonder kinderen. Oh, welke schoonheid we zagen daar! Ik had een compleet gevoel dat ik niet op Kreta was, maar in de mooiste baai van Mallorca, of ergens op Bali. De overvloed aan groen, rotsen geschilderd in de meest ongelooflijke kleuren, perfect schoon, turquoise zee, het water is zo transparant dat letterlijk elke kiezelsteen op de bodem zichtbaar is, en daar kun je daar een geweldig afgelegen strand zien, om erop te komen is alleen mogelijk van water.
Over het algemeen, fans van natuurlijke schoonheid en iedereen die met iedereen fantastisch mooie foto's wil maken, kijken naar waarnaar alle gezinnen gewoon van afgunst zullen opwarmen, is het noodzakelijk om naar deze plaats te gaan. Het is beter om geen kinderen mee te nemen, omdat het nodig is om op de rotsen te gaan, volgens een nogal smal pad, aan de ene kant die een coole pauze is. Mijn hart is gestopt tijdens deze reis, ik stelde me niet eens voor hoe ik terug moest gaan. En toch was het het waard!
Samenvattend, ik vond de rest in Agia Pelagia ook leuk, het bleek lui en strand te zijn, maar het was precies wat we wilden. Ik sluit niet uit wat er nog meer naar dit paradijs zal terugkeren.