Die mensen die voor al hun leven zijn uitgerold in de metro van Moskou, zijn onwaarschijnlijk dat ze onder de indruk zijn van Parijs. Het is allemaal erg en zeer bescheiden en beknopt en er zijn geen dergelijke stations die lijken op paleizen of musea. De speciale noot van de metro van Parijs is misschien het feit dat de nieuwste technologieën zeer succesvol zijn, samen met degenen die onmiddellijk na de constructie werden geïntroduceerd.
Volgens dezelfde paden gaan moderne treinen helemaal zonder machinisten, en tegelijkertijd zijn er met dergelijke treinen waarin het nodig is om eenvoudig de deur te openen of de metalen vergrendeling te verplaatsen of op de overeenkomstige knop te klikken. Op dezelfde manier zijn de stations op de ingangen in de metro versierd en sommige van hen zijn supermodern, en sommige bleven zonder veranderingen sinds het begin van de twintigste eeuw.
In feite kan het gebeuren dat de metro van Parijs onze tijd niet in zijn huidige vorm zou bereiken. In 1845 begonnen bijna serieuze geschillen er een halve eeuw voor de bouw voor de bouw ervan. En vreemd genoeg genoeg van dat project, dat uiteindelijk werd geaccepteerd, bleek het veel meer dan supporters.
Afgevaardigden ontevreden over dit project motiveerde hun beslissing door het feit dat ze geen recht hebben om Parijzenaars onder de grond te rijden, zodat ze van het ene gebied naar de andere kunnen rijden. In plaats daarvan boden ze aan om de straten van de trein op de Steam Rift te zetten. Er was nog steeds een project van de suspensie van auto's om de rail op te slaan, en suggereerde ook om iets als een Amerikaanse heuvel ongeveer eenentwintig groot hoogte over de stad te bouwen.
En deze en vele andere projecten waren gelukkig afgewezen en de wereldwijde tentoonstelling nadert het beslissende argument ten gunste van de bouw van een ondergrondse metro in 1900, die zo'n enorm aantal bezoekers moest verzamelen, wat, met alle wensen van Het stadsvervoer van Parijs, werd niet getransporteerd.
Na een definitieve beslissing te nemen, bleef de vraag alleen open bij het financieren van deze constructie. Maar toen was er een uitweg met de hulp van de Kleo-dansers die in Parijs bekend zijn, van de vele fans van de koning van België Leopold II, die op haar verzoek stemde om de bouw van de metro in Parijs te sponsoren.
De allereerste auto's in de metro van Parijs waren houten, en ze waren verdeeld in de eerste en tweede klassen. Bovendien heeft een dergelijke divisie relatief recent relatief geweigerd. In totaal heeft Parijs veertien Ratp-metro-lijnen, die van de helft van de zesde 's ochtends werkt en tot de helft van de eerste nacht, en vier RER-lijnen zijn een grootstedelijk metropolitan met hoge snelheid, en u kunt erop worden getransplanteerd op stedelijke stations. RER werkt ook als de helft van de zesde ochtend, maar tot twaalf nacht.