Winter strekt zich al heel lang uit, zelfs als je in het zuiden van ons land woont. En februari - de meest regenachtige maand aan de kust van de Zwarte Zee. Ik wil felle kleuren, nieuwe vertoningen, exotische gerechten. Dus, we besloten niet lang om naar Nice te komen. En aangezien we al meer dan eens van Nice naar Menton zijn gereisd, besloten ze om aandacht te besteden aan de plaatsen aan de andere kant van Nice, en om in een klein badplaats Juan-les-Pen te verblijven. Prijzen in deze periode waren tevreden, en het vermogen om rond de omgeving te gaan zonder een menigte van de mensen - ook. Hieronder - typische straten van Juan-le-Foam.
Aankomst en afwikkeling
Mooie luchthaven was leeg, niet leek. Ware, eindeloze reparaties in het centrale deel eindigden bijna. Ga naar bussen en elektriciens is gemakkelijker geworden, niet rond het hek omcirkelen. Niet ver van het vliegveld - treinstation Saint-Augustine, waar u met de bus kunt komen, of een taxi kunt nemen. Van Saint-Augustine naar Juan-le-Pena reisde op de trein. Het meest, naar mijn mening het handige type vervoer. Kosten zijn ongeveer 4 euro en gaan 25 minuten of een beetje meer. In een woord, in een half uur stonden we al op de perron van het kleine Juan-Le-Foam.
Recht van het begin besloot om koffie te drinken, het toilet te bezoeken en een beetje na de vluchten en bewegingen te ademen. Maar het was al duidelijk - we zijn op vakantie! De zon was liefdevol, het briesje waaide uit de zee, en de eigenaar van het attribuut café glimlachte in de volledige mond en creëerde ons ongekende koffie.
Voor het wekelijks verblijf kozen we een aparthotel dat we vaak kiezen om te ontspannen. De Originals Résidence, Les Strélitzias trof gewoon de kamer met een ruimtelijkheid. Daarnaast is het hotel perfect gelegen en kunt u, op Will, het ontbijt bestellen. Maar we ontbijten meestal in de kamer. Er is een kitchenette en een koelkast. En wat heb je nog meer nodig voor het ontbijt? Prachtige kaas, verse ham en koffie!
De appartementen zijn uitgerust met een balkon, terwijl het grondgebied van het hotel erg gezellig en gesloten is. Station - 5 minuten, naar het strand - 3 minuten. En de kosten per week voor twee binnen 37 duizend. Ik zal trouwens opmerken dat in de richting van de politie, accommodatie in niet het resortseizoen altijd goedkoper heeft gedaan.
Juan-le-pen
Juan-les-Poz was ooit een klein vissersdorp, maar in de tijd veranderde hij in een populair en vrij uitgebreid resort. Hier in de zomer is er een stormachtig nachtleven, maar in de winter is het vrij rustig. Het belangrijkste verschil van Nice is een zandstrand. Maar de strip is vrij smal, uitgerust met hotels en genoeg hoge gebouwen. Ik kan niet zeggen dat het resort een grote indruk op me heeft gemaakt. Ik heb nog steeds een spijker privé en elegante cape cap ferra, gekleurde wilfranche en warme oranje menton. Maar ik wilde ook dit deel van de Azure Shore verkennen. In de foto - Weergave van de Seafront Juan-le-Foam:
Ondanks het winterseizoen is het aangenaam om in de buurt van de zee te blijven. Toch is er een zee van ongelooflijke magie. De lucht van deze randen is therapeutisch. Immers, een groot aantal dennen en dennen (vanaf hier en de naam van de stad) geeft de kust de geur van zijn naalden. Mengen met zeebries Deze zuurstofcocktail is al lang voorgeschreven aan mensen met longproblemen. Het weer blijt ons - de zon scheen. Dus, langdurige wandelingen onder het geluid van de surf bezorgden ons een aanzienlijk plezier.
Omdat het station heel dichtbij bleek te zijn, reisden we van hier naar Antibes, Cannes, gras (uitsluitend na parfumerie), en ging ook naar een groot winkelcentrum in de buurt van Nice - Polygon Riviera. En niet zozeer winkelen, hoe te kijken naar het interessante ontwerp van het winkelcentrum! Ziet er erg ongebruikelijk uit!
