Meer dan vijfhonderd jaar geleden aan het einde van een zeer verontruste vijftiende eeuw, de uitspraak, dan prins Ivan III bevolen om een fort aan de grens te vestigen met een rusteloze buur van de Livonia. Dus, in de voordraaien, verscheen de huidige Ivangorod. In het begin was het een zeer kleine nederzetting, maar later veranderde het in het midden van de vorige eeuw in een echte stad. In principe is het nu een bescheiden provinciale stad, die op de grens met Estland staat. Daarom moet u hier op zijn minst een pas hier krijgen.
Natuurlijk, de zeer beroemde fort waarmee hij begon en begon het grootste monument van Ivangorod te zijn. Dit fort was significant anders dan andere eerder geconstrueerd het feit dat tijdens zijn constructie het een voorzichtig plan werd gebruikt. Dat wil zeggen, het natuurlijke terrein is niet herhaald, zoals gedaan werd in het apparaat van andere fortificatiestructuren.
Het fort werd gebouwd over de rivier de rivier op de Maiden Hill in 1492. Helaas, letterlijk een paar jaar na het einde van de constructie, werd ze aangevallen door de vijand en was hij gemakkelijk door hem vastgelegd. Deze onaangename omstandigheid diende twee redenen - te kleine maten van het fort zelf, waardoor het onmogelijk was om een groot garnizoen te plaatsen. En de tweede reden was dat het fort werd gebouwd verre van de rivier, die niet een natuurlijke barrière op de benaderingen van het is geworden.
Natuurlijk na zo'n onaangename verwarring, besloot het fort om te verhogen en te versterken. De Boyars City is voltooid - een nieuw deel van het fort met zes meter krachtige muren en bouwde goed versterkte voorste stad. Het werd ook een andere fortmuur gebouwd rond die structuren die eerder werden opgericht. Het bleek dus een eigenaardig "fort in het fort".
Hier in een dergelijke formidabele en onneembare vorm heeft ze al veel gevaarlijker voor de indringers veroorzaakt. Desalniettemin was ze nog steeds in staat om de Zweden in de zestiende eeuw vast te leggen, en alleen tijdens de noordoorlog, de troepen onder het bevel van Peter, slaagden ik erin om het fort terug te brengen. Helaas, tijdens de grote patriottische oorlog, was het fort aanzienlijk gewond, en daarom is het restauratiewerk voor vele jaren aan de gang. Maar toch is er iets te zien en inspireert het grote respect voor de bouwers en aan verdedigers van het fort.
Ook de moeite waard om naar het Ivangorodsky-kunstmuseum te kijken. Er is een zeer interessante uiteenzetting die vertelt over het verleden van deze stad, de objecten van het leven van de kloven die erin wonen, worden gepresenteerd, evenals de materialen van archeologische opgravingen. Het is opmerkelijk het museumgebouw zelf, gebouwd in het midden van de negentiende eeuw een koopman panteleyev. Ook hier zie je het werk van lokale kunstenaars.
Museum voor militair-defensieve architectuur is in het eerste gezicht van het gebouw niet te aantrekkelijk. Zijn zelfs aan het begin van de vorige eeuw werd gehouden door de douane, en nu zijn er houten lay-outs die precies alle acht forten reproduceren die op verschillende tijdstippen zijn gebouwd in het noordwestelijke deel van de Russische staat. Ook hier zijn manuscripten en boeken waarin de fortfaciliteiten van de oudheid worden beschreven, en u kunt ook objecten zien gevonden door archeologen op de plaatsen van oude forten.
Veronderstelling Kathedraal werd gebouwd vanaf het allereerste begin op het grondgebied van het fort Ivangorod, hij werd gebouwd in de zestiende eeuw, net toen het werk werd gehouden op de versterking ervan. Toen de stad werd gevangen door de Zweden, werd de kerk omgezet in Lutheran. En pas na het terugkeren van de stad naar Rusland bij Besluit Catherine II in 1744, werd de tempel teruggestuurd naar de Lohn van de orthodoxe kerk.
Een zeer kleine Nikolsky-kerk werd ook gebouwd op het grondgebied van het fort, maar na de Livonische oorlog. Het was oorspronkelijk gewijd aan het pictogram van Nicholas of the Harehouse. Er is een legende dat de Duitsers dit heilige pictogram in het vuur gooiden, waarom houten huizen het vuur vingen en toen de Russische troepen een paniek van de vijand inhielden om Narva te veroveren. Hier ter nagedachtenis aan de grote overwinning van Novgorod Masters en de kerk werd op deze plaats opgericht.
Vergeet niet om langs een zeer ongebruikelijk gebied van Ivangorod te lopen, dat een canas wordt genoemd. Het is gescheiden omdat het gescheiden is van het grootste deel van de stad aan de rivier de Narva. Tot op heden is dit dorp verdeeld in twee delen door de grens van de staat. Het is opmerkelijk dat er in de negentiende eeuw een canvasische spinfabriek is gebouwd in Baron Stiglitz. Vervolgens verscheen er een werkende nederzetting bij haar in de buurt, volledig op fabrieks-Engelse nederzettingen. Ze heette op het moment Kregolm.
Tegenwoordig lijkt deze plaats zo snel mogelijk te zijn als de pagina's van Dickens-romans. Hier zie je de meest echte fabriekskaarten, die aan het begin van de twintigste eeuw werden gebouwd, dan de bouw van de fabriek zelf, het ronde gebouw van de werkkamer, die in dezelfde periode werd gebouwd, de huizen van Stalin en nog steeds gebouwd door Estlands in de afgelopen eeuw. Dus dit stedelijke gebied met volledig recht kan worden beschouwd als een architecturale reserve.