Wanneer u vaak verschillende landen bezoekt, zijn er geen dergelijke objecten voor verrukking. Maar er is in het licht van de stad, waarvan de magische aura naar de koeler doorboort en een speciale plaats in het hart inneemt.
Dat is hoe het met ons is gebeurd toen we de hoofdstad van Tunesië voor het eerst bezochten. Onmiddellijk zal ik verduidelijken: het land wordt correct "Tunesia" genoemd, dus het is in ieder geval geschreven. En de hoofdstad is de stad Tunesië. Nadat we dit hebben geleerd, verwarren we het land en de hoofdstad nooit.
Dus Tunesië. Je komt hier binnen en gelooft niet dat de geschiedenis van de stad geen duizend jaar heeft. Moderne gebouwen, winkels van beroemde merken. Het lijkt erop dat het in Frankrijk bleek te zijn. Maar het is het vermelden waard en wordt onmiddellijk oude moskeeën, de markt, wat niet langer honderd jaar oud is.
Bij de inspectie van de stad benadrukte de gids ons drie uur. Maar wat kan worden gezien gedurende deze tijd?
Veel van onze buren in de bus renden meteen winkelen, en we besloten om door de smalle straatjes te wandelen en zelfs naar het dak te klommen om het panorama van de stad te zien!
Trouwens, als je bij de lokale komt en vraag waar het panorama (je kunt zeggen: "Panorama"), dan laat je de weg graag zien (vergeet niet om de persoon te bedanken!). Zelf, natuurlijk, vind deze plek moeilijk. Maar het is het waard:
En je kunt ook naar de feestfabriek gaan en een paar uitstekende parfumflesjes kopen!
Mensen in Tunesië zijn hardwerkend en de meesten van hen erg eerlijk. Hier is het moeilijk om inactief te ontstaan door de stad Vagranten. Iedereen is druk bezig. Een bak heerlijke taarten, de tweede trekt portretten, en dat kleine hamer het patroon op een kleine metalen plaat klopt.
De markt in de hoofdstad is enorm, luidruchtig en halindend in alle talen.
Maar in de buitenwijk van de hoofdstad - het kleine stadje Sidi-Bu-zei is rustig, gezellig en op de een of andere manier mooi in het Italiaans.
Stel je voor, de inwoners van deze plek moeten worden voorgeschreven om de ramen in de blauwe kleur te schilderen, en de wanden van huizen worden geblumd. Dankzij deze bestelling lijkt het erop dat Sidi-Bu-zei paraitic is tussen hemel en zee. En we wedden met hem.
Er is in de buitenwijken en de ruïnes van de zeer Carthage (hoewel het de excursie blijkt, dat, ja, niet helemaal). Dit is natuurlijk een verbluffende plek!
Roep onmiddellijk de lessen van geschiedenis en vintage films over de overwinningen en de helden van die verre tijd. Wandelen door wat bleef van de straten, je voorstel je hoe al die mensen leefden. Wat ze deden, voor wat ze vochten.
Maar het is tijd om naar huis te gaan. Op de terugweg, al in de bus, maken we een definitieve foto en mis je al deze prachtige en zo verschillende Tunis.
