Zeg dat ik van Praag houd - zeg niets. Ik ben zo verliefd op haar sinds de kindertijd, te beginnen met kerstkaarten die ons stuurden, die er familieleden wonen. En nu, eindelijk, en mijn zus kwam er.
Bij het kiezen van een hotel werden we geleid door overwegingen - goedkoop, meer - minder fatsoenlijk, dus dat transport naast elkaar. En uiteindelijk stopte het in Praag-6 district, het ligt dicht bij de luchthaven, maar ver van het centrum.
In principe kwam het er niet toe, het kwam alleen tot het hotel om 's nachts de nacht en ontbijt door te brengen.
Ze vestigden zich in het hotel, inspecteerde een beetje, gewapend met kaarten, gidsen en gingen naar het historische centrum.
Het weer eind september stond prachtig, dag zonnig en warm. Ik raad in het algemeen aan naar de Tsjechische Republiek in oktober. Dit is zo'n rel van verf, zo'n charme - woorden zijn moeilijk.
Op de eerste dag hebben we besloten om gewoon een wandeling te maken zonder een specifiek doel.
Uitzicht vanaf Afar:
Beroemde astronomische klok bij het oude stadsplein:
Elk uur over hen gaat naar een menigte toeristen om de presentatie te zien.
Over de draaiknop zijn er Windows waarin Puppet-figuren verschijnen.
Observatie-site - Petrshinskaya Tower:
De hoogte is 60 meter, heeft twee niveaus en opent een prachtig uitzicht op de stad.
Naar het observatiedek kun je de stappen beklimmen, je kunt op de lift, maar het is al betaald.
Sint-Witt Cathedral:
Fountain Monument "Pissing Men":
Verzamelt vele toeristen die proberen een foto van hem te maken.
Op de mooiste vintage gotische straten, veel cafés en souvenirbanken.
Ze gingen eten en besloten dat het nodig zou zijn om iets nationaal te proberen, en we werden aangeboden om te beginnen met de knoppen en dokken. Gewoon en smakelijk.
Ze kwamen naar beneden, keken ernaar aan, het hotel keerde overvol met vertoningen terug.
De rest van de dagen waren gewijd aan excursies, evenals uitstapjes naar de dichtstbijzijnde landen.
Ik kocht speelgoed - "Crumbs" (dit is over het algemeen een cult karakter van de cartoon). De zoon hield zoveel van haar klik, nog steeds niet met hem, hoewel hij al enigszins had vastgemaakt, en hij was al weg.
Zoals verwacht, Praag, en inderdaad, de Tsjechische Republiek maakte een onuitwisbare indruk op mij.
Bij aankomst thuis kon ik niet lang bij mezelf komen en wennen aan de omringende realiteit.
Dit is ware liefde!