Ik beken dat Haifa droomde van een bezoek voor een lange tijd. Sinds 1992 hebben mijn familieleden geleefd: oom, tante, twee neven en nichten. Nadat ik heb geleerd over het visumvrije regime tussen Oekraïne en Israël, besloot om te vliegen om te rusten. In mei 2013 viel de vakanties samen met Pasen-vieringen samen, dus ik had bijna twee weken vakantie. We kochten 400 dollar tickets en vloog naar Tel Aviv. Daar wachtten we op oom.
Anderhalf of twee uur en we zijn thuis in Haifa, oom. Het eerste dat verrast, - palmbomen en frituren zelfs laat in de avond, en we vlogen na 23.00 uur. Ten minste +21 graden waren nauwkeurig. Ten tweede, het minimum aan wind en in het algemeen de afwezigheid van neerslag. Zonder airconditioning op enigerlei wijze. Maar mensen leunen op de een of andere manier zonder batterijen. We zijn gewend aan het opknoping van het gewassen ondergoed op de batterij en eerst waren er niet ongebruikelijk hoe te drogen. Ik moest tenslotte veel wassen: elke dag, soms twee keer, veranderde kleding vanwege de hitte. Velen moesten gaan. Daarom neemt u contact met u op Comfortabele schoenen (Better - Sneakers), T-shirts, shorts, zonnebril en hoofdtooi. Hoewel oom adviseerde dat het soms niet beter was om in een t-shirt in te lopen, maar in een shirt met lange mouwen, niet, dus de zon raakt de huid. Bovendien is in Israël erg droog en benauwd, moet je veel drinken. Water wordt verkocht in flessen met twee liter. Neem daarom een rugzak en leg er water in. Dus deden we op de excursies naar Tel Aviv.
Verraste de kwaliteit van de producten. Van het eten hebben we niets gekocht, dus ik zal geen prijzen zeggen. Wanneer familieleden uit Oekraïne komen, willen alle Israëlische kennissen minstens per dag uitnodigen. Daarom werden we elke dag van het ene huis naar de andere gebracht. Onze emigranten proberen zich te houden aan de Sovjet-keuken, goed, in Haifa zijn er genoeg Russische winkels. Maar Gummus en Pete geven het Boekweit, puur joodse gerechten. Het brood wordt weken opgeslagen en verslechtert niet. Melk wordt in gallons verkocht, wat ook verrast is. In het algemeen proberen goederen in een groot volume te verkopen, porties in het café zijn ook gigantisch. Israëlis houdt ervan om goed te eten, dus er zijn ook veel dikke mensen.
Mijn oom woont in het havengebied. Tien minuten naar de zee. De zee is schoon en warm, ook niet minder dan +21 degressie. Het BAT GALIM-gebied is over het algemeen bekend om vele openbare stranden. Er is ook een uniek religieus strand Hof A-shaket. Het is verboden om samen in mannen en vrouwen te zwemmen, behalve zaterdag. In Shabbat kunnen ze de zee tegelijkertijd gebruiken. Op andere dagen - op zijn beurt: een dag van een man, een andere - vrouwen. In de omgeving is een grot, waarin de legende de profeet Ilya verborg, en een deel van de kabelbaan. De kliniek van Rambama, het verhogen van patiënten met kanker, en vele andere medische centra bevinden zich ook in het gebied. Zoals hotels en restaurants, waar een verblijf 80-100 dollar kost. In Israël wordt aangenomen dat $ 3.000 per maand het minimum noodzakelijk is voor het leven per maand.
Andere gebieden van Haifa zijn de onderste stad met zijn moskeeën en christelijke begraafplaatsen, het gebied voor rijke mensen Carmel, Adar, Neva-Shaanan en andere we hebben niet bezocht.
Wat ik leuk vond - dit is het eten bij elke stap: een verscheidenheid aan cafés en restaurants. Op de een of andere manier ging naar het café en ze bestelden twee porties op een persoon in een gewoonte, omdat de porties klein zijn in Oekraïne. En ze brachten ons gigantische platen met voedsel. Alles is zeer bevredigend. In de buurt van het huis van de oom was een bazaarc. We gingen kleding kopen. Geen opslag en onbeschofte kamers. We gingen met pakketten en stonden naar de tweede verdieping. Kleding hing aan hangers, of lag in een stapel. Geen verkopers: kies, vrolijk achter het scherm en koop. Ik kocht 6 t-shirts op 5 dollar elk (in Oekraïne, hetzelfde T-shirt was niet minder dan $ 8), twee bruggen op $ 8, papa kocht twee paar broek. We gaven de eigenaar van de winkel als een teken van dankbaarheid aan een paar meer panty's. Chinese kleding. In Israël kopen mensen vaak kleding als gevolg van warmte.
Ook hebben we aankopen gedaan in Molla (winkelcentrum) bij de ingang van Haifa. In Israël heeft iedereen een auto, omdat het openbaar vervoer slecht is ontwikkeld. In Mall, zagen we merkgoederen, maar toch bij de prijs waren ze veel goedkoper dan in Oekraïne. Ik kocht twee tassen op de voorraad, waarbij ik 25 dollar voor hen betaalde. Het is opmerkelijk dat in bijna elke afdeling een Russisch sprekende verkoper was; Bijna iedereen kent Engels. Verkopers de meeste vrienden, zodat je meer hebt gekocht. Bij het afrekenen geeft u aan welke verkoper u diende om een bonus naar hem te gaan.
Over het algemeen zijn er zoveel producten voor kinderen en entertainment voor hen. Naast het strand zijn er veel attracties en pretparken, dierentuin.
Raisins Haifa is Mount Karmel, Bahai-tuinen, huizen van de Templars. Helaas waren de Bahai-tuinen op de restauratie. In Haifa zijn er twee universiteiten - Technion en Haifa University, er zijn veel filmfestivals: Haifsky International Film Festival,
Zomer van Israëlische films bij Adara, Kinol; Er is een gigantisch voetbalstadion, twee voetbalteams "Maccaby" en "Hapoel" en de basketbalclub "Makcabi". Trouwens, oom toonde ons een stadion. Het is goed dat er in die tijd geen wedstrijden waren.
We hebben ook een excursie gemaakt naar het Rothschild Park (of Ramat Ha Nadil), gelegen aan Haifa tot een half uur.
In het algemeen slaagde de reis op. Ik zal weer gaan om de tuinen van Bahai eindelijk te zien.
