Na de "vier Scandinavische hoofdsteden" van Helsinki in de twee Scandinavische hoofdstad in de zomer te gaan, bleef de zorg voor dergelijke bezienswaardigheden van deze stad, als monument voor de Finse componist van de 20e eeuw, Jan Sibelius.
Voor Finnov Sibelius - het nationale genie, dat tijdens zijn leven respect en eer kreeg. Naast de muziek van verschillende genres, is Sibelius geschreven door Anthem Finland.
In 1967, tien jaar na de dood van de componist, werd hij gebouwd door een monument. De auteur van het werk is de Finse beeldhouwer EIL HILTUNIEN.
Er is een monument in het Sibelius-park, in de buurt van de Golf van Finland, in het centrum van Helsinki.
Ik moet toegeven dat ik niet een sterke genot heb gehad van deze creatie.
Het leek me vreemd en onbegrijpelijk voor mij - een enorme abstracte metalen structuur van een verschillende diameter en lengtepijpen. Het aantal van deze leidingen lijkt onmisbaar.
Als je van veraf kijkt, leek ik om de een of andere reden, deze creatie lijkt op stalen ijsberg van mij. De pijpen zelf zijn enigszins op afstand denken aan de leidingen van het lichaam. Ze zeggen dat wanneer de wind blaast, dan het monument publiceert geluiden die lijkt op muziek.
Onze excursie was in een heldere, zonnige, windeloze dag, dus de constructie was stil, hoewel het overvol was in de zon. Het zou interessant zijn om iets te horen?
In de buurt van het ontwerp is een beetje eng, het gevoel van instabiliteit van het object, alsof hij kon vallen. Ik zag wat jonge excursant geprobeerd mijn hoofd in een van de leidingen te duwen.
Naast de metalen structuur op het stenen voetstuk is de bronzen hoofd van Yana Sibelius.
Voor mij is het ook vreemd - geen buste, niet in volle groei, maar gewoon een hoofd.
Niet menselijk!
In het algemeen liet het monument een dubbelzinnige indruk achter, maar werd herinnerd door zijn uniciteit en originaliteit. Het is noodzakelijk om het te zien!
