Ik zal je alles in detail vertellen, met vermelding en negatieve punten om te rusten in Poti of nabijgelegen steden vermeden onze fouten. Dus, in de zomer besloten we om naar Poti te gaan op de aanbeveling van de nauwe vrienden van de echtgenoot - beweerde rusten is er niet slechter dan in Batumi, maar soms goedkoper.
Onmiddellijk besloot om te redden op tickets voor het vliegtuig, hoe meer ik me ook me zorgen maak, en besloot om naar Tbilisi in de bus te gaan, en daar is het al met de hand aan jou om te zetten in een bus of minibus, als hetzelfde zeiden vrienden. De prijs van tickets was aangenaam verrast - $ 50 per persoon, de bus comfortabel, met de "condisn" en tv. Op de weg stopte de bus regelmatig voor passagiers om een bio-pauze te maken en ingediend. Alles was prima totdat we op het douanepunt in Lars aankwamen. Een walgelijke plaats! Niet alleen verhuisde de wachtrij voor een zeer lange tijd (ik stond meer dan 8 uur), dus een enkel toilet! Passagiers van bussen en private machines moeten afkomen langs een zeer steile helling om te kiezen tussen een plas (sorry!) Fakeholds plaats voor jezelf. Dus als je plotseling van Moskou per bus gaat, "Fijn" van tevoren om het douanepunt in Lars te verduren. Het enige dat ons op de een of andere manier heeft gecompenseerd, deze gruwelen zijn de prachtige soorten van de bergen van de Kaukasus, er zijn veel kleurrijke foto's!
In Tbilisi werden ze ontmoet door vrienden, en vroeg in de ochtend (ongeveer 6 uur) zaten we op een gewone bus vóór Poti. Het ticket kost ongeveer 6 dollar per persoon. De bus was groot, opnieuw met airconditioning, ooit gestopt in de buurt van het café, snack en ging naar het "menselijke" toilet (al bang door "natuurlijke" omstandigheden in Lars). Laat in de avond kwam naar de put, waar we al aan de eigenaar van de particuliere sector hadden voldaan (vooraf overeengekomen op de telefoon). Dus ze zijn moe dat ze niet langer naar de zee gingen, en het was donker, uitgesteld tot de ochtend. Ik zal zeggen dat de verhouding van de prijs en de omstandigheden die ik aangenaam geslagen was - een uitstekende kamer met een aangrenzende keuken, met airconditioning en satelliet-tv, we kosten ongeveer 15 dollar.
In de ochtend gingen ze "voor exploratie" naar de stad, tegelijkertijd controleren het strand. In het begin waren ze teleurgesteld - de put maakte een indruk van een gebroken (op een andere manier die je niet kunt zeggen!) De meest gewone provinciale stad. Een klein gebied, een kleine bazaar, bochten, niet erg schoon straten, een haven, een strand, dat is de hele stad. Op het strand werd vastgehouden tot het middaguur, badend in de zee. Het strand is klein, maar verrassend schoon, gedeeltelijk steen, gedeeltelijk zanderig. Wat goed is, in het strand van de zee is een ondiep. Ze vielen in de moedeloosheid, het vinden niet direct direct op het strand van een groot café, dit is tenslotte niet zo'n groot resort, deze service is daar niet erg ontwikkeld. Maar onze verdwijning verdrijft snel toen handelaren direct "caravan" gingen, die, variërend van gekookte maïs (ik ben dol op!) En eindigend met gebakken cababami. In het begin waren ze bang om te kopen, maar de vrouw van de vrouw van de vrouw (zij, trouwens, was langs ons heen met hete khachapuri) verzekerde ons dat alle absoluut voedselhandelaren toestemming hadden van sanitaire controle dat ze zichzelf heel strikt hadden en zichzelf vergiftig waren! Bucked alles! Hete Hacapuri - bovenal lof! Kababa kocht niet, maar probeerde pasteien met vlees en met aardappelen - ook heerlijk! Drankjes leverden ook een koud - in speciale koelmiddelencatalogi.
De zee is in Poti, zoals ik zei - verbazingwekkend schoon, zacht blauw water is ongewoon warm! Terwijl ik toen lees - beginnend met POTI en eindigend met Batumi, op deze lijn het zwaardwater in de Zwarte Zee. 'S Avonds, toen ze weer naar de zee kwamen, was het water zelfs warmere lucht!
Zoals je waarschijnlijk begreep, hebben we besloten om geen café te zoeken en 'Dicer' te eten. De behuizing van de behuizing suggereerde dat we elke dag gefrituurde kefal bezorgen (het hoogst waarschijnlijk gevangen in het beroemde lied over Odessa!). Verse vis die nacht nog steeds bespat in de zee, goed geroosterd - verbazingwekkende heerlijkheidschotel!
Het was aangenaam onder de indruk van de onwerkelijke welwillendheid van lokale bewoners! We waren op zoek naar een bank waar je geld kunt opnemen, en bijna de helft van de stad legde ons uit en vergezeld dan naar de bank. Het kostte een kleine koekenpan (soms koken) - in de bazaar die rechtstreeks naar een rij werd gebracht, waar keukengerei worden geserveerd.
Genoomd, zonnebaden, reed een boot (zo'n "service" is letterlijk in de put voor een cent), maar op de "banaan" is niet gericht! Het kost dit extreme genot van ongeveer $ 5, de categorie is bevestigd aan de categorie "Iets" van fel oranje kleur met stoelen en handvatten, en hierop worden de golven daar getest en langs de kust van geliefden om je zenuwen te knijpen. Niet gerold, ze waren bang om te vallen, maar van veraf gefotografeerd! Gezien in de foto aan de linkerkant:
Een van de onaangename momenten in de nachtmuggen! Slechts enkele mutanten in vergelijking met de regio Moskou. Ik moest zoveel opnemen als 2 "fumitals".
Charmant strand in de avond in de avond, gewoon charme! Er zijn weinig vakantiegangers, rustig, koel, maar niet koud, warme zee, en schoonheid is buitengewoon, ontspannend "lichaam" en ziel!
Ze rustten, in één woord, perfect, in stilte, in goede omstandigheden, ze voedden ze erg lekker, hoewel niet in cafés en restaurants. Ze vielen in de zee, gebruind, bracht met haar warme herinneringen aan een rustige welwillende stad Poti aan de kust van de Zwarte Zee.