Yasas, beste lezers! Deze keer zal ik je vertellen over een kleine reis die ik deed toen ik me realiseerde dat ik de aard van Halkidiki, de zee en een beetje actieve recreatie wil. Het aankomstpunt was het mooiste dorp Vurvey, op de tweede vinger of het been van het schiereiland Halkidiki - Sithonia, ergens door haar centrum. Dit terrein is buitengewoon, gasten, de lokale bevolking of inwoners van Thessalonik merkte op dat zo'n unieke aard, hoe ze niet meer nergens anders hebben ontmoet (dennen en naaldbossen, bladverliezende bossen, granieten bergen, rotsen, heuvels, de overvloed aan olijfgaarden) - Dit alles creëert echt een foto die ik persoonlijk een beetje moeilijk te waarmaken als een gegeven, een soort onvoorstelbaar en ongelooflijk.
Ik wilde proberen de eigen ervaring van "kajakken" in zeewater. Voor de eerste keer besloot ik om geen lange reis en 's avonds (ontmoeting van de zonsondergang) te kiezen) wanneer de zon niet zoveel warm is. Dus, mijn vrienden en ik kwamen aan de basis, daar kregen we een speciale water-snelle tas, waarin er een masker en een snorkelbuis en een liter water was, evenals een vest. We kunnen van kleding veranderen en de roeispanen nemen gingen naar de kust. Er waren een verhaal over het programma en de korte instructies. Alles bleek vrij eenvoudig, het belangrijkste is gesynchroniseerd om te roeien en houdt het tempo.
Kayaki bleek zeer comfortabel en gemakkelijk te zijn, ze hielden perfect op het water. En onze zeebodem begon. Kayakov was slechts 4, inclusief onze professionele begeleiding met haar kleine, maar dappere hond, die een horloge droeg op de neus van een kajak. We zeilden ongeveer 25 minuten en kwamen naar de rustige en aangename baai van het eiland Dyporos, waar ze de eerste stop maakten. Niet ver van de kust waren er kleine kliffen, precies wat je nodig hebt om met het masker te zwemmen. Bij deze reis ontdekte ik niet alleen kajakken, maar ook snorkelen - zag de inwoners van de onderwaterwereld, veelkleurige vis, krabben en een verscheidenheid aan poliepen en koralen. Het was geweldig! Na het zwemmen en ontspannen op de kust, braken we het eiland een beetje en maakten de halt in een andere gezellige baai met pijnbomen die recht op het water en een zichtbare villa met een groot aangrenzend gebied groeiden. Daar hadden we een kleine picknick met lichte snacks (watermeloen, meloen, druiven, sesambalken). We snauwden en spraken met andere gasten. De tijd was de zonsondergang naderen, en we gingen op de terugweg, die ongeveer een half uur duurde, kijkend naar heldere pars van de lucht en reflecties in het water.
De reis bleek erg cool: goede indrukken en lichaamsbeweging, waarna er prettige vermoeidheid en zout spatten waren.
