Het plannen van een reis naar Georgië, we hebben alles grondig geschilderd, met uitzondering van één artikel: rust op zee. De opties hebben de massa herzien, als gevolg daarvan hebben we besloten dat we in het laagseizoen van woningen op de zee gemakkelijk zullen vinden, dus we zullen gewoon kiezen wat ze leuk vinden.
Het eerste kustdorp, waarin we reden, was Ureki. Ze zetten de auto, gingen naar het strand - en beseften dat we hier blijven.
Strand - Zwart zand. De zee is klein. Mensen een beetje. Deze redenen waren ervan overtuigd van ons om in Ureki te blijven.
Met huisvestingsproblemen verschijnen niet: tot 15 juni aan de zee (tenminste in Ureki) - niet het seizoen, het rusten, dus de eigenaren actief handelen, klaar om in prijs te gaan. Voor 30 Lari was er geen probleem met alle voorzieningen in een mini-hotel, voor vier personen (twee kinderen).
Met het strand is alles goed: een vrij schone zee, je kunt al heel lang gaan, en het water zal op de riem staan. Daarom zijn er veel vakantiegangers met kinderen. Er is echter nog een reden waarom de URKK's worden gekozen: het zwarte zand van therapeutisch, positief beïnvloeden de gewrichten, het hart, het dragen en kinderen met cerebrals.
Het zand is echt magisch, het is leuk om erin te graven, en gewoon in handen in je handen. Hoewel ik dergelijk entertainment meestal met verbijstering behandel. Maar hier werd iedereen op hun beurt begraven. Misschien is het enige nadeel erg verwarmd in de zon. Ga er doorheen zonder schoenen is gewoon onmogelijk. Maar dit is een plus: de zee hier warmt sneller op dan in Batumi of Poti.
Het lijkt erop dat in Ureki de perfecte vakantie is. Maar nee, alles is niet zo eenvoudig. 'S Avonds leek het erop dat het dorp gewoon uitgestorven was: noch fruit kopen, noch kinderen entertainen. En we vonden slechts drie werkende cafés. Dit is absoluut de kosten van het starten van het seizoen. Allen zijn drukke constructie, reparatie, voorbereiding, omdat de zomer altijd onverwacht komt (het was sarcasme).
Pogingen om melk en eieren te bestellen bij de plaatselijke handelaar met groentenfruit viel veilig, omdat melk twee keer door ons werd verdund.
In het algemeen, als je van de strandvakantie houdt en bij de keuze van drie cafés past - dan is de Ureki niet de slechtste keuze. Maar we werden saai op de tweede dag, dus zaten we op de auto en gingen naar de naburige Kobuleti. Er is een goede markt, inclusief, daar kun je huiskazen kopen, en een kans en andere Georgische delicatessen. En voor kinderen is er echter een pretpark, in het laagseizoen werkte hij ook niet.
Met diners deden we dit: het track verlaten en naar het dichtstbijzijnde dorp deden. Er zijn vers gebogen forel, cambal en andere vis. Dit is aan de ene kant van de weg. En vanaf de andere kant zijn er talloze cafés, die onder andere serveren en vissen.
Nou, dan vluchtten we net naar het zuiden om in de buurt van Batumi te blijven. Nog steeds, dus rustige rust is niet voor ons. Hoewel veel vakantiegangers met jonge kinderen hier van jaar tot jaar en zeer tevreden zijn.