In de prachtige stad Tbilisi kwam ik 's avonds laat aan, en de taxichauffeur van het vliegveld bracht me langs de bypass-snelweg, nauwkeuriger, ze was zo gepland, maar de seismische activiteit van de bergen speelde zijn baan, asfalt was een enorme Golven in het licht van koplampen, in de nacht duisternis op een verlaten weg was het echt futuristisch spektakel.
Mijn hotel was gevestigd in de oude wijk Tbilisi, op 50 meter van het presidentiële paleis, maar omgeven door de vervallen en de helft van de lege huizen. Voor Tbilisi is dit een normaal fenomeen, hier is luxe en rijkdom bij elke stap grenzend aan armoede. Dus, als de nieuwe Holy Trinity-kathedraal, was ik niet bijzonder geïnteresseerd, ik ging meteen naar de oude Tbilisi door op een nieuwe brug te gaan, op weg naar de brug zijn er veel ongewone, maar onvoltooide gebouwen, ze zien er heel modern uit, maar om onbegrijpelijke redenen worden ze verlaten. Old Tbilisi is mooi met zijn toeristische onderdeel, waar de beroemdste baden van Georgië zich bevinden, maar aan de hoofdstraten van de oude stad zijn erg luidruchtig en druk, blijft constant aan Roma, vermist geld, en bij elke meter van de weg, Lokale gidsen bieden voortdurend hun diensten aan. Daarom, lunchen, ging ik door residentiële buurstellingen op zoek naar een bushalte om naar het park te gaan op de top van de berg aan de voet van welke zich verspreidde in Tbilisi, het was mogelijk om de kabelbaan te beklimmen, maar het is altijd meer Interessant om de nieuwe wegen te kennen, in de vloot van gewoon entertainment voor kinderen en volwassenen, maar in hetzelfde gebouw, waar het station van een van de kabelbaan (twee in Tbilisi twee is, de tweede loopt van de dijk en vervoerde de Kuru-rivier , verhoogt de moeder van Kartli naar het monument, maar het kan te voet worden bereikt, via het grondgebied van de oude tempel en via residentiële wijken) gelegen een restaurant waar je een tafel kunt maken met uitzicht op alle Tbilisi.
De meeste van alle Tbilisi werd ik herinnerd door onverwachte ontdekkingen, die in deze stad bij elke stap worden gevonden, dan zijn deze ingewikkelde sculpturen, dan verloren de tempel bij residentiële gebouwen of alleen het gebouw van ongebruikelijke vorm en gebouwen, met de ongewone lokale architectuur, met de ongewone lokale architectuur, is de gemeenschappelijke stijl van de stad, ongeacht het jaar van de bouwgebouwen. Ik herinner me ook de stad met een enorm aantal boekbanden, waar je edities van de 19e eeuw kunt vinden, want heel weinig geld zou ik niet zeggen dat je in de moderne Tbilisi veel boeken leest, alle boeken zijn het erfgoed van de Voormalige generaties, die in crisissjaren voor het land zijn tentoongesteld te koop.
Je kunt oneindig over Tbilisi vertellen, over zijn vriendelijke mensen, over zijn prachtige architectuur, over de Georgische keuken, die de derde volgt in de wereldranglijst en nog eens duizend dingen die alleen in deze unieke stad te vinden zijn, maar minstens één keer om Tbilisi en het gevoel te vinden zijn leven.
