Geachte lezers allemaal welkom! Ik wachtte op als ik een recensie kan schrijven, om met je te delen met je emoties en genade die na deze cruise in mijn hart heeft overleefd. Ik zeg dat voor het feit dat het me echt heel onverwachts gebeurde. In Griekenland rust ik vaak, in het bijzonder op Chalkidiki. Deze keer besloot ik om gewoon een pauze te nemen van alles, ga naar de zee en zonnebaden. Op het strand hoorde ik van een nieuwe kennismaking dat ze op een cruise naar Athos ging, vertelde ze me nog steeds over de riem van de Maagd, hier herinnerde ik me de verhalen van Gida Alexandra en zijn belofte om na te denken over de excursie. 'S Avonds gooide ik duidelijk mijn "ja." En ik begon mentaal voorbereidingen op bedevaart, de aegis van de tour was zo. 'S Ochtends was er een bus, we verhuisden naar Ormos Panagiyas, gingen ongeveer 30 minuten en alles ging naar het schip, terwijl onze gids ons zelfs toen vertelde over de betekenis van de reis en ik begreep de dag heel niet gewoon. We zaten op het schip en de cruise begon. Terwijl ze door de zee zijn gegaan. We werden verdeeld over de opname van namen voor de Saint Athos, ik herinnerde me iedereen en dus werd er alles aangewezen aan het kleinste detail.
Toen zijn we begonnen met het naderen van de kloosters en luisterden we naar informatie over hun geschiedenis en het dagelijks leven. En dan werd zo'n vreugde gestopt - de monniken van Athos met heiligdommen van het klooster werden op het schip gezet, brachten ons het eerlijke hoofdstuk van Pantyamon, de relikwieën van de Heilige Grote Martelaar Marina, en de Desna van George de overwinning.
Toen waren we in de rij, wachtend op het moment van aanbidding, en je weet, ik moet toegeven dat deze verwachting een van de meest misbruikmomenten in mijn leven was, iedereen herinnerd werd en ik vroeg mentaal gebeden voor alles. Verder waren de monniken gezegend en we gaven hen onze dingen om te heiligen, aan de orde, die kruisen, die pictogrammen zijn die ringlets zijn. Hetzelfde was een andere stop, waar het lichaam van de Maagd naar ons werd gebracht, zijn onze Moeder Maria Otrates, zichzelf met kameelwol en het pictogram bracht de Allman.
Emoties brengen geen woorden over! Mijn vriend en ik hebben geen tranen tegengekomen zoals mensen die in de buurt staan, vroeg alles, voor elkaar, voor zichzelf, ik dacht aan het meest intieme en licht en alles ging uit het hart. En het leek ons dat er een gebed was aan de voet van Afrona recht in de lucht. Dit is een pelgrimstocht van mij. Dank aan je favoriete operator voor nieuwe en nieuwe ontdekkingen! Grote vreugde van je werk.
