In Granada bracht ik drie dagen door. Langs de straten zijn er geen aspen en populier groeien hier, en oranje bomen, bedekt met fel oranje fruit. Granada bleek een heel jeugdstad te zijn, er zijn veel hogescholen, een grote universiteit, en de avond van de straten van de straat staan vol met studenten. De belangrijkste toeristische punten van Granada-Alhambra, Albaisin Hill en de kathedraal.
De weersvoorspelling beloofde een onweersbui, dus besloot ik om het bezoek aan Alhambra uit te stellen, en op de eerste dag ging ik naar het heuvel Albiscian-Mauritanian City District. Je kunt een vertex in de stadsbus nemen, maar ik veegde sterk te voet. Eerlijk gezegd leek het pad dat ik niet op mij leek, de opkomst is vrij steil, dan het pad, dan de stappen. Controleer met de gids en navigator in de telefoon, ik bereikte bij San Nicholas Square, dat in feite het belangrijkste doel van het pad is. Met dit gebied biedt een prachtig uitzicht op het Alhambra, torenhoog op de andere heuvel. En hier viel ze sneeuw, dikke grote vlokken, toeristen uit het observatiedek geblokkeerd als de wind. Ik moet zeggen, het pad naar beneden was niet gemakkelijk, de weg van sneeuw werd glad. Ik heb de kaart verlaten, besloot ik om naar beneden te gaan en op de plek te gaan. In het algemeen helpt de kaart op Albaisin niet veel, de op het gebied van de straat kan verschillende curven stappen zijn.
Tweede dag, Alhambra. Naar haar ook, je kunt te voet klimmen, maar ik ging met de bus vertrekkend van het monument naar Isabelle Catholic. Er is geen bijzondere zin om de gids opnieuw te vertellen. Om een passende stemming te creëren en te begrijpen dat Alhambra vertegenwoordigt, raad ik u aan om het boek Henry Morton te lezen. Het meest indrukwekkende deel is natuurlijk de Palaishes of Nasridov, het lijkt erop dat alles niet van steen is gebouwd, en uit licht en schaduw wordt versleten, dus alle lucht. Helaas is de sneeuw die op de Eva viel niet gesmolten, het was glad, en om veiligheidsredenen was de ingang van Alcasaba gesloten. Na de aanbevolen route, ga niet langs het auto-gebouw een beetje, enigszins weg van de hoofdweg. Tuinen Henellif in de winter, waarschijnlijk niet zo indrukwekkend als in warme tijd, maar het is interessant om door het labyrint van groenblijvende bomen te dwalen, onder waterlichamen. Overal op de struiken en bomen lagen sneeuw, oranje sinaasappelen waren levendig geïsoleerd op witte sneeuw. Down ging ik te voet en spring een beetje rond het Plaza Nueva-gebied, waar de kathedraal van St. Anne en het Koninklijk kantoor zich bevinden.
Dag is het derde klooster van de kaart. Ik ging te voet terwijl ik naar het klooster ging en probeerde erachter te komen, op welke bus daar te komen, besefte ik dat het bijna kwam. Zeer mooie, rijke en prachtig ingerichte kapel, toegestaan om de provincie te bezoeken, de ingang eraan aan de linkerkant van het altaar. Vanaf de hoofdingang van de kapel ligt het pad via de binnenplaats met overdekte galerijen en een oranje tuin. In de tweede helft van de dag, de kathedraal. Groot, majestueus gebouw, geen gevoel van omslachtig maken. Helaas is er een zeer dicht stedelijk gebouw eromheen, een sluiting. Ik besefte niet meteen waar de ingang van de koninklijke kapel een paar keer rond de hele kathedraal moest gaan. De koninklijke kapel wordt gehouden, het heiligdom van King Ferdinand en Crown Isabella. De resterende tijd die ik besteed aan het bezoeken van de botanische tuin en de aankoop van souvenirs. De botanische tuin is klein, februari is niet de ergste bloemtijd, maar verschillende vazen met cyclamen en pansies waren een beetje getroost. Als souvenirs, behalve traditionele magneten, kocht ik kruiden in een speciale winkel.
