Lake Baikal blijft nog steeds een mysterie en wonder van de natuur, ondanks alle menselijke doorbraak in wetenschap en technologie. Het is vreemd, aangezien niet te zien: Sheedeo en fantastische legendes en mystieke verhalen. Mensen, ver van de regio Irkutsk, waar Baikal zich bevindt, lijkt het erop dat de bevolking alleen de kust vult. Echter, geen wonder omdat het legendarische meer vaak de zee wordt genoemd, en als elke zee heeft het een eigen eilanden. Een van hen is het grootste - Olkhon.
En in Olkhon wonen mensen. Er zijn er maar weinig van - iets van ongeveer 1.700 mensen, desalniettemin heeft het eiland zijn eigen lokale bevolking. Het benadrukken van dit moment, want eigenlijk Olkhon blijft vandaag een centrale heilige plaats voor de hele sjamaangemeenschap van het noorden Maar voor iemand is het gewoon een verblijfplaats. Buryat Legends zeggen dat Olkhon een plaats is voor het verzamelen van alle formidabele spirituele entiteiten van Baikal. Dus de toeristische reis naar dit deel van het land, omringd door Baikal-wateren, kan als extreem worden beschouwd. Om een aanzienlijk vertrouwen in de vorige bewoners te nemen in het feit dat de voet van de hoogste berg op het eiland het eiland is - de onsterfelijke eigenaar van de beer is geketend (en niemand weet - waar precies). Het eiland duurt 730 vierkante km, het is een relatief klein gebied. Maar, Als we het hebben over de bezienswaardigheden, dan zijn ze op het niveau van niet alleen Russisch, maar Aziatisch. Laten we zeggen dat de rots met een sprekende naam sjamaan, die eerder de klim werd genoemd Vanwege de tunnelgrot, aan de onderkant waarvan er een natuursteen "tafel" is om rituele riten te plegen. En hun "fresco's" in deze tempel gecreëerd door de meest prijzen, hebben ook. Het hoofdbeeld ontstond dankzij de uitgang van het bruine schaduwras: bijna al het hoogtepunt van de rots is duidelijk zichtbaar voor de draak met het hoofd omgezet in een profiel en een puntige staart. De rest van de "fresco's" elke gast van de sjamaan ziet op zijn eigen manier - de bizarre schilderijen worden individueel losgemaakt, die zullen zien. Een andere intrigerende plaats is bij Cape Khorgoy - de Wall van de Kuryan. Nauwkeuriger, de ruïnes met de basis. Het is niet genoeg dat het zonder enige oplossing in diepe oudheid werd gevouwen, gewoon van stenen blokken, dus op het binnenste beschermd door deze zeer-site gevonden stenen uit steen waarin er bolvormige en cilindrische uitsparingen zijn. Waarvoor ze - het blijft alleen te raden ... In elk geval expraken wetenschappers nog steeds alleen versies. Als jij en dit niet genoeg is, beeldhouw dan in het bierkanaal. In het woord "traktaat" is er iets bedreigend-mysterieus. En de zanderige is niet verstoken van een kom met mystiek. De koninklijke autoriteiten waren van plan hier een religie-gevangenis te openen - de Eerste Wereldoorlog werd voorkomen, maar de Sovjet-regering belichaamde nog steeds dit idee: tot het midden van de 20e eeuw functioneerde de beruchte "Gulag-archipel" hier. Ze zeggen dat dergelijke agentschappen onvermijdelijk een sombere markering opleggen in plaats van hun locatie. Lokale bewoners hebben de slachtoffers van de boom geïnstalleerd ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de slachtoffers van de slachtoffers, verstrikt door prikkeldraad, te vinden.
Echter, Als je afleidt van mystiek en legendes, dan zullen de aanhangers van rust in de aard van Baikal hier "hetzelfde" vinden . Het is de moeite waard om het feit te waarderen dat zelfs vijf dozijn dagen voor het hele jaar niet worden gerekruteerd, er zijn ook heel weinig regenachtige dagen, omdat het klimaat van Olkhon erg lijkt op de steppe van Centraal-Azië. Seizoensverschillen zijn nieuwsgierig: de winter is zacht genoeg, de zomer is niet gebraden, maar het water in het meer is warm: +18 - tegen augustus (ter vergelijking: de kustwateren van de Russische Zwarte Zee-regio voor september versnelling +22), herfst - langdurig. Met het begin van warme dagen aan het einde van het voorjaar neemt de stroom van toeristen op Olkhon toe, en niet alleen uit heel Rusland, maar ook vanuit het buitenland . Er zijn ongeveer tien nederzettingen, de chef is een Huzier, het overweldigende aantal lokale mensen leeft. En er moet op worden opgemerkt dat de mensen lang zijn aangepast aan hun resortprofiel - een verscheidenheid aan privé-hotels en toeristische bases behaagt, nemen het huren van toeristische apparatuur of -apparatuur - geen probleem, tot Quad Bickers and Riding Paarden, er is een markt , Souvenir en voedselpunten, eigen informatie - excursiecentrum en andere voorzieningen voor reizigers. Als je met het hele gezin op het eiland gaat, zal het niet pijn doen om hun kinderen te verminderen naar het lokale Lore Museum - om kinderen bekend te maken, en het zelf heeft een idee van waar je je vakantie moet doorbrengen. Door het woord van de familievakantie: Olkhon kan erboeken dat er geen gevaarlijke vertegenwoordigers van de dierenwereld zijn en zelfs zo relevant in de middelste rijstrook van Rusland encefalute tikken. Bijna het hele eiland is een beschermde omgeving, dus wil je hier een paar dagen ontspannen, je moet een "stuk papier" in estant-bosbouw - officiële toestemming krijgen. Maar daarna verstrooiend de tent in elke gezellige plaats van prachtige baaien, wat veel langs de kusten is. Cape Het hoofd van de merrie werd beroemd om het feit dat het werd ontdekt door een vulley van uitgestorven vulkaan, dus er is een echte kans om weg te nemen als een souvenir gevonden op zijn eigen, gesmolten steen.
