Mooie stad, maar ik zou er niet in willen leven. Waarom? Vanwege weersfuncties. Er is geen zomer als zodanig in Vladivostok. Eerder is het, maar erg kort. Het beste weer, hier is in augustus en september. De winter gaat vergezeld door sterke wind, lage sneeuw en lage temperaturen. Maar niet over het weer dat ik je wilde vertellen, maar over stedenattracties. Vladivostok is een zeer interessante stad. Hier aankomen u er absoluut geen spijt van, omdat er hier zoveel interessante plaatsen zijn dat u zelfs een week ze nauwelijks kunt zien. Met het oog hierop wil ik me concentreren op de meest gedenkwaardige belangen.
Mariene station . Hij is een visitekaartje van Vladivostok. In totaal, in de hele geschiedenis van het bestaan van Vladivostok, waren er hier twee mariene stations. In het begin, duizend achthonderd en zestig, in deze plek, was de stunion van Schununa "Aleut" gevestigd. Zeelieden van deze schoener werd gelegd door een mening, dat later Aleutskaya-straat werd. Aan het einde van de negentiende eeuw bouwde op de plaats van het station een van de eerste stenen marines. Op deze pier nam, stuurde en produceerde douaneopruiming van commerciële lading. En toch is deze pier een van de eerste parkeerplaats van Russische rechtbanken geworden. De haven die vandaag in Vladivostok kan worden gezien, heeft zestien slaapplaatsen, waarvan de totale lengte tweeduizend vierhonderd meter is, en twee van deze ligplaatsen zijn lading-passagier. Vanwege het feit dat de haven nooit bevriezen en het niet-bevriezing kan worden genoemd, is de navigatie hier het hele jaar door geldig. De haven kan opscheppen dat de handelspartners meer dan twintig landen zijn. Het zeestation ligt in de nabijheid van het treinstation, omdat het ze van elkaar in vijftig meter scheidt. De plaats tussen deze stations is ook heel interessant, aangezien het langste spoorwegspoor, het westen met het oosten verbindt, hier eindigt. Om zo nauwkeurig mogelijk te zijn, dan is de lengte van deze spoorlijn negenduizend tweehonderd achtentachtig kilometer.
Monument voor de jagers voor de kracht van de raden in het Verre Oosten . Het monument is geïnstalleerd in het hart van de stad op Svena Street. De opening van het monument, en zeer plechtig, vond plaats twintig negende april duizend negenhonderd en zestig jaar. De auteur van het monument, er zijn Teta A.I. Monumentaal ontwerp, visueel kan worden onderverdeeld in drie delen. De eerste is het de belangrijkste - een jager die een banner in de rechterhand houdt, en in zijn linkerhand is er een gevechtssectuele pijp. Twee andere delen kunnen secundair worden genoemd, omdat ze een soort multifigure-complexen hebben. Het monument is op een zodanige manier geïnstalleerd dat hij met zijn voorste deel naar de zee kijkt, een dergelijke beurt kan een overwinningssymbool worden genoemd ten opzichte van Japanse interventies. Het grootste deel van het monument, dat wil zeggen, het beeld van de hierboven beschreven vehiger is geïnstalleerd op een hoog voetstuk. Aan de linkerkant van het beeldhouwwerk van de jager is er een figuurcomplex, dat een machineschutter toont, hoofd van de partizanenbeweging, een werknemer en een soldaat, die net van de voorkant terugkeerde. De hele sculpturale compositie, gebeurtenissen duizend negenhonderd en twintigjarig jaar zijn toegewijd, namelijk de bevrijding van partizanen uit de Japanse interventionisten. Aan de rechterkant van het beeld van de jager is er een sculpturaal complex met een soldaat, de Robby Bolshevik en de Baltische Sailor. Aan de voeten van soldaten en werknemers was er een tweekoppige adelaar, wat een symbool is van de autocratie van de officier. Achter elke sculpturale compositie is een vrouwelijke figuur geïnstalleerd. De speeltuin waarop het monument is geïnstalleerd, is gemaakt van marmer, het voetstuk is gemaakt van rood graniet en de sculpturale compositie zelf, gegoten van brons.
Admiral Fokina Street . De voornaam is het, de straat ontvangen ter ere van de ondertekening van het Beijing-verdrag in duizend achthonderd zesde jaar. Later werd ze omgedoopt tot de handel, maar veel meer zou meer correct zijn om het Chinees te noemen, omdat het voornamelijk werd geïmplementeerd door de producten van de Chinese productie. Duizend negenhonderd zeshonderd en vierde jaar, de straat werd hernoemd door Admiral Vitaly Alekseefich Fokina, die voor een lange tijd de Pacific Fleet beval. Duizend negenhonderd en negentig jaar, veel straten van Vladivostok, ze keerden hun historische namen terug, maar dit besloot niet aan te raken. Loop langs deze straat, hou van zowel toeristen als locals. Onder de lokale bevolking is deze straat beroemd als "Vladivostok Arbat". Het is echt aangenaam om te lopen, omdat het geplaveid is door een parallement, en veel oude goed verzorgde gebouwen heeft. En hier zijn er veel winkels en gezellige coffeeshops, waar u kunt genieten van een kopje prachtige geurige koffie. Arbat, deze straat was helemaal niet tevergeefs, omdat het erg lijkt op Moskou. Op de straat zijn er fonteinen, bloembedden, banken en zelfs lantaarns in de gotische stijl "onder Oud". Echter, het belangrijkste hoogtepunt van deze straat, er is iets vanaf elk moment, je kunt de zee zien. Ze leidt, rechtdoor op de dijk van de stad, waar het enige verre oosterse dolfinarium, het maritieme museum en het Oceanarium zijn.
Vladivostok Gum . Verleden van dit prachtige gebouw, het is gewoon onmogelijk om te passeren. Ik geef eerlijk toe, ik besefte niet eens dat het een winkel was. Dit is een luxueus gebouw, is het meest waardevolle monument van de architectuur van de stad. Duizend achthonderd zestig jaar van Hamburg naar Vladivostok, twee ondernemende Duitsers arriveerden - Gustav Albers en Gustav Kunst. Ze realiseerden zich meteen dat deze stad erg veelbelovend is en slechts een jaar later openden ondernemers de eerste winkel in Vladivostok, waarin je suiker, wedstrijden, weefsels, thee, kaarsen, wodka en zelfs wapens kon kopen.
De zaken van ondernemers gingen heel goed, en daarna waardeerde Vladivostok officieel de status van een militaire haven, ze begonnen te floreren. De Duitsers besloten om een betrouwbaar stenen gebouw voor hun activiteiten uit te breiden en te bouwen. Hun idee, hielp om architect Georg Jungendel te implementeren, die aan burgers in duizend achthonderd tachtigjarig jaar heeft ingediend, is een grote structuur.