In de kindertijd, wonen ik met haar grootouders, hoorde ik honderden verhalen over de prachtige Duitse stad Dresden. Mijn favoriete oudheden die in Oost-Duitsland dienden, gingen langs en over en waren blij om hun indrukken te delen. Overweegt ansichtkaarten en weelderige heldere gids-pagina's, ik droomde van Someday herhaal hun weg.
Vorig jaar kwam mijn kinderdroom waar. Rustende familie in Praag, besloten we om de situatie op de dag te veranderen en, bewapend met een kaartje voor Eurosi, ging naar de hoofdstad van Saksen. Slechts 2 uur, en drie reizigers, die verliefd zijn op de soort pittoreske Europa, landde op het treinstation. Door een kaart in de dichtstbijzijnde informatie te kopen, zaten we in de bus en kwamen naar het theatrale plein.
We wachtten op een korte, maar een spannende wandeling langs de belangrijkste stadsattracties naar Zwinger. Het paleis-ensemble, eenmaal verbaasd alle Duitse landen met luxe en aantoonde getoond glitter, werd bijna vernietigd in 1945. Nu werd hij volledig gerestaureerd het centrum van het Museum Life of Dresden. Hier zijn een prachtige fotogalerij, vol meesterwerken van Vermeer, Rubens, Durera, Titian en honderden andere meesters. In haar zalen is ruim en rustig: alleen de "Sicstinian Madonna", vrijgelaten uit onder de borstel van Raphael, is altijd druk. Naast kunst gingen we naar een andere Dresden-verblijfplaats - in het museum van het porselein. Wees voorzichtig: fragiele wonderen, hoewel niet verborgen onder glas, luid geperst wanneer aangeraakt (mijn dochter hier geprobeerd). Fatsoenlijke aandacht en rijke verzameling van de wapenkamer, beschutte vintage zwaarden, sabels, musketten en pantser.
Vanwege de beperkte tijd zagen we niet de honderdste van Dresden-wonderen. We waren niet binnen Frauenkirche en slechts één oog keek naar het marktplein, ging niet langs de Hofkirche lange gang en pakte niet bij de promenade langs de Elabbankment. Dit alles is nog steeds vooruit: Dresden is het waardig om zijn dichterbij te vinden.