De stad Nicosia ligt in het midden van de centrale vlakte van Cyprus Island. Tot op heden is dit de grootste stad en de hoofdstad van het eiland. Nicosia in deze status sinds de Middeleeuwen. De belangrijkste redenen voor de bevolking van dit gebied waren de aanwezigheid van water (de Pedios-rivier stroomt hier) en vruchtbaar land dat de eerste kolonisten toestond om deel te nemen aan landbouw en veeteelt. De periode van Franse overheersing heeft Nicosia het Center for Island Management gemaakt. Deze tijd wordt beschouwd als de meest verzadigde in het plan van de bouw van de belangrijkste objecten: majestueuze kerken en de unieke schoonheid van het gebouw, die door de Fransen werden gebouwd, dienen vandaag als de beste decoratie van de straten van de stad. Het was hier dat de kroning van koningen werd uitgevoerd. De eerste muren van de stad werden gebouwd door de dynastie van Luzinians. Venetianen brachten later andere muren op met een kleinere perimeter. Ze bevonden zich op de afstand van de natuurlijke verhogingen rond de stad. Op het moment dat het eiland werd geregeerd door de Britten, werd een houten gebouw van het presidentiële paleis gebouwd. Nu is een nieuw stenen paleis torens op deze plek. Tijdens deze periode begon de uitbreiding van de stad voorbij de geconstrueerde muren.
Vanaf 1974 na de Turkse bezetting was Nicosia verdeeld in twee delen. Het "Griekse deel" van Nicosia in de afgelopen jaren ontwikkelt zich vrij snel. Het bestaat uit de oude stad en nieuw. Maar ze bestaan naast elkaar als een enkel harmonieus geheel. De nieuwe stad is een conglomeraat van een verscheidenheid aan moderne gebieden, die zich buiten de oude stad bevindt. Dit is een echt kosmopolitisch centrum met brede automotive-snelwegen, moderne winkelcentra, pleinen en hotels. Openbare diensten en buitenlandse ambassades zijn hier geconcentreerd. In de afgelopen jaren wordt dit deel van de stad beschouwd als een soort centrum van Centraal-Azië voor internationale conferenties en symposia.
De oude stad omringt de massieve Venetiaanse muren van de 16e eeuw. Ze zijn het onderscheidende kenmerk van de hoofdstad en tegelijkertijd het architecturale monument van de oudheid. Ze verdienen je aandacht zeker. Deze muren werden gebouwd volgens het plan van de beroemde Venetiaanse architect Julio Savornano in het midden van de 16e eeuw. Houd er rekening mee dat elf bastions in de vorm van een hart zijn gebouwd van de poort, die in de perimeter iets minder dan 5 kilometer vormen. In totaal bestonden er drie poorten: Northern - Kerini's poort, Eastern - Famagusto en Western Gate - Pafos Gate. Latere oosters werden herbouwd en op dit moment is er een cultureel centrum van het stadhuis van Nicosia. Ze bestaan uit een grote passage, gesloten met een hoge koepel en twee zijkamers. Vooral indrukwekkende interne ingang. De externe ingang gaat opent naar de RvA, die ooit de muren omringde. In 1984 werd de Europa Nostra Premium toegewezen aan het herstel, goede inhoud en transformatie in het huidige culturele centrum. Europa Nostra. Een wandeling door de oude stad met zijn smal, doet denken aan het labyrint van de straten is beter om te beginnen met het gebied van vrijheid, dat zich bevindt tussen de oude kwartalen en de moderne stad, gebouwd na de 19e eeuw. Het westen van de twee meest drukke straten van Nicosia worden gehouden: de straten van Lidra en de volgende parallel aan haar, de straat van Onasagor. Eenmaal hier was het belangrijkste winkelcentrum van de hoofdstad. Als het van het Vrijheidsplein (tegenover de centrale post van Nicosia) linksaf naar een smalle straat wordt omgezet, wordt u naar de wijk van het volk gebracht.
Dit is een klein voetgangersgedeelte van de stad, doet denken aan zijn atmosfeer langdurige tijden. Het gebied is opgebouwd met klassieke gebouwen van de 19e - begin 20e eeuw, waarvan sommige worden herbouwd, terwijl anderen de oorspronkelijke architecturale kenmerken van de tijd behouden. Je kunt meer leren over de geschiedenis van Nicosia in het People's Museum Lewandio, dat op Hippocrat Street, 17, in de buurt van de wijk People's ligt.
Het Levandio People's Museum ligt in een gebouw met twee verdiepingen van de 19e eeuw, dat is gevestigd in verschillende exposities van items die vertellen over de geschiedenis van de hoofdstad van Cyprus in verschillende stadia van zijn eeuwenoude ontwikkeling. Hier kunt u foto's, gravures, lijsten van managers en oudere officieren van Cyprus, zware Dani-certificaten zien in de tijden van Turkse juk, oude Venetiaanse munten en vele andere zeldzame tentoonstellingen.
In de buurt van de wijk People, op Praxil Street, 7-9 is het sieradenmuseum. Het museum presenteert de objecten van sieradenkunst, vanaf het einde van de 19e eeuw tot op heden. Hier kunt u een verscheidenheid aan sieraden, kerkschepen en oude gereedschappen zien. Doorgaan met de wandeling door dit gebied, verhuizen op Solonos Street en plotseling ontstaat u de kathedraal van St. Tripiofius, gebouwd in 1695 en, wat een volwaardig monument is van Franco-Byzantijnse architectuur.
De overgang naar de oude stad is een snelle verandering van epoch. Smalle straatjes, deadlocks, oude landgoederen met balkons, geperst van geelachtige Nicosiaanse steen, kleine oude workshops, waarin Masters zich blijven bezighouden met hun ambacht - dit alles kan het afgelopen tijden lichte nostalgie veroorzaken. Het is hier dat de "groene lijn" passeert, de hoofdstad van Cyprus verdelen. Daarom halen veel oude pittoreske straten plotseling de rij van militaire vestingwerken. Watchtower ziet u hier aan beide zijden van de scheidingsstrip.
Dit gebied van Nicosia heeft een voldoende strak gebouw, maar het aantal inwoners hier is klein. Mensen verlieten hun huizen in dit rusteloze gebied en ze komen geleidelijk om te vernietigen. De autoriteiten proberen natuurlijk de situatie te veranderen op zijn minst het vinden van manieren van het meest rationele gebruik van deze huizen. De duurste restaurants, cafés en bars openen in hun pand.
Naast het kwartaal van het volk is het beroemde plein van aartsbisschop CyleGia, waar het patriarchaatgebouw zich bevindt. Dit is een gebouw met twee verdiepingen uit een gele steen gebouwd in de Nevisanti-stijl. Zijn structuur dateert uit tussen 1956 en 1960. Zodra het de behuizing van de aartsbisschop van Cyprus en het hart van de Cyprus Grieks-orthodoxe kerk was. Het is hier dat een groot aantal pictogrammen worden opgeslagen, allerlei manuscripten en andere bijzonder waardevolle schatten van de Cyprus-kerk. In 1987 werd de gigantische bronzen beeld van aartsbisschop Makariya III gevestigd vóór het gebouw, dat de eerste president van de Griekse Republiek in het midden van de 20e eeuw en de aartsbisschop van Cyprus was. Aan de andere kant van het gebouw staat bust aartsbisschop cyrers.