Dus, tijdens een strandvakantie in de buitenwijk van de hoofdstad van Catalonië - zou het een misdaad zijn om Barcelona niet te bezoeken, omdat onmiddellijk na het vestigen van het hotel de kwestie van rondleidingen tegenkwam. Aanvankelijk waren we van plan om de stad op een gehuurde auto te bezoeken, maar dit verlangen werd gelanceerd op de weg vanaf het vliegveld: smalle strepen, niet dat in Moskou, waarop de bus niet past, een zeer dichte beweging van de spiegel naar de spiegel, en vooral - de massa van betaalde wegen die tot nu toe, vreemdeling van Rusland. Nou, de keuze viel op de bus tour "Monumental Barcelona", op de weg!
Ik zal onmiddellijk een reservering maken dat ik niet had verwacht iets bovennatuurlijk te zien, daarom rustig trouwde op de weg. Wakker worden van het timmerhout van vele rolluiken - ik begreep hier, hier zij, Barcelona.
Eerder, alleen haar voorsteden - de stad Mataro. En hier betreden we de stad. Nee, ik heb geen slaapgedeeltes gezien, geen nieuwe gebouwen, fabrieken en verlaten land zijn slechts een nette huizen van drie \ Six-Story, verweerd in een enkele stijl, met een prachtige stucwerk op de gevel, gesmeed roosters op balkons en hetzelfde jaloezieën op de ramen. En natuurlijk, de massa Catalaanse vlaggen.
Ons pad lag naar de kathedraal van de heilige familie, de verdediging van de architect en de Grote Man Antonio Gaudi.
Barcelona wordt echter de "stad van Gaudi" genoemd, maar hierover later. Nadat ik op niet meer dan een half uur is aangekomen in de smalle en opgeruimde straten van de stad - we blijken de bussen te parkeren, waaruit een heerlijke look opent. Verder vanwege het dichte verkeer moet je lopen en, hoe dichter de tempel - hoe meer emoties. Het is onmogelijk om in woorden te beschrijven, het moet worden gezien!
Een enorm, echt monumentaal gebouw in de gotische stijl - verbaast. Elk van de gevels heeft zijn eigen geschiedenis, de legende, de onopvallende hoeveelheid schetsen uit de Bijbel recht op de muren, de bizarre vorm van de toren ... Dit alles is echt geweldig en erg majestueus - de kathedraal van de heilige familie is De hoogste tempel in Europa, maar ik denk die wereld. Waar, het is in de toekomst, op het moment dat de kathedraal niet is voltooid, is het gepland om de constructie te voltooien, denk er gewoon aan - in dertig of vijftig jaar! En hoe de gids zegt is verre van de limiet. En nu meer schokkende informatie - wordt al meer dan honderd jaar gebouwd. Natuurlijk zijn de Russen bekend met de deadlines van dergelijke constructies, sommige van de hoogbouw in de steden schamen zich, maar er is een ander, het werk en het is hier zichtbaar, deze grootheid, uniekheid, macht en schoonheid wordt voor altijd herinnerd.
Maar na verhalen over elk van de gevels, over het leven van Gaudi, over de stad zelf - het is tijd om verder te gaan.
Volgende stop - vierkante Catalonië,
Waar begint de beroemde straat La Rambla, een analoog van onze arbat. Vanaf hier moet je alle bezienswaardigheden van Barcelona onafhankelijk en zonder een gids bewegen, maar de basis schoonheid is ook niet ver weg. Doorgeven aan de zee - je kunt een zeldzame schoonheidskathedraal zien,
Verder wacht het paleis van muziek op jou, aan de andere kant - Balle en Mila House, zoals gecreëerd door incomparabele Gaudi, die schreeuwen uit de algemene architecturale compositie. Overal zijn er veel mensen, voor een gedetailleerd bezoek aan de hierboven beschreven attracties, heb je veel tijd nodig, de dag is niet genoeg dat de multi-meter wachtrijen van toeristen, maar om van buiten en te genieten Leg jezelf vast tegen de achtergrond van deze fantastische schoonheid is vrij mogelijk in een paar uur.
Barcelona is geen stad van de lokale bevolking. Toeristen, toeristen, en opnieuw toeristen: wit, zwart, geel - de hele wereld kwam naar deze schoonheden. Voor de volledigheid van sensaties besloten ze om op de metro te rijden - absoluut niet onder de indruk.
De stations zijn hetzelfde type, de composities hebben geen geheugen verlaten. Dat wil zeggen, de gebruikelijke manier van beweging, niet Moskou ...
Vervolgens wachten we op een bus-tour. Hier kun je en monumenten van architectuur, Christopher Columbus, meisje en vogel, tuinen, dierentuin en nog veel meer. We benaderen het hoogste punt van de stad - Montjuke Hills, slechts 172 meter hoog.
Aan het begin van de opkomst wordt het echter duidelijk dat samen met laagbouw en de locatie van de stad in Nizin - het uitzicht zal schudden en verbaast. De hele stad is als een palm. Hier en de kathedralen, en de hoogte van "Akbar" en het netwerk van straten. Degenen die wensen, kunnen rijden op de kabelbaan, een la-kabelbaan. Het plezier kost slechts tien euro en doneert u aan de lucht naar de haven zelf, waartoe het prachtige uitzicht ook opent, de waarheid is onvergelijkbaar met de beoordeling van de stad. Op de berg zelf, prachtige parken, fonteinen, kleine sculpturen, maar tegelijkertijd wild, slechts een helse helling. Ik kwam uit de bus, ik begreep eerst niet wat er mis was met mij, ik dacht dat mijn hoofd rook, dus wees voorzichtig. Zorg ervoor dat u aan beide zijden de kijkplatforms bezoekt, het voordeel tussen hen is niet groot.
Na het kruipen in de bergen - gaan we naar het laatste punt van de route, het rijden langs de Olympische faciliteiten, omdat de zomer Olympiade in Barcelona voorbijging - tot het zogenaamde "Spaanse dorp",
Die nog nooit het dorp is geweest. Dit is een kunstmatige structuur die is gewijd aan de internationale tentoonstelling in de jaren 20 van de vorige eeuw. Niet een beetje zonder het te bereiken - de bestuurder zal zeker stoppen en u toestaan om te genieten van het uitzicht dat opent in het Nationaal Paleis van Barcelona. Het is daar dat wereldberoemde zingende fonteinen tegelijkertijd als het dorp zijn gecreëerd. Ondanks het feit dat ze zonder een kleine honderd jaar zijn - dit is een betoverend spektakel, maar dit is een ander verhaal.
Het Spaanse dorp, vooral sinds Barcelona zelf, om eerlijk te zijn - niet onder de indruk. Hoewel liefhebbers het verhaal zullen houden, zijn er gebouwd op de poriën, geassembleerd van alle hoeken van Spanje: Galicië, Valencia, het Baskenland ... het enige dat me echt blij maakt, moe en gedroogd na zo'n indrukwekkende reis is een heerlijk bier in een van de vele cafés,
Bovendien, ook in het originele glas, dat niet niet beschikbaar is - erg groot. Na het drinken, heb ik ontspannen in de stoel van de bus en ging ik terug naar het uur vol impressies, emoties en foto's.
Moe, maar vreselijk tevreden.