Tot 16, ik gooide praktisch niet met de zee en telde niet de reizen naar het griezelige kamp aan de kust van Azov. Daarom, wanneer ouders werden aangeboden om naar Yalta te gaan, onderzoek ik hoge verwachtingen op deze reis - hoopt in de warme schone zee te zwemmen, in goudkleurig zand en romantisch om de avonden langs de kust te dwalen. Helaas moest ik roze bril verwijderen en zelfs nog steeds, zonder een echte kenner van de zeesorts te zijn, besefte ik dat Yalta niet voor mij was. En toen ik Turkije bezocht, zag ik aan het feit dat het veel betaalbaarder is voor de Russische toerist dan dezelfde Yalta ondanks het feit dat de kwaliteit van recreatie veel hoger is.
Dus we vestigden ons in een appartement met één kamer, twintig minuten van de dijk en beseften dat, hoe dichter bij de zee, hoe hoger de prijs, en absoluut alles - van huisvesting tot voedsel en entertainment. Op excursie wordt de prijs ook niet gecreëerd, dus we hebben een gids gekocht en gevraagd om lokaal, hoe te komen naar verschillende attracties. Een onafhankelijk programma was veel winstgevender en interessanter. Helaas, kon het Livadia-paleis niet bezoeken, omdat Er was een bijeenkomst van enkele belangrijke politici. Maar de botanische tuin heeft echt geliefd.
Speciale aandacht verdient een ritje op een boot naar een Swallow Jack. Niet alleen dat het ticket zelf 40 hryvnia kost, dus ook om naar het bovendek te gaan, het was nodig om de 10 hryvnia - Frank religie te betalen. Nogmaals, er is niet zoiets in Turkije, en als je op de boot zweeft, ga je rustig uit en zonnebaden op het bovendek. Maar terug naar het nest, dat we in 20 minuten kregen en begonnen te menen in een verschrikkelijke wachtrij om op te staan. Als we ongeveer een uur rond de hitte houden, kregen we, geliefd bij de zee en begonnen weer terug te gaan naar de categorie in de menigte. Het meest interessante ding was dat hij al met deze tijd was gered, omdat hij op toeristen tot maximaal 40 minuten wachtte, en om op een ander te zitten, het was noodzakelijk om 40 hryvnia weer te betalen - gewoon een fantastische reis.
Maar nog grotere verontwaardiging die ik de stranden had - bijna allemaal waren privé, waar ze alleen voor geld waren, en het is niet altijd. En zodat de ongewenste gasten niet komen, waren de stranden omheind met enorme betonnen PIR's. In het openbare strand heeft de appel nergens te vallen. Dat is hoe mijn droom langs de lange kust rolde. Ik wilde op zijn minst minder een leeg strand vinden, wat de Livadian was. En hoewel het 50 minuten van het huis naar hem toe moest, was het nog steeds beter dan om in een sprotop te gaan op het "scoorde" strand. Pebbly Beaches, die mijn tweede droom van gouden zand heeft gedood, maar het meest verschrikkelijke is vuil - bierhoezen, sigaret en andere vuilnis, die gewoon onder de stenen ligt. Er waren geen luifels op de stranden en parasols en ligstoelen zijn allemaal betaald. Over het algemeen is er geen zorg voor een persoon volledig.
Misschien is nu de situatie veranderd, maar ik betwijfel het, omdat het nastreven van winst het belangrijkste doel is van hoteliers en iedereen die op de turbines in Yalta verdient. Na zo'n vakantie besloot ik stevig om een paspoort te krijgen, zo snel als 18, en nu heb ik er geen spijt van. Beter dan eens in de 3 jaar gaat u naar het buitenland en ontspan als een persoon dan te lijden voor een vinkje, ze zeggen: "Deze zomer was ik op zee."