In Boedapest was ik aan het einde van mei. Het was erg warm, zelfs warm in de zon, maar soms klom hij een sterke wind, het regende verschillende keren, het weer veranderde en behoorlijk bedrieglijk, het is beter om een jas of windjack met je mee te nemen. Om rond de stad te lopen, werd ik geleid door Tomas Cook, routes worden in detail in detail beschreven, met een geschatte duur, wat erg handig is voor het plannen van de dag.
Ik heb mijn eerste dag gewijd met een rondleiding door het Parlement.
Dit luxe gebouw is veel minder interessant dan buiten, maar ik vond het verhaal van de gids leuk. Het relikwie wordt in het Parlement bewaard - de kroon van St. Ishan. Bij het zien van de oude hoed keek het kruis op de Makushka enigszins uit. Deze Royal Regalia was zo lang verborgen op de kisten die ze was geblokkeerd. Aanvankelijk wilden ze renoveren, maar besloot toen alles te verlaten zoals het is. Zeer trillen en, zoals het mij lijkt, de juiste houding ten opzichte van je eigen verhaal. Het is niet logisch om alles opnieuw te doen, het is noodzakelijk om uw verhaal te onthouden en te waarderen, zoals het is, niet om de pagina's te herschrijven, maar onthoud de fouten en herhaalt u deze niet. Maar ik werd afgeleid. U kunt alleen in het Parlement binnenkomen met een tour, ze worden op schema gehouden, in verschillende talen, ook in het Russisch. Een paspoort is nodig om een ticket te kopen.
De tweede dag - Buda, variërend van FÖ. Op dit gebied, de sculpturale groep imre Varga "Waiting", wordt soms "wandelen in de regen" genoemd. In feite heeft het een afgelegen houding tegenover wandelingen. De auteur creëerde dit werk na bezocht door Parijs, waar gevallen vrouwen onder de indruk waren van gevallen vrouwen die gebreken zijn in de regen die op de klant wacht. In de omgeving is er een museum van de IMRE-Varga, toeristen worden er niet vaak, het is een schande, het werk van deze beeldhouwer is erg interessant en ongebruikelijk.
Ik vond Buda meer dan een voet, ze leek me pijnlijk, hoewel het niet gemakkelijk was om daar te lopen vanwege een heuvelachtige verlichting.
Op een dag besteedde ik me aan de reis naar Spendre-Giseged Esterergom. Eerlijk gezegd kon Vyšehrad van de route worden uitgesloten, dit kasteel op de berg leek me alleen aantrekkelijk aan de hand van de Donau. Hoewel er een soort van de entertainers van kinderen zijn als kinderen ze kunnen vinden.
Ik ging en in turf, mooi en interessant, maar heel ver duurt de weg aan één kant ongeveer 3 uur.
Eerlijk gezegd leek Boedapest me ondergewaardeerd als een toeristische plaats. Sommige gebouwen verwachten enigszins en hebben restauratie nodig, maar de stad is erg mooi. Veel groen, vriendelijke mensen. De oudere generatie herinnert Russisch en probeert Russisch te spreken, jonge mensen kennen goed Engels.