Ik heb mijn aankomst in een snor gepland, allereerst, omdat het uit deze schikking was dat het begin van het pad naar het hoogste punt van Oekraïne Hoverla is. Het hoogste punt van Oekraïense Karpaten ligt niet ver van de Rhodos.
Het begin van het pad was in Lviv, toen was er op weg een trein van Lviv Rakhov, hij passeert vlak door een Musthe. 'S Avonds werden de vriendelijke eigenaren verwelkomd door ons op het treinstation en waren blij om te plaatsen op hun vriendelijke landgoed.
Het weer in de bergen is erg veranderd en onvoorspelbaar. Zonder te kijken naar een zomertijd, het midden van de warmste zomerse maand, augustus, was het weer niet het warmste en geschikt om te heffen, ze regenden. De gastheren werden elke dag gecontroleerd met prognoses op internet. En op de dag, toen we van plan waren te stijgen, moest het weer regenachtig zijn en met een onweersbui. Het regent in de bergen is nog steeds de helft van de problemen, en onweersbuien in de bergen zijn het slechtste en gevaarlijke fenomeen in de zomer. Lokale bewoners hebben een interessant teken - toen de voormalige president van Oekraïne Viktor Joesjtsko aankomt om naar Hoverla te gaan, wacht dan de volgende dag op de regen met onweersbuien. Maar dit is een heel ander verhaal, en trouwens, aan de top van Hoverla Joesjtsjenko legde een gedenkwaardig bericht, die in 2015 moet worden ontdekt, maar het is niet eens geïnteresseerd in vandalen, het is onaangetast en vandaag, wachtend op zijn tijd . En door ons werd de klim overgebracht naar een andere dag, en in plaats daarvan gingen we naar een prachtige wandeling door het Tohaft.
Tot de attracties van Toeristen is Tryokkta beroemd om zijn oude viaduct, langs welke spoorwegen vandaag worden gehouden. En er is een lage skilift. Het hoofd van het gezin dat ons aan het stadscentrum hield, vertelde onderweg veel interessante fascinerende verhalen. Ik toonde een andere lift die veel langer en spannender is, maar op dit moment gesloten. Business maakt zijn werk en in de buurt van het resort Bukovel, bedekte de concurrerende liften als "niet veilig" voor toeristen. Ik plant ook alleen een reis, op zoek naar allerlei interessante dingen die je kunt zien en zien en zien om te laten zien, ik kon niets anders in een zorg vinden. Maar de meest verbazingwekkende bezienswaardigheden die we al ter plekke hebben gezien - dit is een ongelooflijke schoonheid van de ongerepte aard van de omliggende bergen; De combinatie van de meest echte natuur en het leven van mensen op één plek. Ik ben niet de eerste keer in de Oekraïense Karpaten, maar zulke panorama's, zoals hier, opende voor de eerste keer voor me.
De brug die we snel genoeg vonden. Volgens de verhalen van onze dirigent - op het moment dat het werd gebouwd, trekte de lokale bewoners niet aan, de Oostenrijkers brachten hun gevangenen met hen en dwongen hen om te werken, en de eieren kochten eieren. Het is de dooier van huiseieren die de brug nog steeds in uitstekende staat houden en vereist geen reparatie. De schoonheid van metselwerk en een verbazingwekkende structuur behaagt niet alleen bezoekers, maar ook de lokale zelf toegeven dat ze bewonderen en zo veel door zo'n kunstwerk.
Op weg naar het centrum, in Nizina, waren kleine velden zich uitgespreid, wat in een keer de polen, die op dat moment hierheen beheerd, een project ontwikkelden om een meer te creëren. Alles was al goedgekeurd, de drainage, het leggen van de nodige kanalen, stond op het punt te beginnen, maar in die tijd kwam de Sovjet-regering en de veranderingen werden stopgezet. Dus zien we vandaag in plaats van een blauw reservoir, Groenen in een laag land, waar een paard graast, en er is niets meer.
De lift kijkt naar de bodem er klein uit als de kabelbaan, maar de species die boven openen, staat op om op te staan. Er zijn in de buurt van en wandelweg, maar het is geen gered geld waard. Het gaat langs de jongens op quad-fietsen. En boven de top is er nog steeds een aparte wandeltrap voor skiërs. Ze leidt naar de top van de skipunt, bijna naar de lucht.
Op de bovenkant van de top, toen we al de berglucht hebben ingeademd, draaide het hoofd van de lengte en gevangen geest, begon de motregen. Toen we alleen de dag ervoor gisteren waren we in de gebruikelijke stoffige en lawaaierige stad, en hier voor onze blik is we zo ongelooflijk gek een geweerlandschap, dan is het niet om woorden te beschrijven. Het is onmogelijk om die gevoelens over te brengen die ze in de douche en ogen zijn geboren, geloven niet dat het open schoonheid wordt geopend. Het is de moeite waard om niet alleen te fotograferen op de camera, maar in hun oneindige geheugen van aangename herinneringen in je eigen hoofd. Deze panorama's zijn nu niet één nacht in dromen. Gaat op de lift naar beneden, voel me kleine en grote regendruppels op het gezicht, we leken te zijn gewist van alle stedelijke inconversie, toezeggingen en met hoofden in een dergelijke langverwachte korte vakantie.
Worlokhe is mooi en onvergetelijk. We hielden ervan, nog steeds beginnend met veel koeien, die elk met je bel begrazen (elke eigenaar kent zijn koe in het geluid!). In de eerste ochtend konden we niet begrijpen wie de thee belemmert met een lepel zo lang? En deze koe begraasde onder het raam. Voorafgaand aan een ongelooflijke verbinding met de natuur, instandhouding van volkstradities. Een mooie ochtend, op het feest van transfiguratie, Apple Save, het hele gezin, van ouders tot de jongste kinderen, gekleed feestelijk borduurwerk, een fruitmand, ging naar de kerkdienst. En een paar uur later, toen we naar het stadscentrum liepen, in de buurt van de kerk, ging alle inwoners ons te ontmoeten gekleed in elegante geborduurde geborduurde geborduurde, met allerlei manden met fruit en bloemen. Van de oudere generatie en tot jonge, zeer jonge meisjes. En alle outfits zijn zo aan de ene kant en tegelijkertijd elegant, zonder korte rokken en een open halslijn, die in de stad te zien is. Terughoudendheid in kleding en tegelijkertijd elegiteit en bescheidenheid.
Raak de lokale keuken aan, we waren in staat om de geweldige Hutsul-keuken te proeven in een lokale wieg. De meest van alle herinnerde en vonden ongetwijfeld Banosh en Karpatische thee met berghoning.
En probeer zelfs extreme avonturen, het bleek op deze geweldige plek - om een ziplijn (lucht extreme) - rit op kabels met een carbine-bevestiging in een speciale outfit van maar liefst 700 meter. En naast deze attractie, van de overblijfselen van apparatuur, op stalen kabels bijgevoegd voor twee enorme dennen, zijn volwassen schommels geconstrueerd. De truc van de zon erop, hoewel je niet zal doen, maar je kunt uitstappen en boven de grond opstijgen, recht op de mysterieuze bergen en het bos kijken.
Tijdens de reis reisden we met onze vlag en verbeterden de Oekraïense taal, zoals mogelijk was. Verhoogd met de natuur, streelde koeien, paarden. En uiteindelijk zijn ze tenslotte op de zonnige dag op Hoverla. Het was een geweldige reis bijna naar de rand van de lucht. Ik denk dat we terugkeren naar Vorokhta, ze werd verliefd op hen.