Een reis naar Pyatigorsk werd me geserveerd voor een verjaardag. Dus door 's ochtends te verzamelen, in een prachtige feeststemming, herstelde ik niet de plaats van vertrek van de excursiebus in Pyatigorsk. De weg duurde ongeveer twee uur en rende langs het bergachtige terrein, heuvels en allerlei prachtige plaatsen. Rocadian Mineral Waters werden een van onze haltes. Een goed onderhouden complex in het midden van de natuur, met de bergen tegen de achtergrond, in de verte, zeer ongewoon passend in het milieu.
Aangekomen in Pyatigorsk, het eerste punt van onze route was de opkomst van Mashuk (994 m.). We stegen niet te voet, maar op de zogenaamde Pyatigorsk-passagiersopgeschorte kabelbaan. Ik zou het gewoon een enorme gesloten capsule noemen. Opheffen duurt een minuut drie, op dit moment vervaagt de camera langzaam en verhoogt de bank die naar de top reist, waarbij de geest wordt vastgelegd, de druk veranderen en met hem lawaai in de oren brengen. Natuurlijk is het bijna 400 meter gedurende drie minuten - een aanzienlijk verschil.
Aan de bovenkant is het formulier in alle richtingen charmant. Hier kunt u de stad zelf beschouwen, hoge fittingen zien eruit als kleine mieren, zichtbare velden, andere bergen en lucht met wolken. Boven zijn een vrij groot gebied, veel vegetatie: aten, dennen, verschillende bloemen. Rond de geweldige schoonheid van de schoonheid. Bergen - er zijn bergen, ze kunnen genieten van de eeuwigheid.
Hieronder in de stad, langs de weg die leidt naar de beroemde mislukking, zagen we interessante gebouwen, zoals "Baths" van Pirogov en andere niet minder mooie gebouwen van architectuur. De weg is gekroond met falen en rusten in de buurt van hem bender met zijn beroemde stoel. Het was moeilijk om langs de stoel te gaan, gezien het feit dat mijn geboorteplaats Odessa, waar ILF en Petrov werden geboren, en waar in het geheugen van hen en het beroemdste werk, was de stoel ook geïnstalleerd, voor mij is het als een onzichtbare portal die verbinding is en een onzichtbare verwantschap tussen deze steden creëren. De mislukking zelf was helaas, op dat moment gesloten, en hoewel, zoals het werd gezegd, voor reparaties, ben ik er zeker van, het was gewoon over om op vakantie te gaan, dus ik werkte niet.
Heel in de buurt, op de terugweg, het was mogelijk om in het bad te duiken, enigszins ruikt met waterstofsulfide, heel klein, zeer warm, natuurlijk, heel medicinaal, maar de overvloed aan mensen in dit water was gealarmeerd. In de omgeving was het mogelijk voor iedereen die geen gezondheidsbehandeling ondergaat, om water te kopen, ook met de geur en smaak van waterstofsulfide. Zeer walgelijk, maar moest drinken, omdat Het gebruikelijke water was een gids, om dit, therapeutisch en op straat te gieten was het warm.
Dan leidde de weg ons naar het tuinhuisje, genaamd Elaov Harp, in het centrum waarvan het polygonometrie-item verborgen was. Dan was er een mysterieuze, ook gesloten Grotto Lermontov en het Mountain Eagle-monument, dicht bij de Chinese Arbor, majestueus en ondeugend voor hem kijkend. Vervolgens was de Grotto Diana, de godin van het dier en de plantenvrede, vrouwelijkheid, vruchtbaarheid en jacht. Deze grog bevatte een speciale energie van mysterie, koud en leek ergens al eeuwenlang iets te maken.
Op weg naar de volgende attracties ontmoetten we nog een bijna poppenstructuur van muren met gekleurde glazen (Lermontov Gallery in Pyatigorsk, waarvan de constructie in 1901 begon). En daarachter is er al een monument van de as, helaas vroegen aalmoezen, hij veroorzaakt echt medelijden en verzamelt munten van toeristen. En dan verwoesten de lokale interfers zijn hoed opnieuw.
Het laatste punt, voordat hij naar huis wordt gestuurd, werd het huis van Lermontov zelf, maar daarvoor werden veel paden doorgegeven aan het park, langs de plaats van het duel, waar de beroemde dichter werd gedood, waardoor de reiziger tijdens de vroegere tijden. Om te dachten over het denken, over hoe het was vóór, in de tijd van Duels, toen voor wrok het noodzakelijk was om bloed te betalen wanneer ballen werden vastgehouden, en mensen hadden alle landgoedementen. De plek is een duel voor sensaties, als een plaats in de kerk, waar de kaarsen achter zijn geplaatst en met tranen in hun ogen bidden voor de rest van de ziel.
Het huis zelf, waarin de dichter zijn laatste maand en de laatste dagen leefde, waar hij naar een dodelijke wond werd gebracht, heel schattig en gezellig. Lage plafonds, lichte muren en een gezellige bloementuin in de buurt van het huis, dit alles herinnert het huis in het dorp, de Oekraïense hut. De kast zelf, waar Mikhail Yuryevich werd bewerkt, behouden tot vandaag de tafel die zich aan het raam bevindt, zodat de vergadering uit het raam kijkt, maar zit zijwaarts op de ingang. Er zijn enkele kamers in het huis en ze zijn allemaal erg bescheiden en verzenden een aangename indruk.
Dat was mijn reis naar Pyatigorsk, de stad Riddles, gezondheid, waterstofsulfide water en percelen met betrekking tot Lermontov. Vanaf hier wilde ik niet weggaan, het leek erop dat er een bepaald mysterie was dat nog niet bleek dat alles niet zo eenvoudig was en gidsen zo veel tijd doorbrengen hier, ik mis iets heel belangrijks, zonder het verborgen intieme te merken. Ik adviseer u om een mening over deze stad te bezoeken en te vormen.