Bij het bezoek van de hoofdstad van Japan in oktober 2006 bracht ik de eerste officiële vergoeding door. Geretourneerd geschokt. De belangrijkste opvallende ontdekking: hier spreken ze niet op de gebruikelijke Europese talen, alleen in de oorspronkelijke; Eigenaren van de Russen zijn uiterst zeldzaam. Nou, de Lonely Planet Guide Grabbed. Van alle meervoudige beschreven musea, was de expositie alleen verrast door de galerij van vintage prints Yuko-e, bedekt met tatami. Hier gaan ze in grappige slippers.
Gewijd aan de tentoonstelling van de natuur en de wetenschappen van het Nationaal Museum leek direct saai. Wandelen door de aangrenzende dierentuin Weno was leuker. Ik streelde de panda, gevoed uit de handen van eenden. Afstammelingen. Tokyo, voor niets dat oost, bescheiden megalopolis, toeristen proberen een luxueuze winkels aan te trekken. Een ritje op een mooie riviertram eindigt plotseling in Asakus - een handelskwartier die rijstpapier, sleutelhanger, fan, ansichtkaarten, zomerparasols aanbiedt. Warenhuizen met meerdere verdiepingen worden heldere tekenen genoemd.
Statusrestaurants serveren vrij gewone sushi. Hun specialisatie: XIABA XIABA (salade van heerlijk vlees van marmeren koe), noedels met additieven. Het vinden van heerlijke sushi moet in Isakai zijn (Beerushki). Tokyo Fast Food - Pannenkoeken met slagroom. Ze worden zeker gekocht wanneer ze naar Sumo gaan. Op wedstrijden verbergt het publiek zich in de compartimenten op vier en ze doen pijn voor atleten, die rondzitten op weelderige kussens.