Simferopol - de eerste stad op het schiereiland Krim, dat ik kreeg, uitgaan bij het station. Het is jammer dat er geen zee in de stad is. Dit is zijn enige min, anders zou hij een unieke badplaats kunnen zijn. Maar het doet er allemaal niet uit als er rustige gezellige straten, interessante gebouwen van de architectuur zijn, vanaf hier neemt het begin een unieke trolleybus naar Yalta. Alles, niets, rijd meer dan 3 uur en Yalta-dijk aan je voeten.
Architectuur bekentenis, was niet bijzonder tevreden en onder de indruk. Bekend van Simferopol, hoewel hij hem vergeleken met Odessa, maar ik leek persoonlijk helemaal niet. Er zijn veel echo's in de stad uit het verleden tijdperk, de oude bussen passeren nog steeds door de straten. Monumenten, gebouwen - allemaal samen gecombineerd in een enkel lifestyle-ensemble, leed een beetje ruïnen. In de stad Eet Avenues, straten, oud gebouw, contrasteren nieuwe supermarkten met kleine winkels. Lage gebouwen in het historische deel van de stad en de Sovjet-architectuur.
In de tweede reis bleek dat de busstations zoals in elke grote stad met een belangrijk middel van vervoersverbinding, meerdere. Het was geweldig dat het onmogelijk was om onmiddellijk onmiddellijk onmiddellijk te nemen en te vertrekken op het gewenste punt, omdat je alleen op het Perron Simferopol stapt, je wordt omringd door vele zinnen om je naar Gurzuf, Saki, Feodosia, Yalta te brengen. En dit alles is alleen bij ons, alleen op de grootste korting, al gaan we al, laten we uw koffers hebben.
En om niet naar de gebruikelijke resorts te gaan, die worden aangeboden bij de uitgang van de trein, maar een beetje verder, is het de moeite waard om door de hele stad te rijden en in een ander gebied zal er een busstation zijn van waaruit bussen worden verzonden. We besloten spontaan op het station om naar het dorp Sokolina te gaan. Er is een unieke attractie - een grote canyon van de Krim, maar niet Takai, zoals in Amerika - oranje rotsen en een broedzon, maar in vegetatie, bomen, greens. Met helende bronnen, rivieren en reservoirs. Dus het bleek dat niemand weet hoe hij naar dit dorp moest gaan. Op één plek suggereerden ze dat het mogelijk was vanaf een ander busstation, ga daar op trolleybus. We kwamen aan op eigen risico en risico, en na 10 minuten werden ze al verder gestuurd.
En ook de eerste kalmte werd herinnerd aan een volledig niet-bezorgd station. We reden naar Simferopol bij de bus van Sevastopol op eigen risico met een marge van 15 minuten. Elke jam op de weg zou ons een dag in deze stad laten. Huren aan het station gingen we naar de ondergrondse overgang, om toegang te krijgen tot het platform, en daar na een enorme douche, stroomt water rechtstreeks uit het plafond. Bovendien, een zeer sterke jet en je kunt deze waterval passeren, of niet om bij je trein te komen, is er geen manier om op de weg te gaan. Mensen in paniek proberen op twee parallelle aankomsten te rennen. We vinden onze trein niet, de paniek begint. Over het algemeen, na een 30 minuten-time rennen, wanneer, te oordelen op tijd, is onze trein al over, na het demonteren van aan de kassa en het referentiestation, bleek dat vanwege de douche alle treinen uitgesteld zijn zelfs komen en wanneer ze onbekend zouden zijn. Vervolgens, natuurlijk, Happy End.
Dit waren mijn indrukken van de enorme Krim Transport. Waar iedereen valt, en vanwaar de uitgerust, met een verrassend mooie Krim Tan, veel souvenirs en de belangrijkste herinneringen en indrukken.