Klaipeda - de op twee na grootste stad Litouwen.
Het bevindt zich in het westelijke deel van het land. Wetenschappers zijn ervan overtuigd dat dit gebied in de eerste eeuwen van ons tijdperk werd afgewikkeld. Tot het eerste kwart van de 16e eeuw behoorde Klaipeda tot de ridders van de Teutonic-orde, tot het 25e jaar van de vorige eeuw. En elke nieuwe eigenaren verlieten hun eigen na iets. Helaas was er in het midden van de 19e eeuw een krachtig vuur, dat meer dan de helft van de oude gebouwen en alle tempels vernietigde, dan in de tweede wereld "schoongemaakt". Dus vandaag zie je alleen de ruïnes van die ooit krachtige gebouwen.
Nou, Klaipeda sinds het midden van de vorige eeuw staat bekend als een aangenaam zeesort met een mild klimaat. In het noorden van Klaipeda zijn er drie stranden met een blauwe vlag - die je bedoelt, heel schoon en gemonteerd om te zwemmen.
In het algemeen, die naar Clait gaat voor wat, maar in ieder geval is het nodig om tijd toe te wijzen en lokale attracties te bekijken. Hier, trouwens, wat bijvoorbeeld:
Alle Esweight-kerk (Bazycia Visu Sventuju Spindintis Rusijos Geme)
De tempel "van alle heiligen, in het land van Russische aanvragers" is meer als een Luteran-kerk met een puntig dak. De kerk werd in 1910 gebouwd in de Lutheran Cemetery. Tijdens de bevrijding van Klaipeda in de 44-45 jaar van de vorige eeuw, was de stad specifiek vernietigd, maar deze kerk weerstand. Na de oorlog begon de stad actief te herstellen, gebouwd vissersbases, scheepsbouwbedrijven, ziekenhuizen, culturele centra. Orthodoxe bewoners werden steeds meer. Na talrijke verzoeken aan de stadsadministratie werd de tempel gegeven aan de orthodoxe gemeenschap, die waren uitgerust met de tempel en verlicht het, evenals gebracht van een gesloten kerk van Liepaja-iconostase. Tegenwoordig is de orthodoxe gemeenschap in de tempel een van de grootste. Parochianen herbouwden een ander gebouw naast de tempel voor geestelijkheid. In de tempel voeden ze ook in nood, en de producten hiervoor worden in de tuin in de tempel gekweekt. Er is ook een Sunday School-tempel.
Memel
Voor de eerste keer wordt het kasteel vermeld in 1252. Toen was het kasteel houten, stond op het moeras. Daarom werd besloten om een kasteel van een steen te bouwen. Het kasteel bleek opmerkelijk te zijn, met grachten, dijken, gebouwen uit steen en boom binnen. Dus viel hij onder de overheersing van de Teutonic Order, in ruil voor het land behorend tot Estland. In het derde kwartaal van de 14e eeuw werd het kasteel echter verbrand, dan hersteld.
In de 15e eeuw werd het kasteel versterkt en aangepast om wapens te gebruiken. Hij zag eruit als al die kastelen in het gebied, van rode baksteen, met enorme muren. Toen de kerk in de stad werd vernietigd, stuurden stenen en stenen en stenen om dit kasteel te versterken, bovendien werd hij omringd door een brede gracht, waardoor de houten brug werd gegooid. In de 17e eeuw werd het kasteel eindeloos onderworpen aan branden en aanvallen, dus hij moest opnieuw worden afgewezen. In 1757 werd het kasteel beheerst door de Russische troepen, maar na de oorlog verloor het kasteel zijn militaire bestemming en had het helemaal af. In 1770 werden de buitenmuren gesloopt, de dokter viel in slaap en het gebouw begon te gebruiken voor de behoeften van de stad. In het derde kwartaal van de 19e eeuw werden de resterende structuren gesloopt.
Tijdens het Sovjetvermogen, het kasteel, meer juist, zijn overblijfselen mogen niet bezoeken, omdat het zich op het grondgebied bevond van een van de planten waar het moeilijk was om zonder toestemming te gaan. In het 94e jaar werd deze plant echter overgedragen en sommige constructies van het kasteel werden besloten om te herstellen. Om dit te doen, werd zelfs een speciale wedstrijd gehouden in de stad. Een van de torens van het kasteel werd echter hersteld met behulp van andere materialen (bijvoorbeeld glas), en sinds 2002 is er een museum.
Theaterplein (Teatro Aikste)
Het beroemdste deel van de stad en misschien een van de mooiste plekken in de stad. Ze is in de oude stad. Vierkant met een mooie fontein, bestrating, en natuurlijk, het theater gebouwd aan het einde van de 18e eeuw, evenals het monument voor Salomon Dahu.
Zodra dit gebied markt werd genoemd, omdat er een marktstraat ernaast is. Op het plein zijn er voortdurend culturele evenementen, feestdagen en beurzen. Ook op het plein zijn er casino's, en gedurende de dag kun je kennisgehreden ontmoeten, die gefotografeerd zijn tegen de achtergrond van al deze schoonheid. Naast dit gebied is er een Exchange Bridge of "Karl Bridge", versierd met hoofden van leeuwen en stieren. Nu is deze brug al een visitekaartje van ClaUseda geworden. Zodra deze brug, trouwens, houten was. Hij scheidde een nieuwe stad van de oude stad en die schepen die moesten zwemmen onder de brug hadden de belasting moeten betaald hebben. Toen begonnen de trams langs de metalen brug te lopen, dan lijken de waarheid, ze lijken te worden geannuleerd.
Klaipedas Lighthouse (Klaipedos Svyturys)
Deze vuurtoren werd gebouwd aan het einde van de 18e eeuw. En dit is een van de oudste vuurtorens van de Oostzee. De vuurtoren staat op een zanderige spin in de Golf van Vuurtoren. De hoogte van de vuurtoren is 16 meter, hoewel de vuurtoren volgens de plannen van de architect alle 25 meter moesten zijn, maar zoals altijd, had niet genoeg geld.
De vuurtoren scheen slechts op 4 kilometer, en zelfs dat, alleen als het duidelijk was - het was vrij niet genoeg voor stedelijke behoeften. Dus, na enige tijd, werd de vuurtoren besloten om te remake en onthouden. En het was erg nutteloos. Veranderde alle apparatuur op een zodanige manier dat de vuurtoren het licht van 30 km heeft verdreven. Naast de vuurtoren voorzien van andere signaalborden, bijvoorbeeld een rode vlag, die een gevaar zou aangeven en een gele vlag die de volledige veiligheid heeft gesignaleerd. Sinds 1937 was de vuurtoren al in staat om radiosignalen te verzenden. Vóór de Tweede Wereldoorlog waren deze vuurtoren en het gebied eromheen enorm populair onder lokale en toeristen.
Hij was zelfs het symbool van de stad en riep "rood", omdat de vuurtoren van veraf draaide vanwege zijn bonte-rood-witte kleur. Nu de vuurtoren, trouwens, zwart en wit. Op de vuurtoren is er een sightseeingplatform met een uitstekend zicht op de stad en zee-uitgestrektheden. Trouwens, tijdens de vijandelijkheden, niet het grondgebied, werd de vuurtoren echter ondermijnd, maar het werd hersteld, en toen werden ze opnieuw opgebouwd, zodat het niet werd ingestort. Dus, bijna niets over van de oude vuurtoren. Is dat de binnenkant van het gebouw waar rond een nieuwe vuurtoren werd gebouwd. Tegenwoordig staat de vuurtoren op een speciaal ontwerp, dus het heeft 44 meter voor 44 meter. Ja, en lichte ontwerpen zijn veel geavanceerder geworden. Op de vuurtoren kan helaas niet worden beklommen. Je kunt alleen een foto naast hem maken, maar het is ook niets.