Liepaja-Port Hill en de op twee na grootste stad van Letland. De stad is heel groen, parken en tuinen hier meer dan 30%! De naam van de stad zelf komt van "LIGA", dat wil zeggen, "zand". Er is deze stad om 3 uur rijden van Riga.
Liepaja is erg cool, want er zijn vrij goede stranden met een klein zand, dat zelfs op de een of andere manier de blauwe vlag van de EU won, maar door de hele stad - parken met tennisbanen, minigolf, is er een skatepark en kinderplaatsen , enzovoorts.
Dit is een bevestiging van de hoge kwaliteit van zeewater, de veiligheid van het strand en goede service. Hier is een paar plaatsen waar je in Liepaja kunt kijken.
Museum voor geschiedenis en kunst
Het museum presenteert collecties die praten over het historische verleden van Liepaja en de regio. Het museum is ongeveer 110 duizend exposities. Opende deze plaats in 1924. Het is waar, het was oorspronkelijk een plaats elders. Het museum bevindt zich op 2 verdiepingen, alle meubels en decor elementen - in de stijl van het begin van de XX eeuw. Vooral goede reling van hout, deuren en portals.
Museum verschillende delen. Er is bijvoorbeeld een afdeling waarin tentoonstellingen worden tentoongesteld met betrekking tot de geschiedenis van het Liepaja-grondgebied, vanaf het stenen tijdperk en in de latere eeuwen. Eventuele archeologische vondsten en documenten. Bijvoorbeeld, een ketting van de plaats van een oude begrafenis, de Scandinavische begrafenisstele, de helm van de Kurisk Warrior II-i eeuwwint, en nog veel meer.
Er is een afdeling met de exposities van de Middeleeuwen, 13-18 eeuwen. Evenals de hal met objecten van tintels van lokale meesters - lepels, borden, gerechten, farmaceutische producten, objecten van kerkministers (kandelaars, vazen, enz.). Een interessante afdeling met exposities gewijd aan het leven van de stad van de 19e eeuw. Toen was de stad vrij klein, leefden er niet meer dan 5 duizend mensen, hoewel vandaag meer dan 80 duizend.
Orthodoxe kathedraal van St. Nicholas
Mooie tempel begon in de zomer van 1900 te bouwen. In de bouw nam de militaire afdeling van Rusland deel. Drie jaar later namen Nicholas II en zijn familie deel aan de toewijding van de kathedraal. Het project werd trouwens door Petersburg Architect geleid. Misschien lijkt de kerk daarom op een schip, en aan de basis van het kruis zijn er zelfs anker als een symbool van hoop. Nou, omdat de kathedraal zich in de kuststad bevindt. De kathedraal is gebouwd van beton, zandsteen en graniet, muren - van rode en gele bakstenen - zeer pijnlijk. De kerk met vijf koepels symboliseert Jezus Christus en 4 apostelen. Je kunt ook een hoge klokkentoren zien. De kathedraal is ingewijd in de naam van St. Nicholas van de Wonderwerker, die altijd een hemelse beschermheer en gebed van zeilers is. De gevel van het gebouw is ingericht met inscripties van de Heilige Schrift in kerk-Slavische taal en pictogrammen uit het Gouden Mozaïek, die ook de Masters uit St. Petersburg heeft uitgevoerd. In de kathedraal maakt indruk op zijn luxe. Hier en gouden planken voor pictogrammen en drievoudige iconostase en vier enorme gekruiste bogen, gesmeed roosters, 3 marmeren trappen, enzovoort. De zeilers baden in deze tempel, die in de lange Pacific-campagnes stroomden. Helaas leed tijdens de Eerste World Temple enorm, maar sommige van de pictogrammen en waarden slaagden erin nog steeds te halen naar andere tempels en opslaan. In de tempel werd de Sailor Club helemaal geplaatst. Tijdens de Tweede Wereldoorlog verwijderde Bronze-bellen, de tempel werd vernieuwd en vernietigd. Tegen het einde van de jaren 80 begon de tempel terug te keren naar het leven, tenminste, in de buurt van zijn deur werd uitgevoerd door gebed (bij zijn gesloten deuren). En hier bij het 91ejaar begon de aanbidding weer door te gaan. Het werd snel gerepareerd, in het 92e jaar werd het gewijzigd (kleine heiligmaking, toen was het nog een in het 97e jaar) en sindsdien wordt de service hier regelmatig gehouden. Op donaties van bewoners blijft de tempel tot op de dag van vandaag versieren. Trouwens, de kruisen beklommen de kathedraal. Hier is zo'n moeilijk lot van zo'n mooie tempel, de parels van Liepaja.
Kathedraal van de Heilige Drie-eenheid
De tempel begon te bouwen in 1742, en in 1758 was de kathedraal al toegewijd, hoewel officieel de constructie bijna een eeuw later eindigde. Verrassend genoeg heeft de tempel hun activiteiten niet gestopt, ondanks de meest verschillende tegenspoed en cataclysms. Het is zelfs meer verrassend dat de tempel niet werd gereconstrueerd en niets binnenin veranderde. Misschien een beetje, vóór de Tweede Wereldoorlog, en dan, heel weinig. Het meest waardevolle ding in de kathedraal is een oude autoriteit. Het lijkt erop dat tot 1912 de grootste ter wereld was. Het lichaam is enorm, bestaat uit 7.000 buizen of nog meer. Groter alleen orgaan van het operatheater in Sydney, met 125 registers en 10.000 pijpen.
In de kerk opereren bekende organisten. Trouwens, deze organisten redden letterlijk het leven van de kathedraal. Bijvoorbeeld, een student van de eerste vrouw-organist Maria Meiran, Tobius Yaugiethis, tijdens de oorlog, leefde in de kathedraal, droeg water en verlengde kleine branden, die begon als gevolg van de kathedraal van de kathedraal van vonk, kan zeggen, de kathedraal verplicht het leven voor hen. Concerten worden vaak gehouden in de kathedraal, de kathedraal wordt dagelijks bijgewoond door ongeveer 300 mensen, waaronder toeristen. De kathedraal heeft ook een rite van initiatie in San of Priesters, de toewijding van olie die wordt gebruikt in aanbidding. Tegenwoordig wordt het restauratiewerkzaamheden van fondsen ontvangen van liefdadigheidskosten in de kerk gepubliceerd.
Reparatie van cosmetische champignons in de kelder om te verwijderen, de torens te versterken, om niet uit elkaar te vallen, en de andere. Dus de kerk zal graag hun parochianen voor een lange tijd behagen.
House Peter I.
Het huis werd gebouwd in de eerste helft van de XVII-eeuw en sinds die keren slaat het het dak van de tegels op, en eigenaardige voortonen. Dit gebouw wordt voor het eerst vermeld in de annalen over de reis van Peter eerst naar Liepaja. In dit huis woonde de koning een week. En daarna heeft de naam aan het huis vastgelopen. Toen werd het hotel geopend in het huis. Decor thuis, trouwens, is indrukwekkend. Meest ingerichte balken op het plafond. Er wordt gezegd dat er in het hele land slechts drie dergelijke sieraden zijn. En dat, op het platteland, en hier in de stad! Ook in het huis is er een schilderij op de gevlochten stof - wit-rode bloemen, medaillons, sommige bladeren. Het uiterlijk van zijn huis verworven aan het einde van de 18e eeuw. Tegen het begin van de 20e eeuw, de deuren van de late XIX-eeuw in de stijl van Neurookko, die uit een ander gebouw werden gebracht. Wat nog meer interessant is in het huis-gat in het plafond in de centrale kamer - door het verhoogde de goederen onder het dak. Dit lijkt ook, ook uniciteit.
Vanaf het midden van de vorige eeuw vóór het begin van de jaren negentig in dit huis werden tentoonstellingen van het lokale museum gehouden. Toen begon het huis verschillende richtingen in te trekken. Letse folklore-verenigingen legden het huis in de gaten, maar ze hebben geen thuis om het te herstellen. De Russische gemeenschap bood ook aan om hem in te wisselen, maar iets vroeg niet. Hoe dan ook, het huis is nog steeds waard en blij.