De Barcelona ass eng formidabel Stad, mat sou vill Plazen, déi ech wëll gesinn, datt de Problem vun der eegener Streck ronderëm d'Stad relevant ass fir mech laang virun der Rees. Op all Musée déi ech wollt géifen repitéieren, war d'Zäit komplett dapper, an dunn wandert, seng Atmosphär, un déi et wannen an der Loft vun der Loft, fir déi Karlosessen, op där ech an der Loft vun der Mëtt wollt denken, ass Katapradien. Fir eng Lëscht ze maachen an dann, denkt un all Detailer, decidéieren, wat Är zwee Deeg Är zwee Deeg verbréngen. Awer, net alles ass sou einfach an der Barcelona.
Rosen, Surreal Antonio Gaudi. Et war seng Aarbecht déi ech als éischt wollt gesinn. Eng vun de Rotschlö] huet d'Stout vun "Gaudi Haiser". Doheem - Casa Batllo.
Käschte - 18 Euro, et gëtt e gudde russesche Audio Guide. Méi doheem, review Rezensiounen iwwer enorm Schlaangen am Box Off Batlo, an ech wollt der Zäit net zu dëser Zäit verbréngen, war et e bësse moies, deen de Mueren kaaft huet An zéng Minutten. Du war et méiglech den Fonctrading zierkardiséiertéieren.
Am Béid och helles Sonn schéngt, datt d'Wand ëmmer mat allen Faarwen schimmer war, duerch déi hige Makoën an der Heemaussëscherei, a grëndlech Mesiance, d'Androck, liicht scheinbar ze nennen, a vum Haus dobaussen. Wéinst der riseger Fënster um zweete Stack, gëtt dat Gebai, heiansdo nennt een "gierend Haus", tatsächlech - et schéngt. All Dës Schinnen, Arches sinn se sou fräi wéi iergendwéi Gott ewecheréiert, villlëch weg datt d'Architekteller gelidden huet.
An enger ongerechtlecher, komescher, komesch, näischt schaarf, awer dat warstststen Androck produzéiert e bloe Patio an der Mëtt, mat engem Halen an engem Liftt
Ech verstinn ët der net erféieren dass ech hei heihinner kommen, awer et huet zevill a den neite vun der Joer Phasi - op d'Wuelbe- a Wëllen ze huelen - Nieft dem Gaua zevill gehäit.
Ech beréckeren all déi zwee vun dëse Filmer ze besettee fir et an eng Dag ze maachen, no senger Haiser vun der Bala, net sou hell. An, méiglecherweis, d'Ticketen solle bestallt ginn oder am Viraus ze kafen, well wann ech an d'Haus vun der Mila kommen, war eng beandrockend Schlag op de Keesseberäich. Dëst ass en anere Grond firwat ech decidéiert ginn net dohinner ze goen. Och wann ech wëll datt de Gathicia sech an näischt selwer an ass, steet ni anescht den Himmellech wéi den Emgonzellen vum Gaudagent vu Gauder. Zu Fouss ronderëm d'Stad ass eng zolidd Freed wann et méiglech wier net midd ze ginn, ech géif all Dag goën wéi dat. Deen Dag ass ech am Schlassa Véierel entsteet dass deen geplangt Mäitel vun der Geschichtalonien iwwerholl gouf, ass de Ball stéiert.
Fut ech all Stéck behalen, en Ticket an d'Segradia Zernia Cafia Zouvie bestallt sinn, an der Stad gëtt et an der cafolgendes LATELLT, wou d'Taptoë bei engem "Ways, deen do mafeet, wou d'Taplin ugeet e Passwuert, oder et ass schonn an der Teller op Ärem Dësch. De Präis vun engem Ticket mat Audiogid ass 19.3 Euro. Wat kann iwwer d'Kathedral gesot ginn? Et kann zugueren - göttzéieren, ambitiéis, fantastesch, ech interesséiere mat allenenene Spiller. Awer, all dës Wierder, tatsächlech, beschreiwen d'Wierder vu Sagrada - et ass onméiglech.
All Detail vum internen an externenen Ofschloss erfuerdert e separat Bericht. Wann Dir an der General kënnt an op de Buttek gëllen, dann schaffs de mer och nach d'Schwaachfand wat d'Pasta leeft, hunn d'Gesamiller ziméiert huet, hunn ech sech graditionéiert, ech hu fairay gaang, ech hu just fuersch richteg goosen, ech hu mam Gefill direkt op Iech stattfonnt. Elo ass d'Aarbecht amgaang, datt Sazrada Numm fäerdeg ass. Ech kann soen datt d'Kraner dobausse stoen wäert den Surrealismus an d'Gesamtbild bäidroen.
Ech hunn dobannen fir méi wéi véier Stonnen verbruecht, zousätzlech zum Gesamtjoreren, bewonneren d'Fäegkeet vu Gaudi fir bannent Naturkierper ze spillen, e Multiladress, déi eng spilleresch Fenstatioun vu senge Wierker ass, déi eng messizinéierte Wierker verbruecht hunn Liicht a Faarwen an Zëmmer, ofhängeg vun der Zäit am Wieder.
Den nächstef - Gragel Park, et vun der Salala Tamana, kënnt op Metro fest an d'Zuch vun de Gréngs- sags, zum Zuch vun de Gréngskandider. D'Entrée ass gratis. Am Ufank - ee Magarebelulach, an der lénker + huet an der LASID Addivatioun, awer direkt - de Guide. Gitt sécher Opmierksamkeet op de geschmiedleche Fiedel ze bezuelen - dënn, schéin Aarbecht. Weider, d'Trap mat de Schlaangen "Spréngdeeg an den" Eiderwand ", déi souguer an der Panoriar Sal mat Socartië a frësches Akader a frësch Zäit betrëfft, wéi wäit - wäisser Akrénger. De Mëtteg ware vill Touristen an de berühmt wuessene Bank vum Buzz, deen villfsefinschte Plazen, an ech wollt oprifsten, op deen no südlech Dauer um südlechen Deel. Ech hunn et net fonnt, awer et war zimmlech als Musteren aus engem bësse Kürzzénger geduecht. Ech hu probéiert och ze knappen, soen, Garderi huet d'Aarbechter gefrot an sëtzt sech un der net ganz gefruerer Beton, sou datt et praktesch war fir en "anatomesche" Effekt ze erreechen op deem de Goss huet Clay gemaach gouf, a Form vun enger sittende Persoun, an aus der Caston scho - konkrete Blanke fir d'Bank hiergestallt. Déi aner Beräicher vum Park féiert Indoor Gleiser. De Park gëtt op en Haer opgedeelt, déi virum Bale Pretay gegrënnt gouf, huet den Trantager net virstellt, mä huet den Zanter net lokaliséiert, awer den Terres ass guer net vir "'Grouss Gaart. Ënnert all dëser bréierer Magnituize, ech hu souguer Rosmary fonnt an e Chabband fonnt. Vill Ampel a gekrauselt Planzen, ënnert hinnen - meng Liiblingsgunge, sorry, mir sinn net op Bloom komm. D'Haus - dem Gauchi zu Gaudai, steet direkt am Territoire nëmmen aussergewéinlech, hänkt net esou fantastesch, wéi och ongängeg, awer ech wëll net fuert, mee ech flatuléieren, mee ech wëll net fändlësser, Wanter liewen. Ech géif liewen, sou e klengen Schlass, Elgant, am Nationalstil. D'Haus gouf als Manocystratioun gebaut, fir d'Choursesporen fir d'Kand am Bau vum Park parktionéiert ze bréngen. Theoritatekt koumen hei wunne fir de Architektatekt zréck ze kommen. Donut huet d'Ausrifung fäerdeg misse sinn, bis guer net op der Zäit de kommende Sonnenopgang. Et ass Zäit zréck an den Hotel ze kommen.
Deeg an der Barcelona endet ganz séier. Ech bréngen d'Resultater eraus: Déi meescht vun der Tatsaach, datt ech geplangt hunn - hunn ech keng Zäit ze maachen. Ech hunn bal net gesinn, war net d'Stad net der Cananung, am Mount Tiblabussh, konnt net an de Musée op der gewuucht sinn, a gitt manner wéi zwee Stonnen aus der Barlelom,. " Musand vu catoresch Geschicht an dem Bancomput fir d'BANKIE, den Akaf war net ausgelaangt, eendréckt schodd schëlleg. Conclusioun: Ech kommen erëm op Barcelona, gitt sécher. Ech hunn dës Stad mat ganzem Häerz a Séil gär, ech wëll hei zréckkommen. Et gëtt sou e Schëld: am Geck Park, Dir musst op der Bank sëtzen an e Wonsch maachen - et wäert sécher sinn. Guess wat ech fucked?
