Virun déi nei Joer Vakanz hat ech eng Woch vun enger gewielter Vakanz. Dofir sinn ech fir den Hulle Rees an Däitschland a kuck Koppen gesinn. Kierwerwang ze gesinn. Chrëschtad ass dee beschten, fir Européen Europe ze besiegen an Däitschland, dat Iech net ausserhalb.
Ech sinn op d'Düsseldaf am 15. Dezember blesséiert. D'Präisser fir Flichticketen koum net héich, am Vergréisserant, am Vergeiert ass mat der neie Joerer Vakanz am Verglach. Den Hotel hunn ech net wäit vun der Gare gewielt fir datt Dir ganz einfach mat engem Koffer ka réckelen. Agebonnen am Hotel, ech sinn an d'Alstad gaang. Aus der Gare fir ze Fouss fir ongeféier zwanzeg Minutte, awer de Spazéiergang ass ganz agreabel. Ech sinn laanscht hell dekoréiert Buttek Windows a Caféen passéiert.
Déi al Gemeng huet mech e helle Chrëschtdag Bam an der Stad an der Stadhaus begéint. Et waren net vill Leit. D'Wieder war ganz waarm, wéi och ëmmer d'Chrëschtlos Stëmmung present war. Ech sinn weider gaang an ass op der Emgéigend op de Floss erausgaang. Hei wiers en ale ronn Tuerm an engem moderner Riberfrad. Ganz interessant Kombinatioun. Puer weider déi alste Kierch vun der Stad. Meenung vun der Ernärung opgemaach schluecht, awer et war genuch lëfteg an net sou flott wéi an der aler Stad. An Düsseldorf, hunn ech eng agreabel dräi Deeg gemaach, d'Zäit et gutt ze studéieren. Ech mengen dräi Deeg an der Stad fir en Touristen ass ganz genuch.
Moies vum véierten Dag sinn ech op Köln gaang. KONNNNE VARLIALELECHT OTZED VERKAAFT VUN DER Zuch an der Entrée vun der Stad a schléit mech direkt mat sengem Wäert. Ech hunn datt hei elo den Hotel och iwwert den Niveau vun der selwechter wéi am Dusseldär gewielt ginn, en eenzeg Zëmmer mam Kaffi.
Ech muss soen datt Köld mech vill méi wéi Düsseldorf gär huet. Si ass méi komfortabel an och beim hume interesséiere wéi och zousätzlech zur Haaptkäschte Kategorie.
D'Pai hunn dräi Deeg am Karkon bestuet, hie vum Akaf vum Musée zu Schoul an der Muséeën. Meng éischt Bekannten mat Däitschland huet sech ganz räich an interessant geréckelt. Ech denken, datt et richteg aner Stied vum Land besicht gëtt an déi wichtegster Zäit fir also eng Rees.