Zu Gagrah, ech blouf ech e bëssen - zwee Deeg, awer wärend dëser Zäit hunn ech genuch Andréck gemaach fir d'Abkhazia fir mech selwer ze zoumaachen, hoffen ech fir elo ...
Firwat sees du bye? Äntwert: nëmme wéinst der wonnerschéiner Natur. Et gëtt wierklech wild, onverbreedend Schéinheet. Wann Dir déi impassabel Saisuren kloteren, da gëtt et wuertwiertlech d'Oueren leien.
Awer dëst ass wat e Mann beréiert ass, an an dësem Fall mengen ech Infrastruktur, d'Bild ass ganz traureg. Wi, fir siäfteg Sowjetesch Leit, Rescht an de Gagra, den Himmel, huet definéiert entweder wéinst der Degapho, awer och als eng Rees. Och wann ee vu mengem Frënd, kommt all Joer op d'Abkhazia all Joer mat der Persistenz vun engem Esel, seet d'Situatioun vum Joer vum Joer ass nëmmen an d'Joer.
Wunnengen Ech hunn op engem private Besëtzer geschoss. D'Iessen feier mech een an eng hallef Lausend Zeechen, wéi ech net erville méchs, hunn ech déi éischt am weiblech geholl. Den duerchschnëttleche Snack an engem Café oder Iesszëmmer kascht d'Rubelen a siwe honnert fir zwee. Awer hei den Entourage vun dëse Caféen killen gedréckt: Plastikstuds, plakegt Tuerm. Dir kënnt Iech kachen, awer d'Wiel vu Produkter ass ganz komesch. Net watnis net datt d'Geleeënheet aus Russland an, andeems een d'verschiddenen Deeler an noer si wäert, déi Holz maache wäert méi héich ginn wéi hei.
D'Stroosse vum Resort sinn dreckeg, et mécht e Gefill datt d'Dreck net guer net exportéiert gëtt. Fir déi zwee Deeg war ech am Gamillus, den Noperwollek net ausgespaart, awer déi lokal Awunner mat der gepreckt sinn.
Am Allgemengen, am Gagra konnt d'Natur nën nëtzlech, awer d'Astellungspillen sinn am Land an der fantastescher et. Natierlech ginn déi Tourienten, si kommen och duerch d'Schwäin, déi hanner dem Bierg opgeet. Et ass eng Schimmt fir dës Schéin Republik, awer ech hoffen wierklech, datt den Gorrante vum Gagra erëmkoréiert ass an erëm wann d'gutt qualitativ erhéigen. An der Tëschefäll, kuckt d'Gagra aus wéi wa Leit dëst Land laang hunn an d'Haaptmomtriewend Natur haten.
