Эгерде сиз Камбоджанын борбору панкка барууну пландап жатсаңыз, анда TOLO SLAG музейи - бул сиз караганыңыз келген жер. Ар бир кезекте, такси айдоочулары бул турга сунушталат, ошондуктан ал жакка жетүү кыйынга турбайт, музей шаардын борбордук бөлүгүндө жайгашкан.
Нерв системасы гана кандуу кыйноолордун жана кыйноолордун имиджине туруштук бере турган адамдарга гана барууну сунуштайм.
Төл шайгы - 1975-жылдан 1979-жылга чейин Кызыл Кхмердин тушунда кыйноолор камераларына каршы кыйноолор камераларына айландырылган мурунку мектептин имараты.
Бул жерде 20 миңден ашуун адам өлүмгө дуушар болгон жана өлүмдөн арылтуучу камактагылардын аз гана пайызы гана башкарган.
Адамдар ушул түрмөгө отурушкан, бирок "тыңчылык" деген макалада, бирок Насамиде, Пол казандагы, анын режиминин коркунучун чагылдырышы мүмкүн.
Булар студенттер, мугалимдер, академиктер, дарыгерлер, партия лидерлери, Буддисттик монах жана башкалар болчу. Билим беришкендердин бардыгы оңой окуп, кат жазышы мүмкүн. Режим бул адамдарды ырайымсыз кыйратып, 1979-жылы кулагандан кийин өлкөдө толугу менен кыйратты.
Түрмөгө каршы келгенден кийин, бардыгы чечилбей калышты, алардын жеке буюмдарын тандалып алынды жана алардын өмүр баяны мажбурлаган. Эрте балалыктан баштап бардык фактылар тизмеленген болушу керек. Бул түрмө кызматкерлери тарабынан сансыз сурамдар үчүн базаны берди.
Камактагылар сүрөткө түшүштү жана аларга ырааттуулук номуруна дайындалган, сиз түрмөнүн дубалдарындагы жабырлануучулардын чоң санын көрө аласыз.
Камактагылар обочолонгон тар клеткага жайгаштырылды, ал жерде алар цемент кабатында отурушту. Алар менен сүйлөшүүгө тыюу салынган. Алар күнүнө эки жолу суюк күрүч боткосу бар күнүнө эки жолу азыктандырып, сакчылардын макулдугу менен гана кургатышат. Ал жерде гигиена жок болчу, бул ар кандай теринин жана жугуштуу оорулардын жайылышына алып келген. Сатып алынган.
Түрмөдөгү күн 430да, камактагыларды өзүлөрүн өлтүрө турган нерселердин бардыгын текшерип туруу менен башталган. Өз жанкечтинин аракети сейрек кездешкен эмес, кээ бир туткундар азап-кайгыдарын өз алдынча бүтүрүштү.
Бардык туткундар алардан жалган моюнга алуу менен кыйнашкан.
Кыйноолор үчүн бардык куралдар музейде сакталат. Адамдар темир чынжырлар менен кармалып, төшөктөргө түшүп, аларды темир таяктар менен куюп, күйүп, манжаларын жана колун кесип салышты.
Кыйноолор көп саат жана ырайымсыз болгон, анткени туткундун күнөөсүн тааныбаган эмес. Андан кийин, күнөөнү моюнга алуу, мектептин короосуна атып же асылып турган.
Өлгөндөр түрмөдөгү мүрзөлөргө көз чаптырып, жерлер жок болуп кете баштаганда, алар өрттөнүп, аларды өрттөп, мүрзөлөргө киргизип, шаардан чыгара башташты.
Болжол менен 80 чет өлкөлүк жарандар ошондой эле S-21ге кирип, алардын арасынан аман калууга мүмкүн болгон жок.
Музейге баруу бул өлкөнүн калкы тажрыйбалуу болгон коркунучту түшүнүүдөн арылтууга түрткү берет. Камбожа эмне үчүн тизелери менен көтөрүлүп, өнүгүп келе жатканчалык кыйын экендигин түшүнүктүү болот. Адамдардын жүзү байкалбаган кайгы-капанын тактыгы анчалык деле байкалбайт, бул коркуу сезимин жаш муунга өткөрүп берген.
Толс шлагына баруу мага чоң боорукердикти үйрөттү, эми мен адамдарды айыптабоого аракет кылам, бирок аларды тажрыйбалуу улуттагы окуяларга жана чын жүрөктөн кызыгып, аларды түшүнүүгө аракет кылып жатам.