Тбилиси шаарында Нарикала сепилинин чептери барганга чейин, биз күйөөңүзгө жолго чыгабыз, бул сапар үчүн милдеттүү жайга ээ болот. Биз ага табигый жол менен барууну чечтик, жана биздин жол Мтазминда паркынан башталды. Жол мүмкүн эмес, бирок мага ишенип, ага арзыды. Бирок биз сонун көз караштар менен бүт жолду суктандырып, ден-соолугуңуз менен туура, эгер сиз бош убактыбызды туура жолго түшүрсөңүз жана сиз алыскы аралыкка баруудан коркпосоңуз, анда мен сизге ошондой эле жөө жүрүп жатканыңызды сунуштайм. Позитивдүү эмоцияларга жол менен тил табыша алыңыз.
Нарикал сепили Тбилисиде - Ботаникалык бакчанын жанындагы тоодо жайгашкан. Эгер сиз кааласаңыз, анда сиз автобус менен кууп чыгсаңыз, анда экинчи вариант - фунорулярдык, ошондой эле фунорулярга чыгуу, сиз дагы деле метро станциясынан кете аласыз (бул токтоп турган аял). Биз жолду тандап, жөө жүрдү. Сепилдин кире беришинен толугу менен акысыз жана ал ар дайым ачык.
Чындыгында, парктын аралыгындагы аралык беш чакырымга чейинки аралык - беш чакырым алыстыкта, бирок өйдө көтөрүлүү керек, андыктан аны бир жарымга чейин эки саатка чейин алып кетишет. Мунун баары ылдамдыктын канчалык ылдамдаганынан көз каранды. Алдыга көтөрүлө турган жол, дээрлик бардыгы дарактардын көлөкөсүндө жайгашкан, ошондуктан жайында да ысык болбойт деп ойлойм. Биз ал май айынын башында, бак-дарактардын үстүнө жана биринчи жаңы жана жазгы дем алдык.
Жалпысынан, биз ушул жолго, шаардын кооз көз караштары менен бүт жол менен суктанддык, ошончолук жогору көтөрүлүп, ошончолук карап чыгыңыз. Жолдо жүргөн адамдар кандайдыр бир жол менен кичинекей болчу, бул анын айрыкча, бул бутка көтөрүүнү жактырбай тургандыгын көрүүгө болот. Жолдо биз "Эне Грузия" скульптурасын жолуктурдук - абдан таң калыштуу структура. Андан кийин биз акыры байкоочулук палубасына жана фунорулярга кандайдыр бир себептерден улам, кандайдыр бир себептерден улам ушул күнү иштеген жок. Биздин үмүтүбүз төмөндөйт, актана алган жок.
Байкоо палубасы абдан кызыктуу болду - анын бир бөлүгү абада асылып жаткандай сезилет, сиз сепилдин бузулган дубалдарын жана Тбилисидин бардык укмуштуудай укмуштуудай көрүнүшү мүмкүн. Азыр биз сепилдин аймагына барганбыз, курулуштун так датасы дагы эле белгисиз, бирок төртүнчү кылымда биздин доор мурунтан эле бар. Бул таптакыр белгилүү. Полдун аты анын моңголдоруна берилген жана бул сөз айкашы орус тилин "кичинекей чеп" деп которот.
Ошол учурда ал аябай жакшы болуп, аны эч ким да бороон-чапкын ала алган жок. Тилекке каршы, биздин мезгилге чейин, ал начар сакталып калган - 1827-жылдагы күчтүү жер титирөө сепилдин көпчүлүгүн жок кылды. Эч ким калыбына келтириле элек, анткени эч кандай кереги жок болчу. Бирок эми бул Тбилисидеги негизги кызыктуу жерлердин бири жана туристтер менен барган.
Ошол күнү сепилдеги адамдар бир топ эле болуп, колунан келгендин баарын көрдүк. Мен түшүнүп тургандай, эгер кааласаң, сепилдин дубалдарына чыга аласың, анткени биз эч кандай чектөөчү белгилерди көргөн жокпуз. Бул жөн гана өмүргө коркунуч келтириши мүмкүн, ошондуктан сиз өтө этият болушуңуз керек. Бүт шаар бул жерден алакандай көрүнүп турат. Албетте, укмуштай көрүнүш. Чындыгында, сепил менен таанышуубуз аяктады жана Тбилиси көчөлөрүнө убактылуу баш калкалоочу жайда бардым.