Ez bi qasî gelek bajarên Elmanyayê bextewar bûme: Li Berlîna Noisy, û di dresden noisy, û di karsaziya karsaziyê de, û herî zêde ez ji Leipzig hez dikim. Li vî bajarî cûreyek xweşikî heye, karsaziya karsaziyê ya bajarokek kirînê û navgîniya parêzgehan hate hest kirin. Li Leipzig, em tenê çend rojan bûn, lê wextê wan hebû ku gelek bertek nîşan bidin.
Yekem tiştê ku ez bi rastî hez dikim muzeya çand û dîrokê ye, bi taybetî salona hunera hevdem. Cihekî nediyar, bi ruhê serdema nûjen, bi Graffiti li ser dîwaran, posterên lêdan û taybetmendiyên din ên sedsala 21-an.
Dûv re me me serdana kompleksa pêşangeha taybetî (Mixabin, navê xwe yê rast nayê bîra min), li ku derê Panoramiyên cihêreng ji nû ve têne çêkirin, em ketin ser peravên Amazon. Bi rastî, atmosfera aştiyane li wir padîşah dike! Tenê min nedixwest ku ez derkevim.
Lê tiştê ku herî zêde ji min re herî zêde bandor kir - bîranînek ji bo şerê neteweyan. Karê Monumental! Dîtina ecêb! Storyîrokek mezin hat hest kirin, mîrateyek çandî ya dewlemend. Û bi dîtina min, ew mîna çandek Alman xuya nake! Di wê de tiştek Meksîkî heye.
Bi gelemperî, Leipzig bajarekî pir aram e, digel balkêşên wan ên ku dê neçar bimînin. Ger hûn li Almanya ne, bila em biçin serdana wê.