Her keçik di xewnên zaroktiyê de ji bo serdana çîrokê ya çîrokan: Kelehek rastîn bibînin, mîna princesek, li atmosfera navîn bixin. This ev rêwîtiya paşerojê pir gengaz e. Ji ber vê yekê, min xwest ku betlaneya xwe ne tenê li ser tavê tavilê rûne,
Berî her tiştî, hêja ye ku bibînî ku Komara Czechek ji bo standardên Ewropî welatek pir erzan e. Wê bi me re bi hevalek xwe ya ecêbmayî, bi parçeyên mezin û bihayên maqûl re civiya. Bê guman, me nekaribû berxwedan û berî ceribandina birra Czech. Bi gelemperî, ez dikarim bala xwe bidim da ku gourmetên li wir hene ku xwe li Pragê bigirin.
Lê, ji ber ku em ji pirsgirêka birçîbûna birçîbûna giyanî bêtir xemgîn bûn, û ne fîzîkî, me hewl da ku bi qasî ku gengaz bimeşin. Wek geştyarên gelemperî, me plansaziya rêyên xwe çêkir, li ser hemî zeviyên xweş ên Pragê (wek Pira Charles, ji celebê ku di şevê de, Catedral of St. Witte, Quararents Prague, û hwd. .), û deverên hindik ên navdar ên ku ne kêm balkêş bûn. Ez ê yek tişt bibêjim: Divê hûn wextê ku hûn tenê li kolanên Pragê bisekinin, li Dawiyê li Vyšehlad, li gelek deverên bêhempa bisekinin.
Ji ber vê yekê, ez ji ber çavê ji çiyayê Vitkovsky ve pir hatim, min dixwest ez li wir rûnim û li ser herheyî bifikirim. Berevajî, piçek dîn bû, bertek nîşanî min ji hêla du bîranînên din ve li Pragê hate hilberandin. Ya yekem - mexdûrên bîranînê yên komunîzmê, nêrîn pir bêhêz e, lê lêçûn e ku ew li wê mêze bike. Ya duyemîn jî pitikên mezin e ku li şûna rûyê bi zimanê TV-yê ve girêdayî ye. Bi dîtina min, ne mumkun e ku baştir nîşan bide sedsala 21-an a nûjen, ku ji hêla teknolojiyên komputerê ve hatî girêdan. Pêvekên weha, dîsa, neçar in ku bifikirin.
Lê pirê herî li yên mayî li Komara ek de ez ji rêwîtiyek li bajarekî piçûk hatim, ku nêzîkê Prague, Krumlov heye. Ew e ku çîrok bi rastî jiyan dike. Kolanên hûrkirî, xaniyan, bi rastî ji rûpelên çîrokên andersen û Charles Pîroz, ava vexwarinê û, herî ecêb, keleha ku princessa rastîn yekcar ji evîna nebaş daket.
Her tişt li Krumlov bi tenê bi atmosferek mestir tê qewirandin, ew we digire û di wextê medieval de digire. Û ji wir vegeriyam ji sedsala 21-an ya bêhêvî paşê ez qet naxwazim.
Ew di bîranînên min ên Komara ek de tiştek wusa bû: Ruhê nûjen û navîn, ji bedewiya perestgehê, piştre ji gunehkar, lê monuments, nîgarên jiyanê û bêhempa. Cîhê ku çîrokê liv dikir.