Ger zarok hez dikin rêwîtiyê bikin, lê nefret dikin ku biçin saziyên zanistî û perwerdehiyê, bi wan re biçin paytexta Swêdê. Li vir piraniya cihan hene ku ji keçên keçan re hîn dibin ku hez bikin, rêzgirtina dîrokê û hunerê bikin. Ew bi xwe piştrast bû dema ku li gorî daxwaziya xwişkek dilxweş bû ji bavê wî re ku li metropolîsên swêdî yê swêdî dixebite. Em di sala nû de, di wextek rastîn de çûn wir; Di êvarê de sûd werbigirin. Çîrok! Ne ecêb e ku pitikan ruh dîl girtiye.
Xwişkên mêrê min me bi otomobîlê birin. Pîvana pêşîn a bernameya roja din çavdêrîkirina guherîna Karaulê li nêzî Qesra Royal e. Bi domdarî tevgera serokên swêdî dike da ku rûniştina wusa bikar bîne. Rastiyek din a ecêb: cerdevan li vir di nîvro de, wekî dewletên yekparêz ên din, û di rojên hefteyên 12.15 de ne. 13.15 - di dawiya hefteyê de. Nêrîn ji şeklê xweşik kêfxweş bû û ji xortan re kir.
Pêşandanek wiha jî keça herî neçareseriyê dê ji bo serdana muzexaneyê amade bike. Min biryar da ku ez bi Nordic pêvajoyek perwerdehiyê dest pê bikim. Sedemên: Bûyera tiştan (li vir li ser milyonek pêşangehan), ji bilî tiştên kevneşopî yên pêşkeftî, hebên mezin ên berbiçav, hebên mezin ên hov, naskirî yên ji bo tiştên nûjen ên malbata nûjen, ye hebûna pêşangeh û nêzîkbûna pêşangeh, dilsoziya karker.
Nêçîra ji vê pêşangehê nikaribû demek dirêj li bendê bimîne. Min ji pitikê guman nekir ku muzeyên mezin bi kêfxweşî ne. Heya niha skanena dîtibû. Kompleksên me yên etnografîk zêde ne, bêserûber in, ji ber vê yekê bêhêz xuya dikin. Heman niştecîhan dijîn. Hemî xaniyên paqij û xweş têne dîtin, kolanan têne agahdar kirin, di komxebatên li ser teknolojiyên kevnare de mijar, kincên pêlavên sew, xwarina seramîk çêbikin; Li bakery nan nan. Paqijî gelek mêvanên ecêb bala xwe dikişîne.
Klasên masterê li Skanî têne girtin, ku hûn dikarin ji bo mêvanan werin rêxistin kirin, ku hûn dikarin xwarinên neteweyî yên vintage, stûnên sebze, hêkên tije, birrîna goştê, porkên goştê, Elebrod (Supayê Beer).
Li Swêdê, zivistan giran e, hûn nekarin bi zarokek re biçin kolanan. Bi taybetî rojên berfê û sar çêtir in ku li mala rûnê rûnin, li wir insanên exotic û welatên piçûk ên piçûk bi serbestî fluffy in. Têkiliya rasterast bi nûnerên piçûk ên firînê ve, Chalunu me di dawiyê de rawestiya. Rast e, ji kêfxweşiyê.
Yunibacin Park bi tenê wekî win-win e. Joyahiya bêhempa bû sedema her tiştî: û şiyana li dora bajêr di trênek piçûk de, û pêşkêşî bi karlson û lêgerîna bi Carlson re, û derfetek e ku meriv hespek hespek dirêj bike. We me jî li yek ji xaniyên gund, li hev geriyan, ku keçika bêdawî jiyaye, wan hebkî li hev xistin, xwarina vexwarinê ji nû ve ava kirin û li cihan diafirînin. Derketina bajarê muzeyê, nêçîr qîriya. Wê xweş kir û got ku em jî cihên wisa ecêb hene. Naha em lê digerin ...