Amsterdam di rêwîtiya min a ku gazî li Ewrûpa bû bû dawîn bû. Di hezkirina Wroclaw û Würzburg de, ji hêla bedewiya Parîs û statûya Brukselê ve hatî girtin, ez hatim jiyanê ji Amsterdam tiştek bêhempa. Di vê yekê de, belkî, xeletiya gelek geştiyaran hêvîdar e ku dê bajarê nû ji deqên yekem ên ku di wê de bimîne şer bike. Lê ji ber ku ew yekem rêwîtiya min li peravên dûr bû, wê hingê ev nuance min bibexşîne. Ez dikarim yekser bibêjim ku min hêviya "Ah û Oh" nedît, û ne tenê di roja yekem de, lê di pêşiya din de jî. Ne hêja ye ku li benda hişmendiya ecêb ji vî bajarî be, lê bi şêwaza jiyanê re têkildar be, ku bi azadî û impulsê afirîner bê guman hewce ye. Yekem tişt şaş bû - hebûna stûrek bêdawî ya çîkalîstan.
Min bihîst ku veguhastina tirimbêlê li Amsterdam pir populer e, lê min nedikir ku di şêniyên bi vî rengî de serfiraziyek wusa dilşikestî. Riya riyên bîsîklêtê, wê hingê hûn di derbarê hêza herî bilind de jî eleqedar dibin, da ku ew we ji pevçûnek bi çîkolatên sivik ên ku ajotinê dikin, hêdî hêdî ne rawestandin. Ya herî balkêş ev e ku di her rewşê de têkildar e ku bi ajokarê wesayîtek du-teker re têkildar be, ya paşîn her gav rast be, bêyî mercên bûyerê. Ji ber vê yekê li bajêr divê hûn xalîçeyek û jêhatîbûnek hebe da ku pêşî li pêşiyan nekeve.
Pêşî şokê min çaryeka roniyên sor e. Bi rastî, ew spektîfek e ku li ser amatorek e, min mîna pêşangehekê hîs kir, û ew hinekî bêhnteng bû ku li pêşangehan binihêre. Ji ber vê yekê pirs derdikeve - çima we li vir li vir mêze kir ka hûn li çi diqewimin? Her çend ez bixwe jî parçeyek nermî ya rihetiyê xwedî dikim, lê binihêrin li jinên ku bi rastî xwe bifroşin hinekî jî zirav. Lê min serdana muzexaneya cinsê bi kêfxweşiya mezin, li vir hûn dikarin temaşe bikin û wêneyan bigirin - tiştek tevliheviyê tune. Ez bi taybetî ramana karmendên bi pêşangehek re bûm - ez ê hemî kartan vekim, wekî din gava ku hûn bi xwe biçin muzexaneyê balkêş be.
Her weha hûn hewce ne ku hûn bi firotgehên qehwe re pir baldar bin. Her çend li vir û azadiya exlaqê, lê ew bêyî tecrûbeyê şîret nakin, ji ber ku hinekan çend rojan qut kirin. Ji ber vê yekê derdikeve - hatina welêt, û dawiya hefteyê li oblivion derbas kir, ji ber ku ew ne li ser min be. Her çend dîsa - entertainment li ser amator. Di heman demê de balkêş bû ku bajarokê ku bargiran hilbijartiye bişopîne. Tiştê ku wan Chinno û pîvandin - Vans, maseyên xwarina li ser dek û dolaban, rojnameyên ku mirov bi aramî rûniştî ne. Bi gelemperî, bi kesane ji bo min Amsterdam bû bajarê nakokî.