Piraniya me di zaroktiyê de xewn kir ku di serdema hebûna xwedayên Yewnanî yên kevnar û heroes de ku di mîtos û efsaneyan de hatine vegotin. Theîrokê bikişînin û ruhê wextê veşêrin, mîna zeusek berbiçav an kelehek birûmet bimînin - xwesteka ne yek dibistanê. Bi temenê, nêrînên li ser cîhanê diguhezin û daxwazan hinekî veguherîn. Naha em mafê mîmariya mestir û çanda dewlemend a Yewnanîstanê ne.
Atînayê bajarekî Ewropî ye ku bi atmosferek Asyayî ye. Gelek dibe ku gelek ecêb xuya bikin çima ew ji bo Ewrûpa pir qirêj û belengaz e. Hemî li ser hêviyên me ye. Em tên bajarê nûjen û dixwazin avahiyên nû bibînin, li deverek ku carinan sînorkirina mîmariya kevneşopî ya kevneşopî. Lê li Atîna, her tişt cûda ye, taybetmendiya bajêr ne modernity, lê kevnar e. Divê ez bêjim, wusa jî li Yewnanîstan. Hêviyên kesek rastdar in, kesek bêhêvî dike, û hin jî gelek ecêb xuya dike. Lê bi baweriyê ew ê her tiştê ku divê ev cîh divê were serdan.
Bernameya mecbûrî ya rêwîtiya me di nav de serdan, yekem, hemî parfenon. Bi êş, me bi rastî wêneyan dît, danasînên ji thenternetê di derbarê vê balkêşiyê de bixwînin. Ji bo rastiyê bêje, ev cîh bi tevahî ne di wêneyan de ye. Wêneyên dilşikestî ji hêla vê mîmariya rastîn a vê mîmariya mîmariyê ve pir dilşikestî ne. Di rastiyê de, zehmet e ku meriv strukturek ku ji kolanên bi tevahî spî pêk tê bibîne. Ji ber vê yekê, ji bo nimûne, ew îro akropolis xuya dike.
Tête gotin ku perestgeh ji bilî hewayê, yê din jî heye, ne kêm hêrs e, dijmin geştiyar e. Di van demên dawî de, dozên dema rêwîtiyê "ji bo bîranînê" perçeyên çêkirina kevnare dihêle. Tête gotin ku mirovên taybetî hene ku li dora kevirên akropolîs belav dibin da ku pêşî li hilweşîna nirxa dîrokî bigirin.
Lê Erehrechyon Mezinahî. Li wêneyê li thenternetê mêze kir, min bertek nîşan da ku ev perestgeh li deverek bilind e li çiyê. Û di rewşê de ...
Meteor di rêzikên bilind ên çiyayên bilind de manastiyên mestir in. Ev afirînerek ecêb a mirovahiyê ye. Hebûna li Atînayê û ne serdana Meteora - sûcek tirsnak. Bê guman, me rêwîtiyek vê mebesta geştyar a gelêrî kir. Heya ku demên paşîn, ew wekî efsûnek mestir bû. Lê piştî ku wan stûyê xwe ber bi jor ve çûn, hemî pirsên bi xwe winda bûn. Ez ji we re vedibêjim, topa jorîn tenê bi heybet vedibe, zehmet e ku meriv bi peyvan diyar bike, divê hûn her gav bi serbixwe biceribînin. Ew ê ji vir ve bi parachute ve bêtir be ku hilkişe.
Atînayê cîhek taybetî ye, hûn hewce ne ku biçin vir û her tiştê ku ew e. Ez dixwazim ku her kes li vir biçin!