Komeleya yekem a bi Rio de Janeiro ve bê guman karnaval e. Bajar bi eslê xwe ji bo feqîran, xweşikî di kincên ronahiyê û samayek incba de tê afirandin. Lê em hema hema du mehan berî destpêka karnavalê, di Decemberile de, gava ku li Rio ya hêja bi rengek piçûkî tûrîstan û hûn dikarin bajêr bêzar bibînin.
Ew çi bandor dike? Ev bajarekî pir tirsnak e, wusa dixuye ku ew bi tevahî ji seyranê pêk tê, deryayê jî tê hîskirin ku li cihê ku ne xuya ye. Mêrê min û ez li ser embankment, li qada deriyê Ipanoma dijîm, û piraniya demê ji hêla deryayê ve hatin derbas kirin.
Bê guman, yekem tişta ku me dixwest ku em bi cîhê ku combinatoriya mezin wusa digeriya vê yekê - li gorî Copakaban navdar. Ew ne tenê dergehek, lê di heman demê de herêmek konserê û yek ji deverên otobusê yên bajêr jî. Berhemên xweşik, bi pratîkî, bi zor, bi zor (lê mixabin) bazirganan, tîrêjê ronahî, - hemî vê yekê - hemî ev hestek betlaneyê û ciwanên herheyî diafirîne.
Promenade li seranserê hewşa bajêr hate danîn, lê dê bêhêvîtî ya belengaz jî hebe - di pantorên spî yên bedew ên spî de êdî ne di nav xwe de ne, wan rê da ber thongê.
Ji min re wextê herî baş ji bo swimming li vir şevek xuya dike. Pêşîn, di rojê de ew çend germ e, û deryayê bi tundî germ nabe, lê di ya duyemîn de, bi şev nayê dîtin ku av ne paqij e. Di êvarê de, li seranserê promenade vekirî ... Zêdetir bixwînin