Orşelîmê li yek û nîv saetan ajotinê li ser rêça hêja ye (lêbelê, hemî rê li Israelsraîlî ne) ji Tel Aviv. Otobusê otobusê otobusê navendî Tel Aviv bi gelemperî, rêwîtiya di derheqê 17 kîsê de derbas dibe. Me du caran li Orşelîmê geriya, di biharê û havîna 2011 de. Israelsraîl û bajarê wî di van her du demsalan de bi tevahî cûda bûn. Kulîlkên kesk, tîrêjên dilovan û şiliya xweş a Orşelîmê ya biharê di havîna havînê de ji hêla germek nîvro, giyayê hişk û şevek hişk ve hat guhertin. Dîsa jî me encam da ku Israelsraîl di meha Nîsanê an Gulanê de siwar dibe. Li bajêr, odeyên otêlê, otêlê otêl, otêlê li bajêr hene. Bajarê kevnare yê kevnare (Ew ji bo me ji bo me pêşkêş kir) li çar navçeyan dabeş bû: Xiristî, ermenî, cihû, cihû û misilman. Em şevê li navçeya Misilman, li ser kolana Ela VAD. Tevî hemû hişyariyan, berî bihîstinê, tiştek xeternak û ecêb li me nebûn, ji bilî vê yekê, ji bilî, otêlên li vê deverê erzan in. Bajarê kevn ê Orşelîmê çîroka sedsala revandî ye. Di nav çend peyvan de, her tiştê ku me di çend rojan de dît, diyar bikin. Carinan ji min re xuya bû ku di heman demê de gelek pisîkên dilovan bi dîrokê girîng in, ew dikarin li her deverê werin dîtin. Yek navçeyek bi rengek din diherike, dîwarê qîrîn piştgirî dide perestgeha keviran, û yek ji mizgeftên kevn, mizgefta lobî, li hewşa Perestgeha Mernel e. Ji bo ku hûn tiştek negirin û bi tevahî ji bo hestkirina kozika booming ya berhemên cuda, ew hêja ye ku rêbernameyek hişmend bigire. Zehmet e ku meriv bêyî wê fêm bike.
