Di bihara sala 2013-an de, di Gulanê de bi hevalên xwe re rihet bûn. Me biryar da ku nêzîkê deryayê rûnin. Dûvre me hinekî li ser wê şaş kir. Tevahiya bajêr li astên cihêreng e, lewra dimeşe, hûn neçar in ku herin, dûv re. Ji ber vê yekê lihevhatina me li nêzîkê deryayê ji hêla rastiyê ve hate dorpêç kirin ku ew diviya ku 15 hûrdem di bin çiyayê germahiya germê de biçin dikanan. Lê ew tolerans e.
Di Simeiz de herî bîranîn park û kafir e. Bê guman di hemî kafiran û xwaringehan de xwarinên delal hatin xizmet kirin, bihayên pir qebûl in. Park ji bo danûstendinê mijarek cuda ne.
Xwezaya pir xweşik, çûkên stranbêjiyê, cûrbecûr Flora bi kêfxweşî şaş bû.
Wekî ku ji bo seyranê - li cihên cûda cûda ye. Slabsên konkonîkî û kobîlek mezin nêzê otêla me bûn.
Meters 200 rast pezên piçûk û deriyek baş a avê ye.
Li bajêr pir dikan nabînin, lê her tiştê ku hûn hewce ne, hetta bazarek piçûk jî hene.
Bi zarokan re, pir kêm mirov li wir, bi piranî an ciwan an mezin û pîr in, ji ber ku gelek sanatorî hene.
Erê, û ez ji min re şîret nakim ku ez bi zarokên biçûk re bisekinim: Rabe û birûskên giran, ne li ber deriyê avê ne.
Adêwirdariya sereke ji bo kesên ku difikirin ku biçin Simeiz - li ereba xwe çêtirîn biçin.