Agia Pelagia gundê Resortek piçûk e, ku li dor 20 kîlometre li rojavayê Heraklion, paytexta girava Crete ye. Em (me çar-rêyan rihet kir - ez, mêrê min, du zarok) ji firokexaneya Heraklion re veguhestina komê bû, rê saetek girt. Serdevan ji nêz ve, bi dilsozî dest pê dike, bi dilsozî, ew ne dikir, çimkî rê teng e, çend carî hest bi çêkirina otobanê dê têkeve nav şikestinê.
Gund bixwe piçûkek piçûk, geştiyar e, li bendavê ye - li tenişta çiyê, bi deryaya din. Li wir firoşgehên mezin tune, lê gelek benzîn hene, li wir, firoşgehên gerdûnî, xalên kirêkirinê yên otomobîlan, veguhastina avê, klûbek diving heye. Bi şev, gund ket xewê, da ku evîndarên şeva şevê ya çalak ez ê ji wî re şîret nekim. Lê ji bo kesên ku li deryaya aramî, aramî, germ û serene digerin, ev Resorta Cretan dê bijareya bêkêmasî be.
Axaftinek cuda heqê Agia Pelagia ye. Ew sandy-pebble û pir teng e, ji ber vê yekê teng e ku li hin deveran tenê yek rêze nivînên tavê ye, di heman demê de li ser sêyemîn jî ji hêla deryayê ve têne şûştin. Ger em bi rastiyê derbas bibin, pêlika berfê hinekî berfireh dibe, hûn berê dikarin du rêzikên tîrêjên rojê bibînin û bi hêsanî cîhê xwe bibînin. Sun nivîn û çîpên di Agia Pelagia de (û her weha, û li hemî dergehên Yewnanî) hatine dayîn, lêçûna rastîn nayê bîra min, lê wusa dixuye ku rojane li ser 8 Euro di berdêlê 8 Euro de ye. Me tavê tavê ne avêt, ji ber ku wan hema hema her dem li deryayê derbas kir, Cara yekemîn bi çîkolata behrê hate girtin (ew dikare li her dikanek li ser riya 8-10 euro were kirîn), lê min fêm kir ku hewcedariya wê heye, çîpên pergalê li ser her yekê ne yên din û her gav dikarin di wan de bêne çareser kirin. SHADOW
Deryaya du rojên pêşîn rihet bû, gengaz bû ku meriv li ser pêlan hilkişe. Lê wê hingê ew dilovan bû, bi ava zelal a kristal, û ya herî girîng ew pir germ bû. Ez hema hema tavilê di nav avê de bûm, her çend bi gelemperî li ser Deryaya Navîn rihet bûm, ez ji bo demek dirêj li ser çika xwe di nav avê de radiwestim, ez hewl didim ku xwe bi tevahî behrê bikim.
Serşûştin û sunbathing li ser peravê, dît ku li milê çepê li devera hotel "Cape", ku di yek ji wan de bernameya "Eagle û Rusk" wekî " Otêla xwediyê karta zêrîn, bi berdewamî wê tevgerê, gel li ser keviran hilkişe, ji wan derdikeve. Me biryar da ku em biçin wir û em, bi bextewar, bê zarok. Oh, çi bedewiya me li wir dît! Min hestek bêkêmasî ya ku ez ne di Crete de bûm, lê di bendava herî xweşik a Majorca, an li deverek li ser Bali. Hebûna kesk, kevirên ku di rengên herî nediyar de hatine xemilandin, ava paqij, ava paqij e, ava ku bi rastî her pebble li jêr xuya ye, û li wir hûn dikarin li wir binihêrin tenê ji avê mimkun e.
Bi gelemperî, temaşevanên bedewiya xwezayî û her kesê ku dixwazin wêneyên xweşik ên xweşik ji her kesî re çêbikin, li ku derê dinihêrin ku hemî malbat dê ji xiyanetê germ bikin, pêdivî ye ku biçin vî deverê. Ew çêtir e ku zarok nekevin, wekî ku pêdivî ye ku li ser keviran biçin, li gorî rêyek tarî, li ser yek alî, Dilê min di vê rêwîtiyê de rawestiya ye, min xeyal nedikir ku ez çawa vegerim. Yet dîsa jî ew hêjayî bû!
Bi kurtahî, min jî ji yên mayî di Agia Pelagia de xweş kir, derket ku ew xerîb û seyrûse, lê bi rastî tiştê ku me dixwest bû. Ez ji ya din ve vegerim ku dê vegere vê bihuştê.