Bernameyên rêwîtiyê yên ji hêla Sharm El-ikhêx ve têne pêşkêş kirin, pir cihêreng û ne pir biha ne. Bi rastî, ew hêjayî dravê ku ew ji wan dipirsin. Pir pêşniyar di bajarên navxweyî yên welêt de bûn. Fikirîna rewşa îro li Misrê, hemî van bernameyan belkî betal kirin. Pir û pir xemgîn. Berî 2 sal berê her tişt aram û bêdeng bû. Piçek ji serdana paşîn a ji Sharm El-ikhêx re derbas bû, û welêt nikare zanibe, her çend gengaz bû ku dengên bêdeng ên nerazîbûnê bibihîzin. Lê çi çêbû, ew çêbû.
Em di Nîsana 2012-an de çûn Sharm El-ikhêx. Me li malê biryar da - em ê biçin Qahîreyê. Di bîranînê de hîn jî rêwîtiyek nû hebû, salek bêkêmasî ya ku berê ji Hurghada di Luxor de ye. Ew ji balkêştir bû, lê derbas bû, bi giştî, nêzîkî 9 demjimêran li otobusê, ji bîr kirin. Ji ber vê yekê, me ji balafirê balafirek fireh dagirtî kir. Li Sharm El-ikhêx, balafirgeh ne pir dûr e, li Qahîre, hema hema nêzîk, hema hema nêzîk, dema firînê - Yes Landing. Ew biryara rast bû. Ji vê seferê re ne westiyayî, lê impressions - bagek û trolleyek piçûk. Bi taybetî balafirê, nijadek nenas şaş kir. Li gorî forma xwe ya derveyî û hundur, gengaz bû ku em texmîn bikin ku em ê ne bifirin, lê em ê herin, û ew ne zû bû. Lêbelê, wan hildan û bi kêfxweşî ketin erdê. Qahîre bajarekî bedew e, lê ew, kêmtir geştiyar e. Di bajarên Resort de, hinek rûniştinê ya hin xweşikiyê beşdar dibe. Bajar, wekî ku ew bû, bi rastî jî ew danîn, tê şopandin, şuştin, tê girtin. Qahyon bertekek xaniyek ku xewê nede, lê xuya ye ku xweş e, lê nehat şuştin, ne hişk, di nav kincê xaniyê bêpergal de .. û, ew hîn jî pir kêfxweş ma. Vê rêwîtiyê li ser 630 rubên Amerîkî (sê kes) dîwarek malbatê hêsantir kir. Tour ji rêberê "Tez Tour" girt.
Di heman rêberê de, wan rêwîtiyek din girt - "Serdana Bedoins" li ser Bicycles "ji bo belaş, mîna Bonus, rêwîtiyek berbiçav a bajarê şev û şevê hate zêdekirin
. Bihayê sê, bi qasî 100s. Li ser rêwîtiyê "li ser serdanek ji Bedirxan re", dozek nediyar, lê rêwerz hebû.
Bi me re hat ku em ji Bedewîn, Hevalek Zewicî ya Lyhaya re vereşîn, fêm kirin. Min li otêlê jî bala wan kişand. Ne "zuwa", jixwe baş berî taştê, her çend baran hîn jî naxebitin. Bingeha quadrocycles li ser mînibusê ajotinê dikir. Wan bi wan re hebû. Roma jî li ser riya bingehê hate dermankirin, û di mînîbusê de dihejîne, û hetta "li ser xwê kevn." Bi kurtî, otobus hîn jî li otobusê hatibû xizmet kirin, û berê li ser bingeha gerîdokê bûn. Hîn jî li ser bingeha karkerên dijwar ên Misir, wan serê xwe li xwe dan. Lê wan têkilî dan, û em dixwazin pevçûn bikin? Em gihîştin Bedirxan, nîv saetek aram, Kakcada (çaya sor) bi cakes anîn.
Bydla li wir bû. Vegera wan hema hema nehiştin. Wan bi hevûdu re di nîgarê de lîstin, yên din qut bikin. Hemî bi dawî bû, wek ku divê bi dawî bû. Di nav çolê de yek pit hebû. Heywan wê dît. Derbek, û şikestina destan. Wî qîriya û siwar kir. Ji bo wî xemgîn bû? Ne. Rêberê Misrî xwediyê Walkie-Talkie, piştî 10 hûrdem, Buggy 2-Seater ket. Hevalê belengaz ber bi bingehê ve çû. Em li pey ne. Li ser bingeha otomobîla polîsan berê sekinî. Otêl bêyî wan derket. Di rê de, otomobîlek bi xaçerê sor hate pêşwazîkirin. Wekî ku rêber hate gotin, ew birin nexweşxanê, wan bûn sedema komkirina sîgorteyê, tomar "mijara mijarê", gypsum danîn. Du rojên din, berî çûyîna we, wan "êş", û di êvarê de bijîşk jê re dibêjin Otêl, wê hingê ew têr û serbilind in, bi çalek kontrolên dravî. Beriya her tiştî, wan sîgorteya 30,000 kesk heye. Tenê, li vir, li vir, bi tevahî belge, eşkere, nehatiye xwendin. Di rewşek ne sekinî de, sîgorteyê kar nake. Ev çîrok çawa qediya, ez nizanim. Lê dawiya bextewar piştrast e, na. Ragihînek bêhêvî ji ragihandina bi "geştiyaran" re dimîne.